Bevacizumab dodany do chemioterapii nie spowodował żadnej różnicy w przeżyciu, zgodnie z długoterminową obserwacją badania fazy III u kobiet z nowo rozpoznanym rakiem jajnika, jajowodu lub pierwotnym rakiem otrzewnej.

„Biologia raka surowiczego wysokiego stopnia zachęca do wczesnego rozprzestrzeniania się poprzez aktywację szlaków proangiogennych”, napisali autorzy badania kierowani przez Krishnansu S. Tewari, MD, z University of California, Irvine, Medical Center. „Kluczowy promotor angiogenezy nowotworowej, czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), stał się zatwierdzonym celem, a bevacizumab pozwala na uzyskanie 20% odpowiedzi na leczenie pojedynczego leku w chorobie nawrotowej.”

Badanie GOG-0218 wykazało wcześniej 28% zmniejszenie ryzyka progresji przy zastosowaniu bevacizumabu w porównaniu z samą chemioterapią; jest to podobne do innych badań, które wykazały korzyści w zakresie przeżycia wolnego od progresji choroby (PFS) bez istotnych korzyści w zakresie przeżycia całkowitego (OS). Nowe doniesienie stanowi końcową obserwację badania GOG-0218, z medianą okresu obserwacji 102,9 miesiąca. Wyniki opublikowano w Journal of Clinical Oncology.

Do badania włączono łącznie 1873 kobiety z niecałkowicie wyciętym rakiem jajnika, jajowodu lub otrzewnej w stadium III do IV. Randomizowano je do jednej z 3 grup leczenia: sama karboplatyna i paklitaksel (625 pacjentek); chemioterapia plus jednoczesna bevacizumab (625 pacjentek); lub chemioterapia plus jednoczesna bevacizumab, a następnie bevacizumab podtrzymujący (623 pacjentki). Pacjenci mieli medianę wieku 60 lat we wszystkich 3 grupach, ponad 80% pacjentów było rasy białej, a ponad 80% miało histologię surowiczą.

Mediana OS w grupie kontrolnej wynosiła 41,1 miesiąca. W grupie otrzymującej chemioterapię i jednocześnie bevacizumab, mediana OS wynosiła 43,4 miesiąca, dla współczynnika zagrożenia (HR) w porównaniu z samą chemioterapią 0,96 (95% CI, 0,85-1,09; P = .53). W grupie, która otrzymywała również podtrzymujący bevacizumab, mediana OS wynosiła 40,8 miesiąca, dla HR w porównaniu z grupą kontrolną wynoszącego 1,06 (95% CI, 0,94-1,20; P = .34).

Analiza eksploracyjna, z której wykluczono chore, które zmarły z przyczyn innych niż rak jajnika lub terapia przeciwnowotworowa (104 chore), nie zmieniła wyników. Podobnie było w przypadku cenzurowania pacjentek, które otrzymały bevacizumab na skrzyżowaniu przed progresją lub po progresji. Grupy leczenia miały również podobne wyniki OS przy stratyfikacji według stadium leczenia.

Badanie potwierdziło również znaczenie badania w kierunku mutacji do BRCA1/2 oraz do genów naprawy rekombinacji homologicznej (HRR). HR dla zgonu w rakach zmutowanych w BRCA1/2 w porównaniu z guzami typu dzikiego wynosił 0,62 (95% CI, 0,52-0,73). Takie mutacje nie były jednak predykcyjne dla aktywności bevacizumabu.

„Brak korzyści w zakresie przeżycia (nawet przy dostosowaniu do śmiertelności specyficznej dla choroby lub bevacizumabu drugiej linii) jest problematyczny, szczególnie przy braku zwalidowanych biomarkerów predykcyjnych” – napisali autorzy.

Chociaż to i inne badania wykazały tylko korzyści PFS z bevacizumabem w tym ustawieniu, amerykańska Agencja Żywności i Leków zatwierdziła bevacizumab, w połączeniu z chemioterapią, a następnie jako terapię podtrzymującą pojedynczego agenta, w czerwcu 2018 roku. „To zatwierdzenie stanowi ważny kamień milowy jako pierwszy lek, inny niż chemioterapia, dla kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika po ich początkowej operacji”, powiedziała dyrektor generalna National Ovarian Cancer Coalition, Melissa Aucoin, w tym czasie.

Trwają inne próby, które mogą dalej wpływać na to, jak bevacizumab, wśród innych środków, jest stosowany w raku jajnika. Na przykład w badaniu PAOLA-1 porównuje się olaparib i placebo u pacjentek leczonych również chemioterapią i bevacizumabem, a przewidywany termin jego zakończenia to czerwiec 2022 r.

.