Wczesne życieEdit

Diplo urodził się 10 listopada 1978 roku w Tupelo, Mississippi, syn Barbary Jean (z domu Cox) i Thomasa Pentza. Jest pochodzenia niemieckiego i angielskiego.

Wpływ rodzimego rapu odegrał kluczową rolę w pomocy w kształtowaniu jego stylu produkcji. Większą część swojej młodości spędził w Miami, gdzie poznał charakterystyczny bas Miami. W 1997 roku zaczął uczęszczać na University of Central Florida. W czasie studiów na UCF został DJ-em w lokalnej stacji radiowej WPRK, działającej przy Rollins College. Następnie przeniósł się do Filadelfii, aby kontynuować naukę na Temple University, gdzie po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę jako DJ. Po częstych spotkaniach z kolegą DJ-em Low Budget, obaj zaczęli organizować imprezy pod szyldem Hooked on Hollertronix w 2003 roku, jako sposób na utrzymanie kontroli nad tym, co mogą grać podczas koncertów DJ-skich w Filadelfii. Sukces tych imprez pozwolił im na wydawanie mixtape’ów, zarówno osobno jak i razem, które zdobyły uznanie w całym kraju. Jeden z takich mixtape’ów, Never Scared, został uznany przez The New York Times za jeden z dziesięciu najlepszych albumów 2003 roku, a nazwa Hollertronix stała się synonimem imprez z udziałem takich gości jak Maluca Mala, Bun B, Spank Rock, M.I.A., między innymi. Brzmienie Hollertronix opisywane jest jako „rozbieżne gatunki, które mają być rozbite razem dla maksymalnego przyciągającego uwagę efektu”, estetyka, która czerpie z „organicznej, spójnej, całościowej” estetyki takich wykonawców jak Bun B, Lil Jon, Drama, M.I.A., Björk, Busta Rhymes, i inni.

Diplo zaakcentował klubową estetykę swojej muzyki Hollertronix na bardziej refleksyjny dźwięk na swoim solowym debiucie, Florida, który został wydany w Ninja Tune imprint, Big Dada Records. Album Florida był dwukrotnie tłoczony, najpierw jako CD, a następnie jako CD i DVD. DVD zostało stworzone przez System D-128, innego artystę, który współpracował z Diplo przy niektórych projektach audio i wideo. Przed wydaniem DVD Floridy pojawiło się inne DVD, zatytułowane Diplo: „Banned in Libya”, które zostało wydane przez Money Studies, pierwszą wytwórnię, która wydała solowy projekt Diplo pod jego oryginalną nazwą DJ Diplodocus. Była to płyta 45 rpm zatytułowana „Thingamajawn”, do której istnieje również teledysk, który wyreżyserował System D-128. Podobnie jak DVD z Florydy, „Banned in Libya” jest eksperymentalną mieszanką audio i wideo, składającą się z oryginalnej muzyki Diplo i wielu innych niezidentyfikowanych źródeł. Jego szczególne zamiłowanie do jednego gatunku muzyki zwanego baile funk, lub favela funk, zrodziłoby serię mixtape’ów (Favela on Blast, Favela Strikes Back), które służyły do przyniesienia brazylijskiej muzyki tanecznej gett do Stanów Zjednoczonych.

Nie minęło wiele czasu, zanim jego strony Hooked on Hollertronix zapewniłyby mu sukces niezbędny do przejścia do następnego logicznego kroku i zbudowania studia, w którym muzyka stałaby się jego pełnoetatowym celem. Mając ten cel na uwadze, Diplo zbudował „The Mausoleum”, studio wideo, studio nagraniowe, biuro wytwórni płytowej, galerię i przestrzeń eventową w Filadelfii. Od momentu powstania, The Mausoleum stało się domem dla nagrań takich artystów jak Christina Aguilera, Shakira, M.I.A., Santigold, Spank Rock, Plastic Little, Blaqstarr, Paper Route Gangstaz, i gościło koncerty Glass Candy, Skream, Boys Noize, Nicos Gun, i więcej.

M.I.A.Edit

Po usłyszeniu jednej z jego piosenek w 2004 roku, M.I.A. zbliżył się do Diplo, gdy ten był DJ-em pewnej nocy w klubie Fabric w Londynie. Przypadkowo, Diplo grał jej piosenki „Galang” i „Fire Fire”, gdy wchodziła do klubu, które dostał od pracownika magazynu i-D. Diplo dodał: „Przyszła i chciała się ze mną spotkać, bo usłyszała mój singiel i funkowy mix z jednego z jej A&R i pomyślała, że jestem w sam raz dla niej. Poza tym, że ja jestem białym kolesiem z Florydy, a ona dziewczyną ze Sri Lanki w Anglii, wszystko inne było takie samo: absolwenci szkół filmowych, ta sama muzyka, kiedy byliśmy dziećmi, idziemy teraz w tym samym kierunku w muzyce, to było niesamowite… Zawsze chciałem zrobić z nią bit, ale wszystkie moje bity były wtedy naprawdę gówniane.” Dwójka w końcu współpracowała nad mixtape’em, Piracy Funds Terrorism Vol. 1, gdzie acapelle z utworów Arular zostały zmiksowane z utworami innych artystów. Został on wymieniony wśród „Albumów Roku” przez The New York Times i Pitchfork Media. Po wydaniu płyty oboje kontynuowali współpracę. Był DJ-em na jej trasie Arular Tour w 2005 roku.

Diplo kontynuował współpracę z M.I.A. i dzięki niej poznał londyńskiego DJ-a Switcha. Razem stworzyli nominowany do nagrody Grammy utwór „Paper Planes”, osiągając szczyt na numerze 4 na Billboard Hot 100. W 2015 roku, podczas wywiadu z Rolling Stone, M.I.A powiedziała, że Diplo miał pretensje do jej wzrostu do sławy w 2005 roku, że próbował ją powstrzymać i walczył z nią o osiągnięcie sukcesu.

Mad DecentEdit

Od tego momentu Diplo przeszedł od nieznanego DJ-a do startu jako producent, lądując mu kolaboracje z takimi artystami jak Shakira, Robyn, Kid Cudi, Bruno Mars, No Doubt i Snoop Dogg, a także pracę z Maluca, Kid Sister, Die Antwoord, Alex Clare, Rolo Tomassi, Amanda Blank i Dark Meat. Po podróży do Brazylii w celu zbadania sceny muzycznej faweli, zafascynowany jej energią, Diplo postanowił sprowadzić z Brazylii taneczno-funkową grupę Bonde do Rolê i wydać ją w swojej wytwórni Mad Decent (również mieszczącej się w 'The Mausoleum’). To właśnie ta grupa miała zdefiniować funk carioca w Stanach Zjednoczonych, dając początek wielu innym, którzy dołączyli do tego ruchu. Diplo spędził również trochę czasu na dokumentowaniu muzyki i faweli w Brazylii.

Although favela funk pozostał w kręgu zainteresowań (dokument Favela on Blast właśnie ujrzał światło dzienne w 2009 roku), jego Mad Decent imprint służyłby jako pusta paleta dla Diplo, aby pokazać niezliczone różne dźwięki, z którymi zetknął się podczas podróży po całym świecie. We wrześniu 2009 roku Diplo udał się nawet do Chin, aby zagrać ze Stevem Aoki na koncercie zorganizowanym przez promotorów Split Works. Diplo szybko zyskał reputację dzięki swoim rozległym trasom koncertowym. W kwietniowym wydaniu Rolling Stone z 2010 roku, Diplo został uznany za jednego z „40 powodów, dla których warto być podekscytowanym muzyką”. Ten rodzaj podróżowania sprawił, że jego wytwórnia wykroczyła daleko poza gatunek favela funk, od którego początkowo zaczynała. Od momentu założenia w 2005 roku wytwórnia Mad Decent Diplo wydała muzykę Santigold, Baauera, Lil’ Jona, Gucci Mane’a, Petera Bjorna i Johna, Rusko, Bosco Delrey, Buraka Som Sistema, Savage Skulls, Dana Sibuea, Olivera Twizta, Jamie Fanatic, Douster, Boy 8-Bit i Popo.

Jak Mad Decent nadal się rozwija i wydaje utwory znanych artystów, kariera solowa Diplo rozwija się w tym samym tempie. Produkował dla takich artystów jak Beyoncé, Justin Bieber, Lil Wayne, Britney Spears, Wale, Chris Brown, Ariana Grande, 2 Chainz, Travis Porter, Usher, Azealia Banks, Iggy Azalea i AlunaGeorge. 16 października 2015 roku, Diplo wydał „Be Right There” wraz z producentem Sleepy Tomem. Singiel znalazł się na listach przebojów w wielu krajach i ma ponad 100 milionów streamów na Spotify. 23 kwietnia 2016 roku, Beyoncé wydała swój entuzjastycznie przyjęty przez krytyków album Lemonade. Diplo wyprodukował dwa utwory na albumie, „All Night”, i jeden z trzech singli, „Hold Up”. Album zadebiutował na pierwszym miejscu US Billboard 200 i uzyskał certyfikat platyny 8 czerwca 2016 roku. Oprócz produkcji utworów na „Lemonade” Beyoncé, Diplo współpracował z kanadyjskim duetem DJ-ów Zeds Dead przy wydaniu „Blame”, w którym wystąpiła szwedzka piosenkarka Elliphant. Utwór został oficjalnie wydany 14 lipca 2016 roku, za pośrednictwem Soundcloud Zeds Dead.

Major LazerEdit

Pierwszą kolaboracyjną płytą długogrającą Diplo był album ze Switchem, tym razem pod przykrywką Major Lazer. Diplo włącza tak rozbieżne wpływy, jak Miami Bass i Baile Funk do zaawansowanego technologicznie eklektyzmu swoich produkcji.Po wylądowaniu umowy z Downtown Records przed nagraniem nawet nuty muzyki, Diplo i Switch wyruszyli na Jamajkę, aby nagrać projekt, który, jak większość projektów Diplo przed nim, podkreśli mało znane podgatunki, tym razem jamajskiej sceny dancehall. Dwójka otrzymała wsparcie od wielu uznanych już jamajskich artystów, takich jak Vybz Kartel, Elephant Man i Ms. Thing, a na płycie Guns Don’t Kill People… Lazers Do zawierała również wokale Santigold, Amandy Blank, Niny Sky, Ricky Blaze i innych. Podczas omawiania projektu Major Lazer, Diplo opisał brzmienie dancehall jako „koniec świata, wszystkie małe wpływy-house, soca, oldies, R&B, jazz – wszystko kończy się na Jamajce.” Utwór „Pon De Floor” z Guns Don’t Kill People… Lazers Do został zsamplowany do singla Beyoncé „Run the World (Girls)”.

Po pierwszym albumie Major Lazer ukazała się EP-ka Lazers Never Die, która została wydana w 2010 roku. Switch opuścił Major Lazer w 2011 roku i został zastąpiony przez DJ-ów Jillionaire i Walshy Fire. Drugi album, Free the Universe, miał się ukazać w listopadzie 2012 roku, ale został opóźniony do lutego 2013 roku, a następnie do 15 kwietnia. Występują na nim tacy artyści jak Ezra Koenig, Bruno Mars, Ward 21, Wyclef, The Partysquad, Shaggy, Tyga, Flux Pavilion i Wynter Gordon. 8 lutego 2015 roku, podczas ceremonii rozdania nagród Grammy, Diplo ujawnił szczegóły dotyczące trzeciego albumu Major Lazer. Potwierdził, że na płycie znajdą się tacy artyści jak Ariana Grande, Ellie Goulding i Pusha T. Album nosi tytuł Peace Is the Mission. Pierwszy singiel, „Lean On”, jest kolaboracją z francuskim producentem DJ Snake i zawiera wokal duńskiej artystki nagrywającej MØ. Drugi singiel, „Powerful”, z udziałem Ellie Goulding i Tarrus Riley, został wydany jednocześnie z albumem 1 czerwca 2015 roku. 11 listopada 2015 roku, „Lean On” stał się Spotify’s Most Streamed Song of All Time z ponad 800 milionami streamów do tej pory. Wraz z tytułem streamingowym, oficjalny teledysk do „Lean On” stał się jednym z najczęściej oglądanych filmów na YouTube. Obecnie ma ponad 2 miliardy wyświetleń. Wraz z kamieniami milowymi streamingu i oglądalności, „Lean On” również pójdzie dalej, aby osiągnąć status podwójnej platyny.

W dniu 22 lipca 2016 roku grupa wydała singiel „Cold Water”, współpracę z kanadyjskim artystą Justinem Bieberem i duńską piosenkarką MØ. Utwór osiągnął już ponad 200 milionów streamów na Spotify i osiągnął międzynarodowy sukces komercyjny, osiągając numer jeden w wielu krajach. 29 listopada 2016 roku Major Lazer i Bad Royale wydali „My Number”, utwór, który sampluje „54-46 That’s My Number”, który Pitchfork opisuje jako, „definiujący gatunek klasyk od legendarnej grupy ska/reggae Toots and the Maytals”. Wydanie to zawierało nowo nagrane wokale frontmana Tootsa Hibberta specjalnie dla Major Lazer, który zmienił oryginalny tekst, aby włączyć grupę do piosenki, zachowując jednocześnie oryginalną melodię. Ich piąty album studyjny, Music Is the Weapon, zawiera kolaboracje z Alessia Cara, French Montana, Anitta, Khalid, Skip Marley, Marcus Mumford, J Balvin, El Alfa, Mr Eazi i Nicki Minaj.

Jack ÜEdit

Jack Ü to amerykański duet składający się ze Skrillexa i Diplo. Debiutancki występ Jack Ü miał miejsce na Mad Decent Block Party w San Diego 15 września 2013 roku, który jest ogólnokrajową trasą koncertową, którą wytwórnia płytowa Mad Decent składa w celu zaprezentowania różnych artystów podpisanych z wytwórnią. Diplo ogłosił projekt wydając lineup Mad Decent Block Party z Jackiem Ü grającym na wielu przystankach na trasie. Po wielu domysłach na temat tego, kim jest Jack Ü, Diplo w końcu ujawnił, że „Jack Ü … oznacza Skrillexa i Diplo razem”. Po tym jak ich nowojorski debiut na Electric Zoo został odwołany pod koniec sierpnia, duet wkrótce powrócił do miasta na coś większego. 31 grudnia 2014 roku, Jack Ü wyprzedał Madison Square Garden na jeden z ich największych występów do tej pory. Duet miał wsparcie od Rudimental, Yellow Claw i A$AP Ferg.

W dniu 27 lutego 2015 roku wydali Skrillex i Diplo Present Jack Ü, współwydanie między ich odpowiednimi etykietami OWSLA i Mad Decent. Zawierał on utwory z 2 Chainz, Kiesza, Justin Bieber, AlunaGeorge i Missy Elliott. Pierwszy singiel „Take Ü There” z udziałem Kiesza był głównym singlem na debiutanckim albumie duetu. Singiel został wydany jako wiodący 4 października 2014 roku. Osiągnął on numer szesnaście na UK Dance Chart. Oficjalny drugi singiel, „Where Are Ü Now”, został wydany jednocześnie z albumem. Piosenka, która zabrała obu artystów w innym kierunku, zawierała współpracę z kanadyjską gwiazdą pop Justinem Bieberem. Zdobywając 8. miejsce na Billboard Hot 100 i 3. miejsce na UK Singles Chart, „Where Are Ü Now” stał się największym hitem duetu na obu listach przebojów. Piosenka osiągnęła również szczyt na trzecim miejscu w Australii, co było najwyżej notowanym singlem na świecie. Piosenka odniosła ogromny sukces w Europie, docierając do pierwszej dziesiątki w Szwecji i Finlandii, a także do pierwszej dwudziestki w Norwegii, Czechach, Danii i na Słowacji. Ostatnim miejscem, w którym piosenka odniosła sukces, była ojczyzna Biebera, Kanada, gdzie znalazła się na 6 miejscu. W dniu 29 marca 2015 roku Jack Ü zamknął główną scenę na Ultra Music Festival w Miami.

W 2016 roku duet zdobył dwie nagrody Grammy za „Grammy Award for Best Dance Album” za „Skrillex and Diplo present Jack Ü” i „Grammy Award for Best Dance” za „Where Are Ü Now?” z Justinem Bieberem. Ta ostatnia nagroda była również pierwszą nagrodą Grammy dla Biebera. Zagrali dwa wyprzedane koncerty, w tym Coachella Valley Music Festival w Indio, Kalifornia i Lollapalooza w São Paulo, Brazil.

LSDEdit

LSD to supergrupa popowa składająca się z Diplo, australijskiej piosenkarki Sia i brytyjskiego muzyka Labrintha. Trio wydało do tej pory pięć singli, a ich piosenka „Thunderclouds” pojawiła się w reklamie Samsung Galaxy Note9. Ich single „Genius” i „Audio” doczekały się oficjalnych remiksów od producentów Banx & Ranx i Cid, odpowiednio. Debiutancki album LSD Labrinth, Sia & Diplo Present… LSD został wydany 12 kwietnia 2019 roku.

Silk CityEdit

Dnia 2 stycznia 2018 roku Diplo ogłosił nowy projekt z brytyjskim DJ-em i piosenkarzem Markiem Ronsonem, zatytułowany Silk City. Duet wydał swój debiutancki singiel „Only Can Get Better” z udziałem Daniela Merriweathera 23 maja 2018 roku. Ich drugi singiel, „Feel About You” z udziałem Mapei, został wydany 20 lipca 2018 roku. Trzeci singiel duetu, „Loud”, zobaczył Diplo ponownie połączyć się z poprzednimi współpracownikami GoldLink & Desiigner. Ich 4 i najnowszy singiel zawiera brytyjską piosenkarkę / autorkę piosenek Dua Lipa, o nazwie „Electricity”, który został wydany 5 września 2018 roku. Teledysk został wydany w tym samym dniu. W 2018 roku „Electricity” zdobył nagrodę Grammy na 61. Dorocznych Nagrodach GRAMMY w kategorii Best Dance Recording.

Dodatkowa pracaEdit

Poza Major Lazer i Mad Decent, Diplo nadal pokazuje wsparcie dla „wszystkich małych wpływów”, mniej znanych scen muzycznych na całym świecie. Ostatnio jego uwaga skupiła się na scenie Bounce w Nowym Orleanie, w Luizjanie, na potrzeby utworu telewizyjnego zleconego przez Current.tv. Diplo był nominowany w kategorii Producent Roku w kategorii Non-Classical podczas 55. edycji Grammy Awards i 58. edycji Grammy Awards. Od 2014 roku, Diplo prowadzi program w BBC Radio 1 / 1Xtra w soboty od 23:00 do 1:00 (GMT) o nazwie 'Diplo and Friends’, gdzie tworzy miksy z największych nazwisk w muzyce tanecznej. Diplo ma również kilka syndykowanych pokazów Diplo and Friends w Stanach Zjednoczonych w Bostonie, Bakersfield, Cleveland, Columbus, Las Vegas, Spokane, Albuquerque, Lafayette, Denver, a przede wszystkim w Los Angeles '98.7 w każdą niedzielę o 9 p.m.

Od 2 października 2015 r., Diplo, Jillionaire, Walshy Fire i Eric Hamilton zadebiutowali „Lazer Sound” na Apple Music’s Beats 1. Najnowszy program radiowy, którego kuratorem jest Diplo, oraz ekipa Major Lazer, składa się z wywiadów, momentów z trasy koncertowej oraz zupełnie nowej muzyki. Show jest na antenie w każdą drugą sobotę miesiąca. Przez cały 2015 i 2016 rok, Diplo występował z Major Lazer i Jack Ü w licznych programach telewizyjnych na żywo i rozdaniach nagród. Wystąpił na The Tonight Show, Good Morning America, iHeart Radio Music Festival, The NRJ Music Awards, 2015 Latin Grammy Awards i 2016 Grammy Awards.

W lutym 2016 roku Diplo był jednym z pierwszych i bardzo niewielu mainstreamowych zachodnich artystów, którzy wystąpili w Islamabadzie, Pakistan obok Talal Qureshi, Adil Omar, SNKM i Elliphant. W 2018 roku Diplo powrócił z Major Lazer na pierwsze w Islamabadzie Mad Decent Block Party obok Adil Omar, SNKM, Talal Qureshi, Valentino Khan, Chrome Sparks, Lyari Underground i wielu innych aktów. W styczniu 2017 roku Diplo i Autoerotique (grupa house’owa z Toronto) wydali teledysk zatytułowany „Waist Time”, który został nakręcony w magazynie w Londynie. Był nominowany do dwóch nagród Grammy w 2016 roku (The 59th Annual GRAMMY Awards) za Album Roku (za producenta albumu Beyonce „Lemonade” i producenta albumu Justina Biebera „Purpose”). Zaśpiewał również piosenkę „Phurrr” w Bollywood w filmie Imtiaz Ali „Jab Harry Met Sejal” z udziałem Shah Rukh Khan i Anushka Sharma. W 2019 roku Diplo wydał piosenkę „So Long” pod moniką Thomas Wesley, w której wystąpił amerykański piosenkarz country Cam. W komunikacie prasowym stwierdził, że istnieje „kilka nadchodzących kolaboracji z artystami country” zaplanowanych po „So Long”, które pojawiły się w postaci Diplo Presents Thomas Wesley, Chapter 1: Snake Oil wydanego w 2020 roku. Album zawierał utwór „Heartless” z udziałem Morgan Wallen.

.