Abstract

Sir Dominic John Corrigan, 1st Baronet, urodził się w Dublinie 1 lutego 1802 roku. Jego ojciec zdecydował, że powinien studiować medycynę i został terminowany u lekarza kolegium, dr Talbota O’Kelly. Corrigan studiował w Dublinie w latach 1820-1825 i ukończył studia w Edynburgu w sierpniu 1825 roku. Po powrocie do Dublina założył prywatną praktykę, ale pracował również w szpitalach publicznych. Tutaj, pracując z najuboższymi mieszkańcami Dublina, zdobył duże doświadczenie w zakresie chorób płuc i serca. Zaczął publikować swoje obserwacje i w 1829 roku, nie mniej niż trzy z jego prac zostały opublikowane w Lancet. Corrigan cieszył się opinią bardzo pracowitego lekarza, szczególnie w czasie irlandzkiego głodu ziemniaczanego (1845-1852). W 1849 roku otrzymał honorowy tytuł M.D. od Trinity College w Dublinie, ale udało mu się pokonać przeszkody i dopiero w 1855 roku wstąpił do Royal College of Physicians of Ireland. Później, w 1859 roku, Corrigan został, jako pierwszy katolik, wybrany jej przewodniczącym, a następnie został nim ponownie wybrany bezprecedensowo cztery razy. Corrigan osiągnął wiele prestiżowych stanowisk i funkcji społecznych; w 1866 r. został baronetem Cappagh i Inniscorrig w hrabstwie Dublin. W 1870 roku, w wieku 68 lat, został wybrany na reprezentanta Dublina w Izbie Gmin, gdzie zasiadał przez 4 lata. W parlamencie aktywnie działał na rzecz reform edukacji w Irlandii i wcześniejszego uwolnienia więźniów fenickich. Występował przeciwko otwieraniu domów publicznych w niedzielę, co, jak się uważa, zraziło jego wyborców i koncerny alkoholowe. Corrigan zmarł na udar mózgu 1 lutego 1880 roku. Armand Trousseau, wielki francuski lekarz, zaproponował, aby używać terminu choroba Corrigana dla choroby zastawki aortalnej (ryc. 7.1).

.