Wytrzymałość dielektryczna jest definiowana jako maksymalne pole elektryczne, które materiał może wytrzymać w idealnych warunkach bez uszkodzenia. Załamanie w tym sensie jest opisywane jako utrata właściwości izolacyjnych, gdzie elektryczność odrywa się od przewodników i wypala ścieżkę przez najsłabszy obszar materiałów izolacyjnych. I nie jest to rozpad w czasie. Gdy tylko pojawi się wystarczająca ilość wolnego prądu, natychmiast lub w ciągu nanosekundy, wyładuje się on przez materiał izolacyjny. Jeśli nie dojdzie do rozładowania, to materiał ulegnie znacznej degradacji i nie będzie się nadawał do izolacji. Potrzebny jest więc środek czyszczący o wysokiej wytrzymałości dielektrycznej, ponieważ ma on czyścić bez przewodzenia. Pamiętaj, że niektóre zabrudzenia, takie jak węgiel, są skutecznymi przewodnikami elektryczności i należy wziąć pod uwagę zarówno kombinację przewodności zabrudzenia, jak i roztworu czyszczącego. Chcesz, aby środek czyszczący działał jak izolator, chroniąc Cię podczas jego stosowania. Wydaje się to proste, ale środek powinien czyścić powierzchnię pod napięciem, nie przewodzić prądu z powrotem do użytkownika lub do materiału izolacyjnego i nie uszkadzać ani nie atakować czyszczonego obwodu. Przy wyborze środka do czyszczenia styków należy zwrócić uwagę na wytrzymałość dielektryczną w specyfikacji produktu. Im wyższa liczba, tym lepiej, i należy unikać spryskiwania styków pod napięciem czymś poniżej 30 kV (30 000 woltów).