Nawet najbardziej dobrze wychowane dzieci czasami wpadają w kłopoty w szkole. Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko ma pięć czy 15 lat, co robisz, gdy dowiadujesz się, że zrobiło coś złego w szkole? Jak Ty, jako rodzic, radzisz sobie z sytuacją i omawiasz ją z krnąbrnym dzieckiem? Albo cichym, nieśmiałym dzieckiem? Albo z dzieckiem, które ma wyrzuty sumienia?

Więcej: Top Signs of Trouble for Grades K-8

Trzech ekspertów w dziedzinie edukacji i zachowania dzieci wyjaśnia, co rodzice mogą zrobić po dowiedzeniu się, że ich dziecko wpadło w kłopoty w szkole.

Szanuj wychowawców, którzy dotarli do Ciebie w sprawie działań Twojego dziecka

„Na wszystkich poziomach edukacji rodzice powinni z szacunkiem odnosić się do personelu szkoły, który dociera do nich w związku z niewłaściwym zachowaniem dziecka”, mówi Collen Wildenhaus, mama, nauczycielka i blogerka parentingowa. „Często rodzice chcą skoczyć do obrony swojego dziecka, nie słysząc wszystkich stron sytuacji.”

Niezależnie od tego, ile lat ma twoje dziecko, gdy słyszysz o „incydencie”, Wildenhaus radzi, abyś podjął te kroki w tej kolejności:

1. Po pierwsze, wysłuchaj tego, co szkoła ma do powiedzenia w związku z incydentem, zapewniając ich, że porozmawiasz z dzieckiem.
2. Następnie, wysłuchaj również swojego dziecka z otwartym umysłem. „Usłysz, co ma do powiedzenia.”
3. Jeśli dziecko natychmiast się broni, bez względu na relacje rodzica z dzieckiem lub uczucia rodzica dotyczące incydentu, „rodzic musi podejść do dyskusji z dzieckiem w spokojny, nieoskarżający sposób”, mówi Wildenhaus. „Pozwól dziecku podzielić się swoją historią tego, co się wydarzyło, bez twojego udziału. Jeśli rodzic zaczyna od oskarżenia dziecka, dziecko będzie bardziej skłonne do obrony.”
4. Na koniec, stwórz plan naprawy sytuacji, czy to przeprosin innego ucznia lub członka personelu szkoły, czyszczenia lub naprawy szkód, które zostały wyrządzone podczas niewłaściwego zachowania, lub ponownego wykonania zadania lub projektu.

Według Wildenhaus, jeśli te zachowania trwają, ważne jest spotkanie ze szkołą i dzieckiem (w zależności od jego wieku), aby rodzic mógł znaleźć przyczynę tych zachowań. „Jeśli szkoła wyegzekwuje konsekwencję za niewłaściwe zachowanie, nie ma potrzeby wprowadzania drugiej konsekwencji w domu.”

Czy problem z dyscypliną może być spowodowany wczesną tremą? Dowiedz się tutaj.

Jak teraz postępować z dzieckiem, abyście nie byli na siebie źli, a ono ograniczyło swoje zachowanie? „Rozmawiaj często z dzieckiem o ich dniu w szkole, zyskując zrozumienie ich rówieśników, ich stosunku do nauki i innych kluczowych szczegółów dotyczących ich dnia”, radzi Wildenhaus. „Sposób traktowania niewłaściwych zachowań przez rodziców jest stosunkowo spójny na różnych poziomach nauczania. Jednak przyczyny i konsekwencje niewłaściwego zachowania różnią się w zależności od wieku.”

Wspólne rozwiązywanie problemów

„Kiedy w klasie pojawia się problem, dziecko prawdopodobnie odczuwa wiele emocji związanych z tą sytuacją”, wyjaśnia Becky Ward, dyplomowany nauczyciel K-12 i koordynator ds. doświadczeń dla Tutor Doctor. „To może być trudne, aby utrzymać własne emocje z dala od sytuacji, ale pamiętaj, że nauczyciel ma najlepsze interesy dziecka w sercu i chce pracować z tobą i twoim dzieckiem, aby znaleźć rozwiązanie.”

Twoje dziecko, jego nauczyciel i ty wszyscy jesteście częścią zespołu edukacyjnego dziecka. „Współpracuj więc z dzieckiem i jego nauczycielem, aby opracować plan rozwiązania problemu.”

Według Ward, oto najlepsze wskazówki dotyczące rozwiązywania sytuacji z dzieckiem jako zespołem:

• Pytaj dziecko, jakie jego zdaniem są możliwe rozwiązania, aby umożliwić mu przyjęcie aktywnej roli w rozwiązywaniu problemów. „Możesz odgrywać z dzieckiem możliwe scenariusze, aby pomóc mu poczuć się pewniej w swoich możliwościach poradzenia sobie z sytuacją i przepracowania problemu.”

• Pamiętaj: Nauczyciel może pomóc Twojemu dziecku wdrożyć te rozwiązania w klasie i może wkroczyć, jeśli Twoje dziecko potrzebuje wsparcia. „Utrzymuj otwartą komunikację ze swoim dzieckiem i jego nauczycielem, aby pomóc wszystkim pozostać na tej samej stronie i zapewnić, że twoje rozwiązania są skuteczne.”

Więcej: Will Parochial School Help Daughter’s Behavior?”

Solidify your relationship with the teacher

Chcesz połączyć się z nauczycielem swojego dziecka, abyście oboje czuli się ze sobą komfortowo, jeśli chodzi o omawianie swojego dziecka? Oczywiście, że tak. Ale jak?

Według dr Fran Walfish, psychoterapeutki rodzin i związków z Beverly Hills w Kalifornii, dzieci muszą mieć solidne, dobre relacje z co najmniej jednym (optymalnie dwoma) przyjacielem i nauczycielem, w tej kolejności.

„Im młodsze dziecko, tym ważniejsze są relacje z nauczycielem. Powodem tego jest pomoc dziecku w trwającym procesie separacji, który trwa poza przedszkolem, w przedszkolu i we wczesnych klasach szkoły podstawowej.” W miarę jak dziecko dojrzewa, musi być przygotowane do nauki w gimnazjum, liceum, na studiach i w dorosłym życiu, co wiąże się z wymogiem odnoszenia się do wyższych autorytetów „czy nam się to podoba czy nie”. Wszyscy mieliśmy nauczycieli w szkole średniej, których nie mogliśmy znieść; po prostu nie mamy wyboru i jesteśmy zmuszeni dogadać się z nauczycielem, do którego jesteśmy przypisani.” Twoje dziecko może nie „lubić” pani Froggie, ale musi respektować zasady obowiązujące w klasie nauczyciela, co w miarę przechodzenia do następnej klasy stopniowo przygotowuje je do „prawdziwego świata”, gdzie dorośli wchodzą w interakcje z różnego rodzaju osobowościami.

To powiedziawszy, „rodzice muszą być bardzo ostrożni. Ostatnie słowa, jakie słyszę od nauczycieli, to że oczekiwania rodziców są obecnie zbyt wysokie. Nie mogą znieść, że ich dziecko doświadcza jakiegokolwiek rodzaju słabości lub rozczarowania.” (Jeśli na przykład Jaś nie zostanie wybrany na „Ucznia Tygodnia”, nauczyciel zostaje wezwany ze skargą i postawiony „na głowie” z żądaniem wyjaśnień). „Niezwykle ważne jest, aby rodzice utrzymywali i pielęgnowali pozytywne relacje z nauczycielami, jak również z dziećmi” – mówi dr Walfish. „Nie bądź wrzodem na tyłku dla nauczyciela swojego dziecka i ryzykuj, że twoje dziecko weźmie na siebie jego ciężar”. Albo gorzej, nie stań się rodzicem kosiarzem.

Ogółem, mówi dr Walfish, „Na początku roku, zapytaj nauczyciela ich preferowany sposób komunikacji. Dowiedz się, jaki jest właściwy protokół. Nie zgłaszaj nauczyciela swojego dziecka do dziekana lub dyrektora. Daj nauczycielowi uprzejmość prostej, otwartej, uczciwej komunikacji najpierw.”

Dla więcej rodzicielskich wskazówek, sztuczek i porad, śledź nas na Facebooku:

.