Na przestrzeni lat, leczyłem wielu pacjentów z gwałtownymi i niebezpiecznymi parasomniami. We wszystkich tych przypadkach, stawka jest szczególnie wysoka. Nie tylko sen i zdrowie mojego pacjenta jest zagrożone, ale jego bezpieczeństwo i bezpieczeństwo innych ludzi, szczególnie tych najbliższych, jest bardzo zagrożone.

Sleep forensics jest gałęzią medycyny snu, która bada i stara się zrozumieć gwałtowne, dziwne i irracjonalne zachowanie związane ze snem. Dochodzenia te są konieczne, gdy problemy ze snem mogą być związane z przestępstwami. Ale medycyna sądowa snu pomaga nam również lepiej zrozumieć zjawisko przemocy podczas snu, nawet jeśli zachowanie nie jest przestępstwem.

Myślę, że ważne jest, aby zrozumieć, że przemoc we śnie istnieje i jak może wystąpić. Incydenty przemocy podczas snu zdarzają się częściej niż wiele osób zdaje sobie z tego sprawę. Przemoc podczas snu nie jest powszechna, ale nie jest też niezwykle rzadka. Szacuje się, że około 1,7 do 2 procent populacji doświadcza jakiejś formy przemocy związanej ze snem.

Co powoduje przemoc podczas snu?

Kilka czynników w życiu danej osoby może zwiększać ryzyko wystąpienia przemocy związanej ze snem. Należą do nich:

• Historia parasomnii (lunatykowanie, mówienie przez sen, itp.)
• Stres i stany psychiczne
• Używanie alkoholu i narkotyków (zwłaszcza w ciągu kilku godzin przed snem)
• Interakcje leków
• Brak snu
• Stany zdrowia fizycznego i psychicznego, w tym epilepsja, choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Parkinsona i niektóre formy demencji, oraz zaburzenia dysocjacyjne, takie jak PTSD

Często jest to skupisko tych czynników ryzyka razem, które tworzy warunki dla przemocy snu w życiu osoby.

Umysł śpiący jest umysłem aktywnym.

Łatwo jest myśleć o śnie jako o czasie, w którym wyłącznik „off” został przestawiony w mózgu. Bez budzącej się świadomości i pamięci, godziny, które spędzasz śpiąc mogą wydawać się czasem straconym. Ale tak naprawdę mózg i ciało są aktywne na każdym etapie snu – wzrost i naprawa komórek i tkanek, ponowne uruchomienie układu odpornościowego i metabolicznego, przywrócenie funkcji narządów oraz przetwarzanie pamięci, emocji i niedawne uczenie się.

Sen nie jest pustką świadomości. Raczej obejmuje inną formę świadomości – lub bycia – z inną aktywnością mózgu (mówię tu o snach). Główne stany świadomości we śnie to sen REM i sen nie-REM, czyli NREM. Każdy z nich ma wzorce aktywności mózgu, które różnią się od siebie i od świadomości na jawie. (W ten sposób klasyfikujemy etapy snu, w oparciu o różne fale mózgowe).

• Dlaczego sen jest ważny?
• Znajdź terapeutę snu w pobliżu mnie

Wiele parasomni, w tym te, które mogą narażać śpiącego na ryzyko przemocy związanej ze snem, występuje, gdy osoba porusza się między NREM, REM i czuwaniem.

Pacjenci i rodziny, którzy radzą sobie z gwałtownymi i zakłócającymi sen zachowaniami, pytają mnie: Jak to możliwe, że osoba śpiąca może zachowywać się tak intensywnie podczas snu? Zrozumienie snu jako aktywnego stanu bycia, a nie przycisku pauzy, jest jednym z ważnych kroków w zrozumieniu, jak te zachowania mogą się pojawić.

How Sleep Works in the Brain

Następnym krokiem jest uchwycenie tego, co naukowcy coraz częściej rozpoznają siebie: Sen jest lokalnym, a nie globalnym, stanem w mózgu. Co mam przez to na myśli? Żaden pojedynczy stan-REM, NREM lub czuwania nie przejmuje wyłącznej kontroli nad mózgiem. Możliwe jest, by te różne stany nakładały się na siebie i występowały jednocześnie. Szczególnie podczas przejść pomiędzy różnymi stanami, w mózgu mogą być obecne cechy zarówno snu, jak i czuwania. Myślę o mózgu, jeśli chodzi o sen, jak o samochodzie hybrydowym: Czasem używa gazu, a czasem elektryczności.

Oto przykład tego, co mam na myśli, używając parasomnii znanej jako paraliż senny. Kiedy doświadczasz paraliżu sennego, budzisz się ze snu i nie możesz się poruszać ani mówić. Jest to przerażający i dezorientujący epizod, który może trwać przez kilka sekund, a nawet do kilku minut. W stanie paraliżu sennego, jesteś w rzeczywistości w połączeniu świadomości na jawie i snu REM. REM obejmuje tymczasowy paraliż głównych grup mięśni, znany jako atonia REM, która ma na celu utrzymanie unieruchomienia podczas aktywnej fazy śnienia. Ludzie, którzy doświadczają paraliżu sennego budzą się z aspektami snu REM nadal aktywnymi w mózgu.

Gdy różne cechy różnych stanów świadomości występują w mózgu jednocześnie, tworzy to teren dla niezwykłych, dziwnych, zakłócających, a nawet gwałtownych zachowań, aby wystąpić.

Przyczyny przemocy podczas snu

Przyjrzyjmy się bliżej niektórym stanom, które są związane z przemocą podczas snu.

Lunatykowanie podczas snu i inne zaburzenia pobudzenia. Niektóre z najbardziej znanych przypadków przemocy kryminalnej związanej ze snem dotyczyły tak zwanej „obrony przed lunatykowaniem”.

Lunatykowanie jest uważane za NREM parasomnię, co oznacza, że zazwyczaj występuje podczas głębszych etapów snu NREM. Istnieje szeroki zakres zachowań, które mogą mieć miejsce w epizodzie lunatykowania, począwszy od wędrówki po sypialni do prowadzenia rozmów, jazdy i wykonywania innych skomplikowanych zadań – wszystko, gdy jeszcze w stanie snu.

Więcej niż 3 procent dorosłej populacji może doświadczać lunatykowania-i lunatykowanie wydaje się być coraz bardziej powszechne, według naukowców. Lunatykowanie jest silnie uwarunkowane genetycznie – ma tendencję do występowania w rodzinach. Jeśli byłeś lunatykiem w dzieciństwie, możesz nim być również w dorosłym życiu, o ile zaistnieją ku temu odpowiednie warunki.

Stres jest jednym z czynników, które mogą wywołać i nasilić lunatykowanie. Podobnie, również, może pozbawić snu. W kilku głośnych sprawach kryminalnych eksperci od snu podawali stres i brak snu jako czynniki przyczyniające się do gwałtownych zachowań podczas lunatykowania. Tak było w przypadku Kennetha Parksa, jednej z najbardziej nagłośnionych spraw dotyczących przemocy podczas snu w ostatnich czasach. Stres i brak snu odegrały również rolę w przypadku Josepha Mitchella, który w 2015 roku został uniewinniony od zarzutu morderstwa i usiłowania morderstwa. Obrona twierdziła, że Mitchell lunatykował podczas ataku, w którym zadusił swojego 4-letniego syna i zaatakował dwoje innych dzieci. Mitchell był również pod wpływem silnego stresu i cierpiał na znaczny brak snu przed atakiem.

Lunatykowanie jest rodzajem parasomnii znanej jako zaburzenie pobudzenia. Zaburzenia pobudzenia mają tendencję do powstawania w czasie snu nie-REM (NREM). Często też pojawiają się po raz pierwszy w dzieciństwie i często zmniejszają się lub znikają z wiekiem. Zaburzenia pobudzenia zazwyczaj mają pewne wspólne cechy, w tym:

• Brak pamięci
• Powolna, niewyraźna lub dziwna mowa
• Mechaniczne odpowiedzi na pytania
• Wygląd dezorientacji lub po prostu gapienie się w dal

Oprócz lunatykowania, inne zaburzenia pobudzenia związane ze snem, związane z przemocą, obejmują:

Pobudzenia konfuzyjne. Ta forma parasomnii jest czasami określana jako „pijaństwo senne”. Podczas pobudzenia konfuzyjnego, osoba śpiąca „budzi się” w stanie dezorientacji i może wykazywać dziwne zachowania, których później nie będzie pamiętać. W 1960 roku, sierżant armii amerykańskiej Willis Boshears został uniewinniony w Anglii z zarzutu morderstwa młodej kobiety, Jean Constable, po tym jak stwierdził, że był w stanie pomieszania snu podczas ataku.

Przerażenia senne. W jednym z przypadków, o których mówiłem wcześniej, Brian Thomas zabił swoją żonę, gdy działał w odpowiedzi na to, co wydawało się być lękiem sennym. Lęki senne są intensywnie przerażającymi epizodami, podczas których śpiący często krzyczy, a czasami fizycznie wyładowuje się. W przypadku Thomasa, powiedział on, że wierzył, że atakuje intruza podczas tego, co było w rzeczywistości atakiem na jego żonę. Lęki senne mogą narażać osobę śpiącą i inne osoby na ryzyko wypadku, obrażeń i napaści.

W niektórych przypadkach, śmiertelne reakcje na lęki senne lub inne parasomnie zaburzeń pobudzenia mogą być czasami mylone z samobójstwem. Śmierć artysty i projektanta Tobiasa Wonga została wskazana jako możliwe „pseudo samobójstwo”. Wong, który zmarł w 2010 roku, miał długą historię lunatykowania i lęków sennych. Jego rodzina i przyjaciele uważają, że powiesił się podczas snu, nieświadomy tego, co robi.

Sexomnia. Ta parasomnia NREM dotyczy osoby angażującej się w zachowania seksualne podczas snu. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń pobudzenia, osoba ta często ma niewiele lub nie pamięta swoich działań. Seksomnia może być przyczyną napaści na tle seksualnym, gwałtów i innych przestępstw związanych z seksem.

Podobnie jak lunatykowanie, inne zaburzenia pobudzenia mogą być wywołane lub nasilone przez dodatkowe czynniki, w tym:

• Używanie narkotyków i alkoholu
• Leki, w tym leki nasenne
• Brak snu
• Stres i wstrząsy emocjonalne

Zaburzenia zachowania w czasie snu REM (RBD). Ta wysoce zakłócająca, potencjalnie niebezpieczna parasomnia występuje podczas snu REM, a nie NREM. W normalnym śnie REM, ciało staje się w dużej mierze unieruchomione – to jest tymczasowy paraliż znany jako atonia REM. REM jest stanem aktywnego i żywego śnienia, a ten tymczasowy paraliż chroni śpiącego przed działaniem w odpowiedzi na sny.

W ludzi z RBD, nie ma atonii REM, nie ma paraliżu, aby utrzymać cię od działania fizycznego podczas snu. Śpiący z RBD często reagują gwałtownie, krzycząc, miotając się, skacząc wokół, kopiąc i uderzając w reakcji na niepokojące sny. Uraz jest aż nazbyt powszechną konsekwencją RBD. Badania wskazują, że prawie jedna trzecia osób z zaburzeniami zachowania w czasie snu REM zraniła się – a 64 procent zraniło swoich śpiących partnerów – podczas epizodu.

To zaburzenie snu jest związane z:

• Chorobami neurodegeneracyjnymi, w tym z chorobą Parkinsona (RBD czasami występuje jako prekursor choroby Parkinsona, ale nie u każdego z RBD rozwinie się choroba neurologiczna)
• Odstawieniem alkoholu, narkotyków i leków, w tym odstawieniem leków uspokajająco-hipnotycznych i przeciwdepresyjnych

W około połowie przypadków RBD, podstawowa przyczyna nie jest znana.

Brak snu. Ważne jest, aby nie przeoczyć ryzyka, które może wynikać z braku snu. Niedobór snu pogarsza czas reakcji, zmniejsza koncentrację i uwagę oraz zaburza prawidłową ocenę sytuacji. Niedostateczna ilość snu sprawia, że jesteśmy bardziej emocjonalnie reaktywni i bardziej skłonni do podejmowania ryzykownych zachowań. Niebezpieczeństwa związane z brakiem snu są powszechne i mogą prowadzić do zachowań, które są zarówno niebezpieczne, jak i przestępcze z natury:

Wypadki w domu i w miejscu pracy są znacznie bardziej prawdopodobne. Według badań, co najmniej 13 procent wypadków w miejscu pracy jest związanych z problemami ze snem. A pracownicy niewyspani są o 70 procent bardziej narażeni na wypadek w pracy niż pracownicy niewyspani.

Sen i zmęczenie są częstymi przyczynami wypadków samochodowych. Jazda w stanie senności jest tak samo niebezpieczna jak jazda po pijanemu dla Twojego bezpieczeństwa i bezpieczeństwa innych. Według Krajowej Rady Bezpieczeństwa Transportu, co najmniej 100 000 wypadków samochodowych można przypisać senności i zmęczeniu. I jest to ostrożne oszacowanie, oparte na wypadkach zgłoszonych policji.

Brak snu jest zagrożeniem dla bezpieczeństwa publicznego. Niski na sen, transportu publicznego i bezpieczeństwa publicznego pracowników – od operatorów pociągów do pilotów linii lotniczych, pracowników organów ścigania do pracowników służby zdrowia – są na zwiększone ryzyko błędów i wypadków, które stawiają siebie i społeczeństwa w niebezpieczeństwie. Niedobór snu był również czynnikiem w katastrofach środowiskowych na dużą skalę, w tym na wyspie Three-Mile, w Czarnobylu i wycieku ropy naftowej Exxon Valdez.

Kryminalistyka snu bada obszary zjawisk związanych ze snem, które pozostają zbyt słabo poznane. Ta praca może pomóc przesunąć nasz system prawny, aby lepiej zająć się przemocą związaną ze snem, i pomóc nam wszystkim zachować większe bezpieczeństwo poprzez lepsze zrozumienie naszej zdolności do niebezpiecznych zachowań nawet podczas snu. Chcę, aby sen był spokojnym doświadczeniem dla Ciebie i dla wszystkich moich pacjentów. Ale tak jak w przypadku wielu zagadnień związanych ze snem, nie jest to takie proste.