Pod koniec lat 90-tych Szkoła Architektury, Urban Design i Architektury Krajobrazu w City College of New York przerosła swoją siedzibę w Shepard Hall i potrzebowała nowego obiektu. Dekady zmieniających się potrzeb akademickich i administracyjnych przekształciły pierwotną siedzibę w rozczłonkowany, ogólnie nieodpowiedni zbiór biur administracyjnych, które zostały przeniesione przed renowacją. Architekci z pracowni Rafael Viñoly Architects przebudowali istniejącą strukturę – pięciopiętrowy, modernistyczny budynek ze szklanych bloków, zaprojektowany i zbudowany jako biblioteka pod koniec lat 50-tych – aby spełnić potrzeby uniwersytetu. Zachowując jedynie konstrukcję żelbetowych kolumn i płyt stropowych, firma wycięła duży otwór w każdej płycie podłogowej, aby stworzyć centralne atrium, które kieruje światło dzienne z dachu na parter, a także poprowadziła serię schodów i mostków dla pieszych przez atrium, aby ułatwić cyrkulację w budynku i ustanowić łączność i linie widokowe między piętrami, aby promować interaktywność i spontaniczne spotkania.

Częściowe poziomy antresoli zostały umieszczone nad piętrami pracowni, aby zapewnić przestrzeń dla biur wydziałów. Biura te wychodzą na otwarte studia projektowe, poprzez wewnętrzne przeszklenia, na przestrzeń o podwójnej wysokości wzdłuż obwodu budynku, która maksymalizuje dostęp światła dziennego do obszarów studyjnych. Korytarze na poziomach pracowni są szerokie, o podwójnej wysokości, które mieszczą nieformalne przestrzenie wypoczynkowe dla relaksu i spotkań towarzyskich, jak również przestrzenie „krytyki” pracowni. Węższe balkony wychodzą na salony i zapewniają cyrkulację na poziomach biurowych.

Obudowa zewnętrzna jest pokryta prefabrykatami betonowymi z głębokimi, przypominającymi półki otworami, w których umieszczono aluminiowe żaluzje przeciwsłoneczne. Żaluzje, zorientowane pionowo na elewacji wschodniej i zachodniej oraz poziomo na elewacji południowej, są tak rozmieszczone, aby zrównoważyć widok na zewnątrz z maksymalnym zacienieniem w celu zmniejszenia zysków ciepła do wnętrz. Na dachu, otwarty amfiteatr wystaje ponad atrium, z pełnowymiarowym prześwitem z trzech stron, który wpuszcza naturalne światło do budynku. Amfiteatr zapewnia dodatkową przestrzeń dydaktyczną i programową przy umiarkowanej pogodzie oraz szerokie, niezakłócone widoki na panoramę Manhattanu.