ÖZGEN ACAR

Unikalny ceremonialny karabin sułtana Mahmuda I jest na wystawie w Walters Art Museum w Baltimore, USA. Nigdy nie widziałem wiadomości o tym unikalnym karabinie w naszych mediach. Kiedy kliknąłem na stronie internetowej wysłany przez emerytowanego ambasadora przyjaciela mojego, splendor karabinu captivated me.

Rifle ze stali i drewniane ciało jest ozdobione złotem, złocone srebro, srebro, jade, diamenty, szmaragdy, perły i rubiny.

Zaskakujące jest to, że różne przedmioty są umieszczone w ukrytych przegródkach kolby i lufy karabinu.

Gdy kolba, która jest pokryta różnymi klejnotami, jest otwarta od tyłu, widać podpis Mahmuta Sultana I, który jest wykonany diamentami, obok kalendarza Hijri 1145 (1732-1733).

Gdy górna część tyłka jest otwarty, klejnot zestaw do pisania, trzciny pióro i nóż kieszonkowy są postrzegane. W dolnej części znajduje się również czarny atrament z żaru lampy, bawełniana, wełniana i jedwabna szmatka chroniąca przed ewentualnymi zanieczyszczeniami oraz unikalny sztylet ceremonialny.

Za lufą znajduje się czyścik do karabinów, klucz, łyżka prochu i napis „mashallah”.
Zrozumiałe jest, że karabin został wykonany wspólnie z rusznikarzem, jubilerem, klucznikiem, zegarmistrzem i nożownikiem ze wskazówkami głównego jubilera pałacu i ormiańskiego mistrza Ohannesa Ağa.

W XIX wieku William T. Walters, który zrobił wielką fortunę w dziedzinie likieru, banku i kolei (zdjęcie 10), był zainteresowany w sztuce europejskiej i azjatyckiej i dokonał kolekcji w tej dziedzinie.

Jego syn Henry Walters, który odziedziczył dziedzictwo, rozszerzył kolekcję o manuskrypty, broń i zbroje oraz islamskie, rosyjskie i starożytne bliskowschodnie dzieła sztuki.

Otworzył Walters Art Gallery w 1934 roku. To muzeum w mieście Baltimore na wschodnim wybrzeżu USA wystawiło ten wspaniały karabin. W 2016 roku karabin został wystawiony w Muzeum Sztuki Azjatyckiej w San Francisco na zachodnim wybrzeżu.

Kilka osmańskich karabinów, które nie są tak wspaniałe, zostało przekazanych do Ankary w 1928 roku z Muzeum Topkapı.

Wśród nich jest karabin z inkrustacją z kości słoniowej i srebrną kolbą, (fot. 12) oraz haftowany mozaiką karabin ze złotą lufą.

Ministerstwo Kultury i Turystyki prawdopodobnie jest poinformowane o tym karabinie w USA i stara się, aby trafił on do Muzeum Topkapı.

Sułtan Mahmud I (1696-1754)

Jego ojcem jest sułtan Mustafa II, a matką Saliha Valide Sultan. Jego babka Gülnuş Sultan wychowywała swojego wnuka z miłością. Od najmłodszych lat pobierał lekcje u różnych nauczycieli. Zajmował się historią, literaturą i poezją. W swoich arabskich wierszach używał pseudonimu „Sebkati” (Zaliczka). Szczególnie zajmował się muzyką.

Został sułtanem w wieku 34 lat w 1730 roku. Wybierał najwartościowszych ludzi swoich czasów i zatrudniał ich. Był osobą charakterną, zdecydowaną, życzliwą, współczującą, troskliwą i cierpliwą. On działał myśląc o dobru swojego narodu więcej niż własne pleasure.

W pierwszych dniach jego sułtanatu, musiał spełnić życzenia rebeliantów, którzy podnieśli go do tronu. Patrona Halil, przywódca rebeliantów, zadeklarował lojalność wobec sułtana Mahmuda I. Nadal jednak ingerował w sprawy państwowe. Poprosił go nawet, by uczynił go szefem janczarów i rozpoczął wojnę przeciwko Rosji. Sułtan kazał zabić Patrona Halila i jego zwolenników w szóstym tygodniu od wstąpienia na tron.

Rok później stłumił bunt zwolenników. Na jakiś czas zatrzymał bezproduktywny okres w państwie.

Ostatnie dwa lata życia spędził na chorobie. Po piątkowej modlitwie zachorował na konia, po czym zapadł w śpiączkę.

Ostatecznie został uznany za zmarłego i pochowany żywcem. Opiekun grobu, który czytał Qur’an w jego grobie w nocy, usłyszał odgłosy z grobu i poinformował pałac.

Jego brat Osman, który go zastąpił, nie miał nic przeciwko tej wiadomości. Nikt więcej nie widział strażnika grobu.