Nazwa ogólna: chlorpheniramine and hydrocodone (KLOR fen IR a meen and HYE droe KOE done)
Nazwy handlowe: TussiCaps, Tussionex PennKinetic, S-T Forte 2, HyTan, Novasus, Vituz
Postacie dawkowania: kapsułka doustna, o przedłużonym uwalnianiu (4 mg-5 mg; 8 mg-10 mg); zawiesina doustna, o przedłużonym uwalnianiu (8 mg-10 mg/5 mL)

Przegląd medyczny: Drugs.com 6 lipca 2020. Napisany przez Cerner Multum.

• Zastosowanie
• Ostrzeżenia
• Czego unikać
• Skutki uboczne
• Dawkowanie
• Interakcje

Co to jest chlorfenramina i hydrokodon?

Chlorfeniramina jest lekiem przeciwhistaminowym, który zmniejsza działanie naturalnej substancji chemicznej histaminy w organizmie. Histamina może wywoływać objawy kichania, swędzenia, łzawienia oczu i kataru.

Hydrokodon jest narkotycznym środkiem przeciwkaszlowym. Wpływa na sygnały w mózgu, które wywołują odruch kaszlu.

Chlorfenramina i hydrokodon jest lekiem złożonym stosowanym w leczeniu kataru, kichania, swędzenia, łzawienia oczu i kaszlu spowodowanego alergią, przeziębieniem lub grypą.

Chlorfeniramina i hydrokodon mogą być również stosowane w celach niewymienionych w tym przewodniku po leku.

Ostrzeżenia

UŻYCIE CHLORFENIRAMINY I HYDROKODONU MOŻE POWODOWAĆ UZALEŻNIENIE, PRZEDAWKOWANIE LUB ŚMIERĆ. Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla innych osób.

Nie należy podawać tego leku dziecku w wieku poniżej 6 lat.

Śmiertelne skutki uboczne mogą wystąpić w przypadku stosowania tego leku z alkoholem lub innymi lekami, które powodują senność lub spowalniają oddychanie.

Przed użyciem tego leku

Nie należy stosować tego leku, jeśli pacjent jest uczulony na chlorfeniraminę lub hydrokodon.

Nie należy stosować chlorfeniraminy i hydrokodonu, jeśli pacjent stosował inhibitor MAO w ciągu ostatnich 14 dni. Może dojść do niebezpiecznej interakcji lekowej. Inhibitory MAO obejmują izokarboksazyd, linezolid, błękit metylenowy w zastrzyku, fenelzynę, rasagilinę, selegilinę, tranylcyprominę i inne.

Nie należy podawać tego leku dziecku w wieku poniżej 6 lat. Chlorfeniramina i hydrokodon nie jest zatwierdzony do stosowania przez osoby poniżej 18 roku życia.

Powiedz swojemu lekarzowi, jeśli kiedykolwiek miałeś:

• astmę lub inne problemy z oddychaniem;

• napad drgawek, lub uraz głowy lub guz mózgu;

• blokadę w przewodzie pokarmowym (żołądek lub jelita);

• powiększoną prostatę, problemy z oddawaniem moczu;

• niskie ciśnienie krwi;

• choroba wątroby lub nerek;

• choroba Addisona (zaburzenie czynności nadnerczy);

• problemy z tarczycą, pęcherzykiem żółciowym lub trzustką; lub

• alkoholizm lub uzależnienie od narkotyków.

Jeśli pacjentka stosuje hydrokodon będąc w ciąży, jej dziecko może stać się uzależnione od leku. Może to spowodować zagrażające życiu objawy odstawienia u dziecka po urodzeniu. Dzieci urodzone w zależności od leku uzależniającego mogą wymagać opieki medycznej przez kilka tygodni. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę.

Nie należy karmić piersią podczas stosowania chlorfeniraminy i hydrokodonu.

Jak powinienem przyjmować chlorfeniraminę i hydrokodon?

Przestrzegaj wszystkich wskazówek na etykiecie recepty i przeczytaj wszystkie przewodniki po lekach. Nigdy nie należy stosować chlorfeniraminy i hydrokodonu w większych ilościach lub dłużej niż jest to zalecane.

Nigdy nie należy dzielić się tym lekiem z inną osobą, zwłaszcza z osobą, która w przeszłości nadużywała narkotyków lub była uzależniona. NIEWŁAŚCIWE UŻYCIE MOŻE SPOWODOWAĆ UZALEŻNIENIE, PRZEDAWKOWANIE LUB ŚMIERĆ. Lek należy przechowywać w miejscu, do którego nie mogą dostać się inne osoby. Sprzedawanie lub oddawanie chlorfeniraminy i hydrokodonu jest niezgodne z prawem.

Przed odmierzeniem dawki należy wstrząsnąć zawiesinę doustną (płyn). Należy użyć dołączonej strzykawki dozującej lub użyć urządzenia do odmierzania dawek leku (nie łyżki kuchennej).

Nie mieszać zawiesiny doustnej z innymi płynami lub lekami.

Nie należy kruszyć, żuć, łamać ani otwierać kapsułki o przedłużonym uwalnianiu. Należy ją połykać w całości.

Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy nie ulegną poprawie po 5 dniach leczenia lub jeśli wystąpi gorączka z bólem głowy lub wysypką skórną.

Jeśli konieczny jest zabieg chirurgiczny, należy poinformować chirurga z wyprzedzeniem, że stosuje się chlorfenraminę i hydrokodon.

Przechowywać w temperaturze pokojowej z dala od wilgoci i ciepła. Nie zamrażać.

Pamiętać o swoim leku. Chlorfenidramina i hydrokodon jest lekiem nadużywanym i należy być świadomym, jeśli ktoś stosuje lek niewłaściwie lub bez recepty.

Nie należy nagle przerywać stosowania leku po długotrwałym stosowaniu, w przeciwnym razie mogą wystąpić nieprzyjemne objawy odstawienia. Należy zapytać lekarza, jak bezpiecznie przerwać stosowanie leku.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę leku?

Należy przyjąć lek tak szybko, jak to możliwe, ale należy pominąć pominiętą dawkę, jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki. Nie należy przyjmować dwóch dawek jednocześnie.

Co się stanie w przypadku przedawkowania?

Należy zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych wypadkach lub zadzwonić na linię Poison Help pod numer 1-800-222-1222. Przedawkowanie hydrokodonu może być śmiertelne, zwłaszcza u dziecka lub innej osoby stosującej lek bez recepty. Objawy przedawkowania mogą obejmować spowolnienie oddechu i akcji serca, silną senność, osłabienie mięśni, zimną i wilgotną skórę, szpiczaste źrenice i omdlenie.

Czego powinienem unikać podczas przyjmowania chlorfeniraminy i hydrokodonu?

Nie należy pić alkoholu. Mogą wystąpić niebezpieczne działania niepożądane lub śmierć.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu poznania wpływu chlorfeniraminy i hydrokodonu na pacjenta. Zawroty głowy lub silna senność mogą być przyczyną upadków lub innych wypadków.

Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem innych leków na kaszel lub przeziębienie, które mogą zawierać podobne składniki.

Skutki uboczne stosowania chlorfeniraminy i hydrokodonu

Uzyskaj pomoc medyczną w nagłych wypadkach, jeśli wystąpią objawy reakcji alergicznej: pokrzywka; utrudnione oddychanie; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Podobnie jak inne leki narkotyczne, hydrokodon może spowolnić oddychanie. Śmierć może nastąpić, jeśli oddychanie stanie się zbyt słabe.

Osoba opiekująca się pacjentem powinna zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych wypadkach, jeśli pacjent oddycha powoli z długimi przerwami, ma niebiesko zabarwione usta lub jeśli trudno go obudzić.

Należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli:

• silnej senności;

• szumiącego oddechu, wzdychania, płytkiego oddechu;

• silnych zaparć;

• uczucia lekkości, jakbyś mógł zemdleć;

• wolna czynność serca lub słaby puls;

• konfuzja; lub

• problemy z nadnerczami – nudności, wymioty, utrata apetytu, zawroty głowy, uczucie osłabienia lub zmęczenia.

Działania niepożądane, takie jak suchość w jamie ustnej, zaparcia i dezorientacja, mogą być bardziej prawdopodobne u osób w podeszłym wieku.

Częste działania niepożądane mogą obejmować:

• trudności w oddychaniu;

• senność;

• zmylenie;

• mdłości, wymioty; lub

• niewielkie oddawanie moczu lub brak oddawania moczu.

Nie jest to pełna lista działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Działania niepożądane można zgłaszać do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Informacje dotyczące dawkowania chlorfeniraminy i hydrokodonu

Zwykła dawka dla dorosłych w przypadku objawów przeziębienia:

Dawka o natychmiastowym uwalnianiu (IR): 5 mL doustnie co 4 do 6 godzin w zależności od potrzeb
Dawka maksymalna: 20 mL w ciągu 24 godzin
-Każde 5 mL roztworu doustnego IR zawiera bitartrat hydrokodonu 5 mg z maleinianem chlorfeniraminy 4 mg
Extended-release (ER): Jedna dawka doustnie co 12 godzin
Dawka maksymalna: 2 dawki w ciągu 24 godzin
Dawka równa się 1 kapsułce ER lub 5 mL zawiesiny ER; każda dawka dostarcza hydrokodonu polistirex w ilości równoważnej 10 mg dwuwinianu hydrokodonu i chlorfenraminy polistirex w ilości równoważnej 8 mg maleinianu chlorfenraminy

Roztwór doustny i zawiesinę należy odmierzać za pomocą dokładnej miarki mililitrowej; nie należy używać łyżeczki domowej.
Sposób użycia: Do objawowego łagodzenia kaszlu i objawów ze strony górnych dróg oddechowych związanych z alergią lub przeziębieniem.

Zwykła dawka dla dorosłych na kaszel:

Dawka o przedłużonym uwalnianiu (IR): 5 mL doustnie co 4 do 6 godzin, w zależności od potrzeb
Dawka maksymalna: 20 mL w ciągu 24 godzin
Każde 5 mL roztworu doustnego IR zawiera 5 mg dwuwinianu hydrokodonu i 4 mg maleinianu chlorfeniraminy
Dawka o przedłużonym uwalnianiu (ER): Jedna dawka doustnie co 12 godzin
Dawka maksymalna: 2 dawki w ciągu 24 godzin
Dawka jest równa 1 kapsułce ER lub 5 mL zawiesiny ER; każda dawka dostarcza hydrokodonu polistirex w ilości równoważnej 10 mg dwuwinianu hydrokodonu i chlorfenraminy polistirex w ilości równoważnej 8 mg maleinianu chlorfenraminy

Roztwór doustny i zawiesinę należy odmierzać za pomocą dokładnej miarki mililitrowej; nie należy używać łyżeczki domowej.
Sposób użycia: Do objawowego łagodzenia kaszlu i objawów ze strony górnych dróg oddechowych związanych z alergią lub przeziębieniem.

Jakie inne leki będą miały wpływ na chlorfeniraminę i hydrokodon?

Czasami nie jest bezpieczne stosowanie niektórych leków w tym samym czasie. Niektóre leki mogą wpływać na stężenie we krwi innych przyjmowanych leków, co może nasilić działania niepożądane lub sprawić, że leki te będą mniej skuteczne.

Stosowanie chlorfeniraminy i hydrokodonu z innymi lekami, które spowalniają oddychanie, może powodować niebezpieczne działania niepożądane lub śmierć. Zapytaj swojego lekarza przed użyciem leków opioidowych, tabletek nasennych, leków rozluźniających mięśnie lub leków na lęk lub napady.

Powiedz swojemu lekarzowi o wszystkich innych lekach, zwłaszcza:

• antybiotykach lub lekach przeciwgrzybiczych;

• lekach przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu zapalenia wątroby lub HIV;

• lekach na astmę;

• lekach na pęcherz lub układ moczowy;

• lekach na ciśnienie krwi;

• leki moczopędne lub „pigułki wodne”;

• leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka, choroby lokomocyjnej lub zespołu jelita drażliwego;

• leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona; lub

• leki przeciwpadaczkowe.

Lista ta nie jest kompletna i wiele innych leków może wpływać na działanie chlorfeniraminy i hydrokodonu. Obejmuje to leki na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Nie wszystkie możliwe interakcje leków są tutaj wymienione.

Informacje dodatkowe

Pamiętaj, przechowuj ten lek i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie udostępniaj leków innym osobom i stosuj ten lek tylko w zalecanych przypadkach.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje podane na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej