Komórki satelitarne mięśni szkieletowych są cichymi, mononukleacyjnymi komórkami miogennymi, zlokalizowanymi pomiędzy sarkolemmą a błoną podstawną włókien mięśniowych terminalnie zróżnicowanych. W dorosłym mięśniu są one normalnie spokojne, ale działają jako rezerwowa populacja komórek, zdolna do proliferacji w odpowiedzi na uraz i dająca początek zregenerowanemu mięśniowi oraz większej ilości komórek satelitarnych. Niedawne odkrycie szeregu markerów ekspresji komórek satelitarnych dostarczyło dowodów na to, że komórki satelitarne, które przez długi czas były uważane za jednorodną populację komórek macierzystych mięśni, mogą nie być równoważne. Możliwe jest, że subpopulacja komórek satelitarnych może pochodzić z bardziej prymitywnych komórek macierzystych. Pochodzące z komórek satelitarnych komórki prekursorowe mięśni mogą być wykorzystywane do naprawy i regeneracji uszkodzonych lub miopatycznych mięśni szkieletowych, lub do działania jako wektory do terapii genowej.

Fakty dotyczące komórek: (1) Liczba komórek w organizmie: 2×107 do 3×107 mioonuklei/g, 20-25 kg mięśni u przeciętnego człowieka; 2×105 do 10×105 komórek satelitarnych/g, tj. ∼1×1010 do 2×1010 komórek satelitarnych na osobę. (2) Główne funkcje: naprawa i utrzymanie mięśni szkieletowych. (3) Wskaźnik obrotu: bliski zeru w warunkach nietraumatycznych – wysoki w przypadku choroby lub poważnego urazu.

.