Tsar Mikołaj II

Car Mikołaj II urodził się 18 maja 1868 roku w pobliżu miasta Petersburg w Rosji. Jego nazwisko przy urodzeniu było Nickolai Aleksandrovich Romanov i był najstarszym synem Aleksandra Alexandrovich. Jego ojciec był również następcą tronu Rosji. Jego matka, Maria Feodorowna pochodziła z Danii. Jego matka była stale doting na swoje dzieci i upewnił się, że cieszył się kochającym środowisku domowym.

Edukacja młodego Mikołaja składała się z prywatnej edukacji w drodze korepetytorów. Jednym z jego prywatnych nauczycieli był Konstantin Pobedonostsey, członek rządu Rosji. Większość dzieci w Rosji, czy gdziekolwiek indziej, zazwyczaj nie miała urzędnika państwowego jako osobistego nauczyciela. Wiele z zamiłowania do historii i języków, jakie żywił Mikołaj, pochodziło od jego wychowawców.

Niestety, przyszły władca Rosji nie musiał wiele zyskać w dziedzinie wiedzy politycznej od własnego ojca. Carowi nie dano wiele z formalnej edukacji, jakiej potrzebowałby przyszły władca. Jednak Mikołaj otrzymał od swojego ojca uznanie dla religii.

Nicholas ożenił się z Aleksandrą, członkinią niemieckiej rodziny królewskiej. Mieliby czworo dzieci, w tym jednego syna, Aleksego, który urodził się z hemofilią (choroba, która była rozrzedzenie krwi). W późniejszym okresie życia rodzina doznała tragicznego końca wraz z powstaniem bolszewickim.

Przed ukończeniem dwudziestego roku życia Mikołaj wstąpił do armii rosyjskiej. W ciągu czterech lat służby doszedłby do stopnia pułkownika. Jego pasja do wojska, a mniej do polityki, sprawiła, że nie uczestniczył w wielu spotkaniach politycznych, które były ważne dla członków klasy rządzącej.

Jego ojciec został władcą Rosji, gdy Mikołaj miał trzynaście lat. Następnie w 1894 roku, kiedy Mikołaj był w wieku dwudziestu lat, jego ojciec odszedł z powodu niewydolności nerek. Młody Mikołaj został nowym carem Rosji jako Mikołaj II. Nowy władca nie przepadał jednak za tym stanowiskiem, częściowo z powodu swojego słabego wyszkolenia w prowadzeniu spraw państwowych. W rzeczywistości, wyjawił kiedyś bliskiemu przyjacielowi, „…nigdy nie chciałem zostać carem”.

Jednakże, pomijając osobiste uczucia, Mikołaj II podjął się tego, co było konieczne. Mikołaj II naciskał na ekspansję kolonialnych terytorialnych do Mandżurii. Po nieudanej wojnie z Japonią z powodu tego parcia, kraj przeżył okres zamieszek wśród własnych obywateli, w tym „Krwawej Niedzieli”, gdzie obywatele zostali zastrzeleni przez rosyjską armię. Popularność Mikołaja tonie i parlament został ustanowiony znany jako Duma.

Ale Mikołaj II był kuzynem niemieckiego władcy Wihelma II, rosyjski władca nie czuł bliski związek z Niemcami. W rzeczywistości, gdy Niemcy zawarły sojusz z Austro-Węgrami i Włochami na wypadek wojny, Mikołaj uważał, że każdy przyszły konflikt uczyni z Niemiec wroga. Wiara ta okazała się prawdziwa, gdy rozpoczęła się I wojna światowa, a Rosja przyszła z pomocą Francji, gdy rozpoczęły się działania wojenne.

Zaangażowanie Rosji było w najlepszym razie niepewne, gdyż wojna rozpoczęła się w Europie. Wewnętrzny kompleks przemysłowy Rosji borykał się z ciągłymi niepokojami robotniczymi. Na początku 1914 r. duża część kraju strajkowała. Jednak w miarę jak wojna narastała, zapotrzebowanie na materiały pozwoliło na uspokojenie się niepokojów. To było z korzyścią dla Mikołaja II, jak był w stanie dostarczyć potrzeby swoich armii na zachodzie.

W 1915 roku, car Mikołaj II wziął osobistą kontrolę nad wojskiem jako Najwyższego Dowódcy. Niepowodzenie armii na froncie wschodnim Europy skłoniło go do podjęcia decyzji o przejęciu osobistej kontroli. Jednak jego zaangażowanie nie przyczyniło się do poprawy sukcesów militarnych. Jak porażka za porażką kontynuowane, car był postrzegany jako powód i jego popularność spadła po raz kolejny.

Do 1916 roku, niepokoje po raz kolejny był wszechobecny w Rosji i ludzie byli na zewnątrz, aby dokonać zmian w rządzie. Gdy niepokoje rosły, Mikołaj II został zmuszony do abdykacji z tronu, a jego rodzina została wysłana na wygnanie. Chociaż Mikołaj i rodzina otrzymali zaproszenie do przeniesienia się do Anglii przez członka rodziny, monarchia angielska zmieniła zdanie.

W 1918 roku Mikołaj II i jego rodzina zostali zabrani przez rewolucjonistów i straceni. Tragiczny i ostateczny koniec rosyjskiej monarchii.

.