2007 NFL CombineEdit

Minnesota VikingsEdit

Sezon 2007Edit

Robison został draftowany przez Minnesota Vikings w czwartej rundzie (102. overall) draftu NFL 2007. Był jednym z siedmiu Longhorns wybranych przez profesjonalne drużyny piłkarskie, z innymi: Michael Griffin (19. ogółem) i Aaron Ross (20. ogółem) w pierwszej rundzie, Justin Blalock (39. ogółem) i Tim Crowder (56. ogółem) w drugiej, Tarell Brown w piątej (numer 147. ogółem) i Kasey Studdard w szóstej (numer 183. ogółem).

Robison pojawił się we wszystkich 16 meczach swojego debiutanckiego sezonu i zrobił pięć startów na prawym defensywnym końcu. W swoim profesjonalnym debiucie przeciwko Atlanta Falcons w grze otwierającej sezon, on odnotował parę sacks na quarterback Joey Harrington. W meczu 4 tygodnia z niepokonanymi Green Bay Packers, Robison miał pięć tackli i sack Bretta Favre, który stał się liderem wszech czasów NFL w karierze w podaniach na przyłożenie podczas meczu. Jego sack uczynił go ostatnim graczem Vikings, który sackował Favre’a. W 11 tygodniu Vikings wygrali 29-22 z Oakland Raiders, a on sam miał na koncie jeden sack i wymuszone fumble. Robison zdobył wyróżnienie All-Rookie po tym, jak zakończył kampanię debiutancką z 26 tacklami (20 z nich solo), 4,5 sackami, które zajęły trzecie miejsce wśród debiutantów i wymuszonym fumble.

Sezon 2008Edit

With Jared Allen ustanowiony jako starter na prawym defensywnym końcu, Robison zobaczył akcję w 15 meczach jako jego podstawowy backup. Zaczął w miejsce kontuzjowanego lewego defensywnego końca Ray Edwards w Wild Card Playoff meczu z Philadelphia Eagles w dniu 4 stycznia 2009 roku, i został uznany za zespół-best 7 quarterback hurries rejestrując również 2 solo tackles i tackle dla straty. W 15 tygodniu zanotował swój drugi sack i pierwsze wymuszone fumble w tym roku, kiedy to wybił piłkę Kurtowi Warnerowi w wygranym meczu z Arizona Cardinals. Robison miał 14 tackles (7 solo), 2,5 sacks i forced fumble w swoim drugim season.

2009 seasonEdit

Robison konkurował w shot put podczas 2009 off-season, kończąc pierwszy na spotkaniu na University of St Thomas w Saint Paul, Minnesota. Jego rzut 60 stóp, 11½ cala (18.58 metrów) zajął pierwsze miejsce o więcej niż 5 stóp na Tomcat Twilight.

W swoim trzecim sezonie, Robison grał we wszystkich 16 meczach i obu konkursach playoff. Zamieścił worki w 3 z ostatnich 4 gier sezonu regularnego (). W Vikings „30-23 zwycięstwo przeciwko Green Bay Packers, został uznany z 1,5 z 8,0 sacks zespół miał na Aaron Rodgers, znak, który był jeden sack shy z Vikings rekord zespołu w grze. Robison miał karierę-low 10 tackles w sezonie, ale również związać następnie kariery-best z 4,5 sacks, ten sam znak miał jego rookie roku i zajął czwarte miejsce w zespole z 13 quarterback hurries.

2010 seasonEdit

Robison ponownie grał we wszystkich 16 meczach dla obrony Vikings, który uplasował się w top-10 obrony w NFL dla trzeciego sezonu z rzędu. On tylko zaczął parę gier w miejsce Ray Edwards, przeciwko Bills na 5 grudnia i Giants w następnym tygodniu. Miał dwa sacki w tym roku, z czego pierwszy przyszedł w tygodniu 3 przeciwko Detroit Lions, kiedy złapał Shauna Hilla. Po zastąpieniu Edwardsa w drugiej połowie meczu w Waszyngtonie 28 listopada, zaliczył sack Donovana McNabba w wygranej Vikings 17-13 nad Redskins. W kolejnym tygodniu, w meczu z Buffalo Bills, miał trzy asysty i odzyskał parę fumble. Robison posted 15 tackles i 2.0 sacks, i odzyskał dwa fumbles jako Vikings zakończył sezon z 6-10 record.

2011 seasonEdit

Following odejście Ray Edwards w 2011 roku, Robison stał się pełnoetatowym starterem i miał break-out rok, zaczynając wszystkie 16 gier na lewym defensywnym końcu i nagrywanie następnie career-highs w tackles z 44, sacks z 8.Był częścią linii defensywnej Vikings, która wyprodukowała 40.5 z 50 sacków, co dało drużynie prowadzenie w NFL i trzecie miejsce w historii zespołu. Rozpoczął sezon szybko z 4,5 sackami w pierwszych 5 meczach, ale jego sezon zakończył się najlepiej zapamiętany za kopnięcie ofensywnego liniowego Packers T.J. Langa w pachwinę w 7 tygodniu meczu podczas próby zdobycia bramki. Robison został ukarany grzywną w wysokości 20 000 dolarów za kopnięcie.

Sezon 2012Edit

Robison ponownie spędził swój drugi sezon jako pełnoetatowy starter na lewym defensywnym końcu naprzeciwko Jareda Allena. Rozpoczął wszystkie 15 meczów, w których grał w sezonie regularnym i rozpoczął mecz o Dziką Kartę w playoffach przeciwko Packers. W 6. tygodniu meczu z Tampa Bay Buccaneers zaliczył trzy obronione podania. 31 października zanotował dziewięć tackli, wymuszone fumble i najlepsze w karierze 3.5 sacka, gdy obrona Vikings zanotowała siedem sacków w wygranym 21-14 meczu z Arizona Cardinals w tygodniu 7. 8.5 sacków Robisona uplasowało się na drugim miejscu w drużynie za Jaredem Allenem, a on sam zanotował 7 obronionych podań, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii drużyny. Uplasował się również na drugim miejscu w drużynie z trzema wymuszonymi fumbles.

Sezon 2013Edit

Robison rozpoczął wszystkie 16 gier po raz drugi w swojej karierze. Jako jeden z najbardziej nieznanych pass-rusherów w lidze, zdobył miejsce w USA Today’s All-Joe Team, honorując nieśpiewających graczy w NFL. Przewodził drużynie z 40 podaniami do rozgrywającego i zanotował career-highs z 14 tackles for loss i 9.0 sackami, które zajęły drugie miejsce w drużynie. Miał sacki w 5 kolejnych meczach, które rozpoczęły się w 11. tygodniu w Seattle, a zakończyły przeciwko Philadelphia Eagles w 15. tygodniu. W przegranym 2. tygodniu z Chicago Bears, zdobył swoje pierwsze przyłożenie w karierze, gdy odzyskał fumble od Jaya Cutlera, które wymusił Jared Allen i oddał je na 61 jardów. Gra była trzecim najdłuższym odzyskaniem fumble przez defensywnego linemana Vikings.

Sezon 2014Edit

Robison rozpoczął wszystkie 16 gier po raz trzeci w swojej karierze i tallied 4,5 sacks na roku, z wszystkich tych pochodzących w 8-tygodniowym okresie. On podzielony sack z Lions Matthew Stafford w tygodniu 6, przyniósł w dół Mike Glennon w Tampa Bay w 19-13 dogrywki wygrać, wyrównał Redskins 'Robert Griffin III w następnym tygodniu, goni w dół Aaron Rodgers w tygodniu 12 i spotkał Jets rookie quarterback Geno Smith w backfield na 7 grudnia. Robison skompilował 24 tackles w sezonie i ustawił career-high z 45 naciskami na rozgrywającego, dobre dla drugiego w zespole.

2015 seasonEdit

W 2015 roku Robison ukończył swój piąty sezon jako pełnoetatowy starter na lewym defensywnym końcu, otwierając każdy mecz, w tym wildcard playoff game. Zanotował 4,0 sacks w końcowych pięciu meczach sezonu regularnego, gdy zespół poszedł na trzy-meczową passę zwycięstw, aby zakończyć sezon 11-5 i klinczować tytuł NFC North po raz pierwszy od 2009 roku. W trakcie sezonu, on sacked obu braci Manning, Peyton w tygodniu 4 i Eli w tygodniu 15. W rozdzierającej serce porażce w Wildcard playoff z Seattle Seahawks miał 2.0 sacki na Russella Wilsona. Robison zakończył swój dziewiąty rok w lidze z 34 tackles, 5 sacks i 4 pass defensed, jego najbardziej od sezonu 2012, kiedy to miał batted down 7 passes.

2016 seasonEdit

Robison rozpoczął na lewym defensive end pierwszy mecz sezonu w Tennessee Titans i został zapisany z dwoma tackles i pass defended. W tygodniu 2 przeciwko Green Bay Packers, Robison strip-sacked Aaron Rodgers od tyłu w czwartym kwartale, powodując go do fumble piłkę po raz drugi w grze, w której Minnesota sumie pięć sacks dla łącznych strat 33 jardów i zmuszony career-high trzy fumbles, które pomogły Vikings otworzyć ich nowy stadion z wygraną. Przeciwko Carolina Panthers w tygodniu 3, Robison miał sack drugi tydzień z rzędu. Robison sprowadził Texans’ quarterback Brock Osweiler dwa razy w wygranej Vikings 31-13 w Week 5.

2017 seasonEdit

On March 24, 2017, Robison podpisał roczne przedłużenie kontraktu z Vikings przez sezon 2018.

Sezon 2018Edit

W dniu 1 września 2018 roku Robison został zwolniony przez Vikings po 11 sezonach z zespołem.

W dniu 24 kwietnia 2019 roku Robison ogłosił przejście na emeryturę z NFL po podpisaniu jednodniowego kontraktu z Vikings.

StatystykiEdit

.

.