Opracowane w celu usprawnienia i zapewnienia obiektywności, oceny literowe, których używamy w całych Stanach Zjednoczonych nie są bezproblemowe; wystarczy zapytać jakiegokolwiek studenta lub członka wydziału. Tak jak w przypadku każdego formalnego systemu raportowania, uczestnicy modyfikują zachowanie, aby osiągnąć „cele” (tj. oceny literowe) zamiast skupić się na „środkach” (tj. nauce). Jak omówiono w rozdziale Historia oceniania w Stanach Zjednoczonych, system ocen literowych ma pewne niezamierzone konsekwencje.

Oceny literowe mają znaczenie. Uczniowie martwią się o oceny jako sygnał wartości i tożsamości. Pomimo dobrych intencji nauczyciela, oceny literowe mają poważne konsekwencje w życiu ucznia. Licealiści martwią się o osiągnięcie prawie idealnych ocen by dostać się na uniwersytet. Uczniowie często rezygnują z zajęć pozalekcyjnych (np. zespół muzyczny lub sport), aby uzyskać upragnioną ocenę 4+ GPA. I, niestety, to jest to, co jest potrzebne, aby uzyskać wstęp do niektórych wysoce selektywnych uniwersytetów.

Znaczenie ocen literowych trwa przez undergrad, jak studenci potrzebują wysokich ocen, aby zadeklarować się do pewnych kierunków, osiągnąć stypendia, lub wejście do szkoły absolwentów. Powołanie na listę dziekańską, w oparciu o oceny, może pomóc studentowi targować się o cenną pozycję zatrudnienia po ukończeniu studiów. Stopnie stają się żetonami w grze w pokera, jaką jest życie studenckie. Podobnie jak w pokerze, twój stos żetonów jest aż nadto widoczny.

Jednym z problemów z ocenami literowymi jest to, że zniechęcają one do dążenia do nauki. Studenci szukają profesora, który zapewnia łatwe „A”. Strony takie jak Rate My Professor są „lekturą obowiązkową” zanim studenci zarejestrują się na zajęcia. Idealnie byłoby, gdyby studenci przeszukujący Rate My Professor szukali sygnałów dobrego nauczania, ale wiele komentarzy studentów koncentruje się na skali ocen kursu. W związku z tym, studenci lecą do nauczycieli, którzy mają pozytywne recenzje ocen. Niektóre przedmioty są wymagające (np. fizyka). Ze względu na znaczenie ocen, studenci unikają kierunków i kursów z obawy, że nie dostaną szóstki. Studenci unikają rygoru i szukają bezpieczeństwa z nauką jako ofiarą.

Większość uniwersytetów przyjęła model „satysfakcji klienta” jako barometr dla dobrego nauczania. Nauczyciele czują, że ich środki do życia zależą od zadowolonych studentów. Ponieważ pracodawca nauczyciela opiera się na tych ocenach, nauczyciele mogą czuć presję, by zawyżać oceny. Ten system oceniania nauczycieli zniechęca również studentów do przekazywania informacji zwrotnych i przejrzystości ocen w trakcie całego kursu. Nauczyciele czasami gromadzą surowe punkty bez ocen lub dystrybucji podczas semestru na rzecz umieszczenia jednej oceny końcowej na koniec semestru. To tylko spekulacje, ale dostarczanie wczesnej informacji zwrotnej może mieć pewne niezamierzone konsekwencje dla wykładowców. Studenci otrzymujący słabe oceny mają tendencję do porzucania zajęć zamiast wytrwałości. Ponadto, dostarczanie niskich ocen w trakcie całego kursu mogłoby logicznie wpłynąć na opinię studenta o profesorze, a tym samym wpłynąć na ocenę nauczyciela.

Oceny na koniec kursu mają na celu przekazanie osiągnięć. Nasza skala ocen w college’u zapewnia wspólne ramy i słownictwo do komunikacji wewnątrz, pomiędzy i poza instytucjami edukacyjnymi. To słownictwo, samo w sobie, jest znaczącą korzyścią dla naszego systemu edukacji. Oceny te są wykorzystywane przez studentów, innych wydziałów, administratorów uczelni, i potencjalnych pracodawców do podejmowania wielu różnych decyzji. Spójność ocen jest pożądana, ale trudna do osiągnięcia. Jak już wspomniano, istnieje wiele problemów z ocenianiem. Być może jak większość systemów raportowania, to nie system, ale ludzka natura jest winna.

Mark Espinola
CEO + Założyciel GradeHub