B

Biomechanika i sztuka H.R. Gigera wywarły ogromny wpływ na tatuatorów i miłośników tatuażu na całym świecie. Oprócz kultury tatuażu, gdzie jego prace są szeroko rozpoznawalne, Giger jest często przywoływany w innych dziedzinach kultury popularnej, takich jak science fiction i cyberpunk.

Lata po jego śmierci w 2014 roku, tatuażyści wciąż kopiują i odtwarzają dzieła Gigera za pomocą tuszu na skórze. Wielu artystów czerpie inspirację z jego charakterystycznych wyobrażeń i do dziś wykonuje zapierające dech w piersiach biomechaniczne prace.

Wczesne lata

Hand Ruedi Giger urodził się w lutym 1940 roku w małym szwajcarskim mieście Chur – stolicy Graubünden. Wychowywał się w raczej normalnej, średniozamożnej rodzinie. Jego ojciec był aptekarzem. Kiedy Hans był dzieckiem, jego ojciec otrzymał od firmy farmaceutycznej ludzką czaszkę jako prezent na awans zawodowy. W rezultacie młody Hans był pod sporym wrażeniem tej czaszki i wszystkiego co anatomiczne.

Wkrótce potem rozwinęła się u niego fascynacja mroczną i dziwną sztuką. Inspirację znajdował również w dziełach Salvadora Dali i Jeana Cocteau. Pomimo silnego zainteresowania H.R. sztuką, jego ojciec uważał ją za zawód nieperspektywiczny, „bez chleba”. Gorąco zachęcał go do podjęcia studiów farmaceutycznych.

Matka Gigera, Melli, była dla niego zawsze wielką zachętą. Nie zawsze rozumiała dziwne fascynacje swojego młodego syna, ale zawsze go wspierała.

H.R. Giger Kariera artystyczna

Młody artysta przeniósł się w 1962 roku do Zurychu. Do 1970 roku studiował architekturę, a także wzornictwo przemysłowe w Szkole Sztuki Użytkowej.

W Zurychu zaczął twórczo rysować i wkrótce poszerzył swoją sieć przyjaciół o wielu zaangażowanych w różne aspekty sztuki.

Pracował jako projektant wnętrz, jednocześnie kończąc niektóre ze swoich wczesnych obrazów w 1966 roku. Dwa lata później, w 1968 roku, rozpoczął pracę wyłącznie jako artysta i filmowiec. W 1969 roku H.R. Giger publikuje swoje pierwsze plakaty. Mniej więcej w tym samym czasie miał też jedne ze swoich pierwszych wystaw poza Zürichem.

Przez następną dekadę Giger intensywnie używał aerografu. Dzięki tej technice jego prace nabierają wyjątkowej, innej niż światowa jakości. Od lat 80-tych Giger należy do światowej czołówki artystów posługujących się aerografem. Jego prace dowodzą, że doskonała sztuka piękna jest możliwa przy użyciu metody aerografu niemal na szeroką skalę.

Sztuka biomechaniczna w kulturze tatuażu

Sztuka biomechaniczna staje się szeroko popularna po 1979 roku. Jest to rok, w którym szwajcarski artysta H.R. Giger projektuje obce stworzenia w filmie „Obcy”.

Sztuka biomechaniczna (lub Biomech) jest surrealistycznym stylem sztuki, który łączy w sobie różne elementy. Dzięki szerokiemu zastosowaniu maszyn i organiki, oddanych z wyraźnym realizmem, sztuka biomechaniczna wyraża unikalny wewnętrzny świat fantazji. Ponadto, najczęściej przedstawia elementy ludzkiej lub zwierzęcej anatomii. Kości i stawy są często zastępowane metalowymi tłokami i kołami zębatymi, ale nasycone obco wyglądającymi ścięgnami i mięśniami.

Po ekspansywnej popularności filmu „Obcy” Ridleya Scotta w 1979 roku, wielu artystów tatuażu było pod wpływem rewolucyjnych obrazów. W rezultacie artyści szybko zaczęli tatuować obrazy zaczerpnięte bezpośrednio z filmu. Wielu zwróciło się do innych prac H.R. Gigera w podobnym stylu, głównie serii Necronomicon.

Biomechaniczny styl sztuki jest jednym z najbardziej popularnych współczesnych ruchów sztuki tatuażu. Stał się on coraz bardziej popularny w następnej dekadzie i nadal jest klasykiem. Wpływowi artyści tacy jak Guy Aitchison i Aaron Cain zapoczątkowali swoje własne oryginalne, biomechaniczne projekty. Dziś wielu artystów nadal tworzy niesamowite wizualizacje, inspirowane Gigerem i wczesnymi tatuażystami w stylu Biomechanical.

.