Powiązany artykuł:

• Funkcje
• Przekazywanie funkcji jako argumentu
• Asterysks w Pythonie

Transkrypt:

Porozmawiajmy o dwóch typach argumentów, których można użyć podczas wywoływania funkcji:argumentach pozycyjnych i argumentach nazwanych (a.k.a. keyword arguments).

Argumenty pozycyjne

Gdy wywołujesz wbudowaną funkcję print, możesz przekazać dowolną liczbę argumentów pozycyjnych.Przekazujemy tutaj cztery argumenty pozycyjne:

>>> print(2, 1, 3, 4)2 1 3 4

Nazwiemy je argumentami pozycyjnymi, ponieważ ich pozycja ma znaczenie.Kolejność tych argumentów jest istotna: pierwszy argument jest wypisywany jako pierwszy; ostatni jako ostatni.

Keyword arguments (a.k.a. named arguments)

Funkcja print przyjmuje również niektóre argumenty jako argumenty słowa kluczowego.

Funkcja print przyjmuje opcjonalny argument sep (który domyślnie przyjmuje znak spacji).

>>> print(2, 1, 3, 4, sep=' ')2 1 3 4>>> print(2, 1, 3, 4)2 1 3 4>>> print(2, 1, 3, 4, sep='-')2-1-3-4>>> print(2, 1, 3, 4, sep=', ')2, 1, 3, 4

Ten argument sep określa separator, który powinien zostać wypisany między każdym z argumentów pozycyjnych przekazanych do funkcji print.

Istnieje również opcjonalny argument słowa kluczowego end.Argument end domyślnie przyjmuje znak nowej linii:

>>> print(2, 1, 3, 4, sep=', ', end='\n')2, 1, 3, 4

Możemy jednak umieścić wykrzykniki w argumencie end (przed nową linią), aby wypisać wykrzykniki na końcu:

>>> print(2, 1, 3, 4, sep=', ', end='!!\n')2, 1, 3, 4!!

Porządek argumentów słów kluczowych nie ma znaczenia

Porządek argumentów sep i end funkcji print nie ma w rzeczywistości znaczenia.

>>> print(2, 1, 3, 4, end='!!\n', sep=', ')2, 1, 3, 4!!

Porządek nie ma z nimi znaczenia, ponieważ nie są to argumenty pozycyjne: są to argumenty nazwane.

Argumenty pozycyjne mają przecinki między swoimi wartościami.

>>> print(2, 1, 3, 4)2 1 3 4

Argumenty słów kluczowych (a.k.a. named arguments) mają nazwę i znak równości oprócz tych wartości i przecinków.

>>> print(2, 1, 3, 4, sep=',', end='!\n')2,1,3,4!

Keyword arguments must come after any positional arguments.Beyond that, the position of keyword arguments doesn’t matter at all: it’s the name that matters not the position.

Uusing keyword arguments instead of positional arguments

Keyword arguments are not just useful for functions that accept any number of positional arguments (like print).Możesz przekazać argumenty słów kluczowych do prawie każdej funkcji w Pythonie.

Na przykład, wbudowana funkcja sum przyjmuje pierwszy argument:

>>> sum()10

Ale przyjmuje również drugi argument, który domyślnie wynosi zero:

>>> sum(, 0)10

Jeśli zmienimy ten drugi argument na 1, zobaczymy, że jest to wartość początkowa dla zwracanego sumowania:

>>> sum(, 1)11

Wolałbym raczej zobaczyć tę funkcję wywołaną w ten sposób:

>>> sum(, start=1)11

Przekazujemy jeden argument pozycyjny i jeden argument słowa kluczowego.

Ten start=1 działa z sum, ponieważ start jest nazwą tego argumentu.W dokumentacji funkcji sum mówi się, że drugi argument, który nazywa się start:

>>> help(sum)Help on built-in function sum in module builtins:sum(iterable, /, start=0) Return the sum of a 'start' value (default: 0) plus an iterable of numbers When the iterable is empty, return the start value. This function is intended specifically for use with numeric values and may reject non-numeric types.

Więc kiedy pracujesz z nazwanymi argumentami (a.k.a. keyword arguments) nazwa argumentu faktycznie ma znaczenie! Podczas gdy kiedy pracujesz z argumentami pozycyjnymi, to pozycja jest istotna.

Podsumowanie

Gdy wywołujemy funkcję w Pythonie, możemy przekazać dwa różne typy argumentów:

1. argumenty pozycyjne
2. argumenty nazwane (a.k.a. keyword arguments)

Argumenty nazwane mogą czasami sprawić, że twój kod będzie nieco bardziej opisowy, ponieważ nadałeś nazwę obiektowi, którego użycie mogłoby nie być jasne na podstawie jego pozycji w wywołaniu funkcji.