Acacia constricta

Krzew akacji białozielonej w pobliżu małego arroya, rozprzestrzeniający wielopniowe gałęzie.

Najczęściej akacja bieluń – roślina strączkowa, lub produkująca fasolę – przyjmuje formę wyprostowanego, zdrewniałego, półzielonego krzewu z wieloma pniami. Zazwyczaj rośnie od kilku stóp do 15 lub 16 stóp wysokości, często tworząc gęste thickets.

Pojedynczy zakład może wyglądać prawie pienisty z jego małych, zielonkawy do szarawy koronki jak liście. Często traci swoje liście podczas mroźnej pogody lub długotrwałej suszy. Kwitnie na wiosnę, a czasem ponownie późnym latem, nosząc miniaturowe żółte kwiaty puff-ball i produkując słodki nocny zapach pustyni. Istnieje prawie 800 gatunków na całym świecie.

Cechy charakterystyczne

Pędy, gałęzie i gałązki: Wielopniowe i rozgałęzione z lekko zygzakowatymi gałązkami, z nowszym wzrostem noszącym nieco czerwonawe zabarwienie i starszym wzrostem, szarobrązowym.

Kora: Dość gładka na młodszych gałęziach i gałązkach oraz nieco szorstka i żłobiona lub bruzdowana na starszych pniach i gałęziach.

Korzenie: Szeroko rozprzestrzeniające się korzenie boczne i długie penetrujące korzenie palowe, sięgające zarówno do płytkich jak i głębszych wód (wg Volney M. Spalding, Distribution and Movement of Desert Plants). Korzenie są siedliskiem bakterii, które mogą pobierać azot z powietrza i przekształcać go w związki wzbogacające glebę.

Ciernie: Mniej więcej 1/2 cala długości, ostre igły, sparowane i białe, dając „whitethorn acacia” swoją wspólną nazwę. Bardziej widoczne na młodych gałęziach i młodych roślin.

Liście: Kilka cali długości, „bipinnately złożone” lub „dwa razy złożone”, co oznacza, że liść składa się z kilku par głównych listków, z których każdy z kolei składa się z kilku par mniejszych leaflets.

Kwiat: 1/4 do 1/3 cala średnicy, jasnożółty, gęsta sfera pręcików, które oferują owadom minimalną ilość pyłku i brak nektaru. W rezultacie, kwiaty przyciągają stosunkowo niewiele zapylaczy.

Strąki fasoli: Smukłe, czerwonobrązowe, dwu- do pięciocalowe kapsuły z charakterystycznymi przewężeniami między ziarnami, co daje Acacia constricta jej naukową nazwę.

Pierzaste liście i dojrzałe ziarna akacji białozielonej

Rodzime rozmieszczenie i siedlisko

Akacja białozielona rośnie naturalnie w południowej Arizonie, południowym Nowym Meksyku, zachodnim Teksasie i północnym do środkowego Meksyku, zamieszkując zbocza strumieni, tereny zalewowe, nieregularne drenaże, skaliste wzgórza i mezosy na wysokości od 2000 do 6000 stóp.

Regeneracja

Akacja białozielona kiełkuje z nasion, ale może wykiełkować z korony korzeniowej, jeśli jej pnie i gałęzie zostaną uszkodzone lub zabite, na przykład przez dziki ogień: Roślina otrzymuje zapylanie przez pszczoły i inne owady, które często odwiedzają krótkotrwałe kwiaty tylko w pierwszym dniu ich otwarcia. W przypadku braku wystarczającego zainteresowania owadów, roślina może zapylać się sama, ale jej wydajność ziaren będzie prawdopodobnie znacznie ograniczona.

Rozpraszanie nasion i kiełkowanie: Nasiona akacji białej są rozsiewane przede wszystkim przez ptaki, zwłaszcza przepiórki, oraz przez ssaki, zwłaszcza gryzonie. Łatwiej kiełkują nasiona, które w trakcie przechodzenia przez przewód pokarmowy ptaków lub ssaków zostały pozbawione okrywy nasiennej. Niektóre nasiona są przechowywane przez gryzonie pod powierzchnią gleby, chronione przed dzikim ogniem.

Seed Establishment: Nasiona zakopane pół cala do cala pod powierzchnią gleby mają największe prawdopodobieństwo stania się ustalonymi siewkami, zwłaszcza, że kiełkują podczas ciepłych temperatur z pewną wilgotnością. Nasiona na powierzchni mogą kiełkować, ale rzadko czynią żywotne siewki.

Dojrzewanie: Z jego wzrost regulowany przez dostępność wilgoci, akacja whitethorn zazwyczaj dojrzewa powoli w swoim pustynnym środowisku. Raz założona, może żyć przez siedem dekad lub dłużej.

Interesujące fakty

Akacja białogrzbieta należy do jednej z największych rodzin krzewów i drzew – Fabaceae, rodziny groszkowej. Obejmuje ona około 400 rodzajów i 10 000 gatunków.

W klasycznym przykładem natury wzajemnie korzystne relacje, akacje w Ameryce Środkowej i Południowej Afryce dostarczyć mrówki z nasion, które noszą pożywne ciało tłuszczowe zwane elaisome lub aril. Mrówki przenoszą nasiona do swoich gniazd, zjadają elaisomę i wyrzucają nieuszkodzone nasiona, ale w rzeczywistości sadzą je dla akacji, przyczyniając się do jej rozprzestrzeniania. Zarówno akacja i mrówka benefit.

Niektóre gatunki akacji produkują drewno tak twarde i trwałe, że został użyty jako gwoździe do budowy statków, topory wagon, i słupki ogrodzeniowe. Raporty mówią, że słupki ogrodzeniowe z akacji czasami wytrzymywały nawet sto lat.

Rodzime zastosowania amerykańskie

Prehistoryczni Amerykanie zmielili ziarna akacji białej na mączkę do użytku w przygotowaniu żywności. Używali fasoli, liści i korzeni do parzenia herbaty leczniczej, z którą leczyli zaburzenia żołądka i układu oddechowego. Używali sproszkowanych ziaren i liści do robienia okładów na wysypki skórne. Z kwiatów i liści przyrządzali herbatę leczniczą łagodzącą kaca.

Nowocześni mieszkańcy pustyni sadzą akację białokwiatową w ogrodach, wiedząc, że roślina ta wymaga stosunkowo niewiele wody, przyciąga dzikie zwierzęta (na przykład przepiórki, gołębie, pyrrhuloxia i inne ptaki) i wzbogaca otaczającą glebę.

By Jay W. Sharp

Related DesertUSA Pages

• Jak zmienić swój smartfon w narzędzie przetrwania
• 26 wskazówek, jak przetrwać na pustyni
• Twoje systemy nawigacji GPS mogą cię zabić
• 7 aplikacji na smartfony, które poprawią twoje doświadczenie na kempingu.
• Desert Survival Skills
• Successful Search & Rescue Missions with Happy Endings
• How to Keep Ice Cold in the Desert
• Desert Survival Tips for Horse and Rider
• Preparing an Emergency Survival Kit

.