Po grudniowej dyskusji nad propozycją wyeliminowania Harvard College kredytów dla kursów Advanced Placement (AP) i International Baccalaureate (IB) – tym samym ograniczając zdolność studentów do przyspieszenia ich A.B. lub ukończyć z jednoczesnym magistra, zazwyczaj w dziedzinie nauk ścisłych lub inżynierii (patrz „Overhauling Advanced Standing”, marzec-kwiecień, strona 22) – Wydział Sztuki i Nauki (FAS) przyjął zmieniony kierunek działań na słabo uczęszczanym posiedzeniu w dniu 6 lutego.

Biorąc pod uwagę obawy zgłoszone w grudniu, dziekan edukacji licencjackiej Jay M. Harris wprowadził skróconą politykę. Począwszy od studentów rozpoczynających naukę w College’u w 2020 r., punkty nie będą już przyznawane „za pracę wykonaną przed ich immatrykulacją”, z wyjątkiem punktów uzyskanych w szkołach Harvarda lub letnich. To rozszerzyłoby praktykę stosowaną już na wszystkich wydziałach z wyjątkiem ekonomii, matematyki i psychologii (które w efekcie uznają najlepsze wyniki w AP lub IB jako substytut kursów wprowadzających do College’u w tych dyscyplinach). Wydziały będą mogły nadal wykorzystywać egzaminy AP i IB do umieszczania na kursach oraz (jedyny wyjątek) do spełniania wymogu znajomości języka obcego na studiach licencjackich. Oddzielny komitet zostałby utworzony, aby zalecić zasady i procedury dla studentów, którzy mają nadzieję na równoczesne studia magisterskie w Graduate School of Arts and Sciences; miałby on złożyć sprawozdanie w ciągu roku.

Harris zauważył, że w większości FAS, AP i IB klasy są uważane za nie równoważne do pracy wymaganej w klasach Kolegium – więc nie ma sensu, aby pozwolić studentom zaliczyć je do zarabiania A.B. w krótkim czasie Harvard’s „curated eight-semester experience.”

Członkowie wydziału obecni na sali zgłosili kilka obaw. Po pierwsze, zmiana ta wyeliminowałaby możliwość ukończenia studiów w ciągu sześciu lub siedmiu semestrów – opcja, która mogłaby przemówić do bardzo niewielu studentów z ważnymi osobistymi lub rodzinnymi problemami finansowymi lub zdrowotnymi, lub wyjątkowymi trajektoriami intelektualnymi. Rówieśnicze instytucje pozwalają na przyspieszone studia licencjackie, więc Harvard mógłby jednostronnie osłabić swoją atrakcyjność dla takich wnioskodawców. Zmiana ta wydaje się również sprzeczna z ogólnokrajowymi wysiłkami, aby uczynić studia bardziej elastycznymi, przystępnymi i dostępnymi. Wreszcie, propozycja nadal pozwala studentom na obejście wymogu językowego, przynajmniej w zakresie nauczania w Kolegium.

Harris, samozwańczy „jastrząb językowy” (jest profesorem Wolfson studiów żydowskich), powiedział, że ostatni punkt zasługuje na dalsze badania – ale dodał, że wymagania dotyczące języków obcych zostały zweryfikowane w stosunkowo niedawnej przeszłości i są regulowane przez odrębne przepisy. Jeśli chodzi o inne obawy, podkreślił wartość tak kompletnego doświadczenia licencjackiego, jak to tylko możliwe; niestosowność „potanienia” czteroletniego stopnia; oraz niesprawiedliwość przyznawania zaawansowanej pozycji mniejszości, być może 30 procentom studentów, których punkty AP lub IB czynią ich kwalifikującymi się, czyniąc to niewykonalnym dla tych, którzy nie.

Z obietnicą dalszych badań na temat dostosowania równoległych stopni licencjackich i magisterskich, obecni członkowie wydziału zatwierdzili politykę głosami.