PURPLE SULFUR BACTERIA

Purpurowe bakterie siarkowe są grupą Proteobacteria zdolne do fotosyntezy. Są one beztlenowe lub mikroaerofilne, i są często spotykane w gorących źródłach lub wodach stojących. W przeciwieństwie do roślin, alg i cyjanobakterii, nie używają wody jako czynnika redukującego, a więc nie wytwarzają tlenu. Zamiast tego, wykorzystują siarkowodór, który jest utleniany w celu wytworzenia granulek siarki elementarnej. To z kolei może być utleniane do tworzenia kwasu siarkowego.purpurowe bakterie siarkowe są podzielone na dwie rodziny: Chromatiaceae i Ectothiorhodospiraceae, które odpowiednio produkują wewnętrzne i zewnętrzne granulki siarki, i wykazują różnice w strukturze ich wewnętrznych membran.

Purpurowe bakterie siarkowe są zazwyczaj spotykane w oświetlonych strefach anoksycznych jezior i innych siedlisk wodnych, gdzie gromadzi się siarkowodór. Występują one również w „źródłach siarkowych”, gdzie geochemicznie lub biologicznie wytwarzany siarkowodór może wywołać powstawanie zakwitów purpurowych bakterii siarkowych. Warunki niedotlenienia są wymagane do fotosyntezy; bakterie te nie mogą rozwijać się w środowisku natlenionym. Łańcuch transportu elektronów u purpurowych bakterii siarkowych rozpoczyna się, gdy para bakteriochlorofilów centrum reakcji, P870, zostaje wzbudzona przez absorpcję światła. Wzbudzony P870 odda elektron bakteriochlorofitynie, która następnie przekaże go do serii nośników elektronów w dół łańcucha elektronowego. W tym procesie, wytwarza on siłę motoryczną protonu (PMF), która może być wykorzystana do syntezy ATP poprzez fosforylację oksydacyjną. Elektron wraca do P870 na końcu łańcucha, więc może być użyty ponownie, gdy światło wzbudzi centrum reakcji.

.