Tutaj częsta wymiana zdań.

Nieznajomy: Więc, jesteś komikiem?
Mnie: Tak.
Nieznajomy: Czy ma pan depresję?
Mnie: Nie próbowałem się dzisiaj zabić!

To dość niegrzeczne pytanie, ale komicy często je słyszą. I wydaje mi się, że – jeśli chodzi o matematykę – jest ono uzasadnione. Według National Institutes of Mental Health, szacuje się, że 16,1 mln obywateli USA 18 lub w górę miał co najmniej jeden duży epizod depresyjny w roku 2015. To prawie 7 procent wszystkich dorosłych. Lub, mówiąc inaczej, gdybym miał 100 M&M, ale 6,7 z nich było potajemnie Skittles. Wgryzłbym się w jednego ze Skittlesów jak: „Co do diabła, bracie, powiedziano mi, że to czekolada, a wiesz, że nienawidzę niespodzianek, bo przypominają mi, że życie jest kruche i ulotne i mogę umrzeć w każdej chwili?”

Moja uwaga: wielu ludzi cierpi na depresję. I wielu ludzi jest komikami. Czy to znaczy, że wielu komików ma depresję? W popkulturze, tak. A co z prawdziwym życiem? Która jest kura, a która jajko? Czy komicy są tragicznymi, zepsutymi ludźmi, czy też tragiczni i zepsuci są tylko tym, co jest zabawne?

Powiązane: z mojej strony, zauważyłem, że robienie komedii sprawia, że czuję się zarówno wzmocniony, jak i niepewny. Tak więc, jako komik/czytelnik Psychology Today, który spędza swoje przerwy na lunchu błędnie diagnozując tych wokół siebie, pomyślałem, że najwyższy czas, abyśmy dotarli do sedna stereotypu smutnego klauna – a także, aby ZAPYTAĆ O PRZYJACIÓŁ o niektóre sposoby zachowania zdrowego rozsądku podczas pracy jako komik.

Rozmawiałem z Mattem Aibelem, LCSW, psychoterapeutą psychoanalitycznym (i samozwańczym „performerem z odzysku”) z siedzibą w Nowym Jorku i na Long Island, który specjalizuje się w pracy z artystami. Oto, co miał do powiedzenia na temat komedii i zdrowia psychicznego:

Możesz być trochę szalony, aby być komikiem, ale to jest w porządku.

Jeśli czujesz, że nie dostałeś wystarczającej uwagi/uznania/aplauzu, kiedy byłeś młodszy, cóż, dołącz do klubu. Jest to całkiem duży klub, zbyt. „Wszyscy potrzebujemy czuć się rozpoznawani i doceniani” – mówi Aibel. „Jest wiele sposobów na zaspokojenie tej potrzeby. Występowanie to potężna siła przyciągania”.

Ale komedia? Komedia jest naprawdę trudna. Zmuszanie się do robienia jej zamiast czegoś łatwego oznacza, że na jakimś poziomie potrzeba robienia tego, aby „w końcu poczuć się żywym, poczuć się głęboko rozpoznanym w wytęskniony sposób”, mówi Aibel – jest naprawdę silna. „Dlaczego jeszcze ktoś poddałby się jego lub jej?” pyta.

Problem polega na tym, że śmiech może nie wystarczyć. „Występy rzadko wystarczają, by naprawdę pozbyć się poczucia niższości lub pustki. Dlatego właśnie ten haj jest jak narkotyk. Kiedy przestaje działać, potrzebujesz kolejnej dawki” – mówi Aibel. Innymi słowy, sukces jest wspaniały, ale niekoniecznie wypełnia PUSTKĘ SADU. (Patrz: wielu odnoszących sukcesy komików i wykonawców, którzy ulegają autodestrukcji.)

ALE! Nawet jeśli THE BIG EMPTY jest częścią tego, co cię napędza, może nie być wszystkim, co cię napędza. A ta surowość i bezbronność, traktowana autentycznie, jest komediowym ZŁOTEM – po części dlatego, że tak wielu ludzi może się do niej odnieść. Aibel mówi: „Upewnij się, że masz inne rzeczy, które pomagają ci czuć się dobrze ze sobą i z życiem, a także bliskich, których obecność może pomóc ci pamiętać, że masz wartość poza sukcesami w występach.”

Punchline’y mogą pomóc ci się z tym uporać.

Wiesz, jak mówią, że „komedia = tragedia + czas”? Oto ujęcie Aibela na ten temat: „Komik, który potrafi zwolnić i pozostać obecny z trudnymi uczuciami, zyskuje nie tylko emocjonalnie, ale także w wykonaniu, będąc w stanie utrzymać pokój w bezruchu lub ciszy, w przeciwieństwie do zwykłego pędzenia. To może uczynić akt bogatszym, bardziej dźwięcznym.” Laurie Kilmartin (45 dowcipów o moim zmarłym ojcu) i Tig Notaro (One Mississippi) są w tym mistrzami (spośród wielu) – w używaniu subtelnie narysowanego humoru nie po to, by odeprzeć lub zlekceważyć tragedię, ale by autentycznie ją przetworzyć i podzielić się nią.

To jest zaawansowany ruch, wiemy. „Komikom może być trudniej zwolnić tempo i pozostać przy niewygodnych uczuciach” – mówi Aibel. „Ich impulsem może być rozładowanie energii ważnych uczuć poprzez przekształcenie jej w punchline lub przyspieszenie”. To może być zabawne, ale może też zostawić cię w miejscu. Jeśli chcesz eksperymentować, najpierw wypróbuj swoje ciemniejsze, najbardziej osobiste rzeczy na przyjaznych tłumach (lub po prostu przyjaciołach). Pozwól im pomóc Ci uzyskać komfort i dać czas na żel.

Uczenie się bycia dobrym komikiem może być jak uczenie się bycia dobrym człowiekiem.

„To potężna satysfakcja poruszyć innych, aby myśleli i czuli się – i czuli się mniej samotni – poprzez opowiadanie historii i występy. Nie tylko dla ego, ale i dla serca” – mówi Aibel. A nauka łączenia się z ludźmi, nawet na scenie, jest prawdopodobnie najbardziej zdrową psychicznie i wartościową umiejętnością życiową, poza naprawianiem telefonów po tym, jak wpadły do toalety (plz help me.)

3 wskazówki, jak pozostać zabawnym i zdrowym

Ustalaj cele, które możesz kontrolować.

Aibel nazywa je „celami procesowymi”: Wyznacz cele wokół rzeczy, które możesz faktycznie zrobić, jak wykonywanie x nocy w tygodniu, a nie rzeczy, których nie możesz kontrolować – jak uzyskanie oddzwonienia.

Zdobądź hobby!

Kiedy jesteś komikiem, twoim zadaniem jest bycie krytycznym. Jak pozostać pozytywnym, szczególnie w stosunku do samego siebie? Upewnij się, że robisz rzeczy poza komedią, które sprawiają, że czujesz się pod kontrolą i pozytywnie, mówi Aibel.

Znajdź wsparcie – tak, nawet na komediowej „pensji”.

Recenzje Aibel:

Czytaj książki.

• Na temat procesu twórczego: The Artist’s Way (Julia Cameron), The Creative Habit (Twyla Tharp)
• Książki o duchowości i praktykach „oferują siłę, perspektywę, pocieszenie i narzędzia do samoopieki.”
• Książki o terapii osób starszych: The Drama of the Gifted Child (Alice Miller), The Art of Loving (Erich Fromm)
• Great lit: Nieznośna lekkość bytu (Milan Kundera) „oferuje perspektywę pozostania nienaruszonym, kiedy czujesz się pozbawiony swojej tożsamości.”

Znajdź mentora: być może starszego komika, którego podejście i ducha podziwiasz (ale uważaj na „guru”).

Bądź wokół LUDZI: Wspierający trenerzy, nauczyciele, koledzy i przyjaciele mogą zrobić wielką różnicę.

Staraj się nie pozwolić, aby twoje ciało poszło w rozsypkę. Lub, jak ujmuje to Aibel: „Sprawność fizyczna, ćwiczenia i zdrowe nawyki wokół snu, jedzenia, alkoholu i narkotyków są korzystne”.

Jakościowa terapia o niskich kosztach. Nowy Jork i inne miasta oferują solidne kliniki z niskimi opłatami/skalą przesuwną poprzez instytuty psychoanalityczne, a prywatni terapeuci i organizacje takie jak The Actors Fund oferują warsztaty i grupy wsparcia.

Powiedz nam, co myślisz! Click To Tweet

BLAIR DAWSON (stażysta, warsztaty) jest standup comic i improwizatorem, który produkuje i jest współgospodarzem miesięcznego storytelling i stand-up show sponsorowanego przez Babeland o nazwie „U Up?”. @UrGirlBlair

.