Many of those who are new to foraging for wild plants and fruits are often surprised to learn that a number of trees actually produce edible shoots and leaves. Jesteśmy tak uwarunkowani, aby założyć, że tylko krzaczaste liście, komercyjnie hodowanych warzyw, takich jak liście sałaty są bezpieczne do jedzenia. Jednak niektóre drzewa istnieją na całym świecie z jadalnymi liśćmi, czekając na ponowne odkrycie w krajobrazach, lasach i zadrzewieniach.

Przed komercyjnym rolnictwem osiągnęła taki rozmiar, rodzime ludy na całym świecie polegały na lokalnych dzikich upraw. Wykorzystywanie jak największej części roślin do celów kulinarnych i leczniczych. Kwiaty, kora, nasiona i pędy były testowane, a informacje przekazywane przez pokolenia. Ponieważ rolnictwo i supermarkety stały się normą w naszym nowoczesnym życiu, ta lokalna wiedza zanikła. Teraz istnieją tylko małe skupiska osób i studiów, które nauczyły się od naszych przodków zastosowań i wartości odżywczych żywności.

Poniżej przejdziemy przez kolekcję najbardziej łagodnych w smaku i łatwych do rozpoznania drzew, które produkują liście, które możemy zastąpić w większości naszych ulubionych przepisów. Od bardzo rozpoznawalnego buka amerykańskiego (Fagus grandifolia), do szeroko rozpowszechnionej i ozdobnej Róży Szarona (Hibiscus syriacus).

Lipa amerykańska

Znajduje się w większości północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych, szczególnie w Nowej Anglii i w środkowej części Zachodu. Lipa amerykańska (Tilia americana) rośnie najlepiej w dobrze odwodnionych glebach, ale można ją znaleźć w wielu różnych miejscach, od poboczy dróg po skaliste ostańce. Jest to drzewo liściaste, osiągające maksymalną wysokość około 35 metrów. Liście są dość proste, jajowate i lekko ząbkowane, przy czym starsze liście osiągają nie więcej niż 25 cm.

Kwiaty, pędy, młode liście, a nawet soki są jadalne i szczególnie smaczne. Podczas gdy pędy i liście mogą być zbierane przez całą wiosnę, jak różne drzewa rosną i budzą się. Kwiaty mają krótkie, około dwutygodniowe okno, w którym można je zbierać. Mają tendencję do kwitnienia i znikają w ciągu zaledwie kilku dni, więc trzeba być szybkim.

Kwiaty i liście mają słodki smak, z nutą szparagów. Mogą być używane do tworzenia herbat ziołowych lub dodawane bezpośrednio do sałatek. Ich aromat jest dość delikatny, więc jeśli suszyć to najlepiej na powietrzu, ponieważ piekarnik może zniszczyć aromaty.

Lipa drobnolistna

Występuje głównie na półkuli północnej, szczególnie na dużych obszarach Europy oraz północno-wschodnich i środkowych Stanów Zjednoczonych. Kwiaty lipy drobnolistnej (Tilia cordata) są nieco bardziej wonne niż lipy amerykańskiej. W porównaniu do lipy amerykańskiej, liście lipy drobnolistnej biorą się od jej nazwy. Osiągają one nie więcej niż 8 cm długości i mają okrągły, jajowaty kształt nie różniący się zbytnio od kształtu serca.

W zależności od lokalizacji, można zbierać młode liście i pąki podczas wczesnej wiosny z kwiatami pojawiającymi się podczas małego okna. Młode pędy lub pąki, są szczególnie smaczne, z poskręcanymi, słodkimi i delikatnymi liśćmi tworzącymi smakowite chrupanie i konsystencję przypominającą śluz. Są one idealne do dodania prosto do sałatki po umyciu.

Pamiętaj jednak, aby nie żerować zbytnio na młodych pędach i pąkach, szczególnie z młodego drzewa, gdzie pąki są bardziej osiągalne. Drzewo będzie bardzo zależne od energii, którą te liście dostarczą mu latem.

Róża Sharona

Krzew liściasty pochodzący pierwotnie z Chin, róża Sharona (Hibiscus syriacus) występuje obecnie na całym świecie, od Azji po Amerykę Północną. Jej najbardziej rozpoznawalną cechą są duże, efektowne kwiaty w kształcie trąbki, w kolorze od jasnofioletowego do białego.

Kwiaty i liście są jadalne, a po zaparzeniu można z nich przyrządzić słodką herbatę. Liście mogą być zbierane od wiosny do jesieni, ich sałata jak aromat czyni je doskonałym dodatkiem do sałatek. Kwiaty kwitną pojedynczo od połowy lata do jesieni, więc można je zbierać, gdy tylko się pojawią. Więcej na temat możliwości kulinarnych i korzyści zdrowotnych róży Sharon można przeczytać tutaj.

Morwa

Drzewo morwowe jest szczególnie dobrze znane ze swoich słodkich i soczystych owoców, zwłaszcza morwa czerwona (Morus rubra), pochodząca z północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Jednak pędy i młode, zwinięte liście morwy stanowią również wspaniały dodatek do zup, placków i potraw. W miarę jak liście rozwijają się i zaczynają się starzeć, mogą stać się dość twarde, a nawet mieć lekką toksyczność. Dlatego też należy zbierać tylko młode pędy.

Zbieraj pędy przez całą wiosnę, aby dodawać je bezpośrednio do potraw. Można je również suszyć na powietrzu i przechowywać w szczelnym pojemniku w chłodnym i suchym miejscu. Można je wykorzystać w razie potrzeby, dodając do zup lub potraw typu stir fry.

Buk amerykański

Buk amerykański (Fagus grandifolia) jest okazałym drzewem liściastym, które osiąga wysokość do 35 metrów. Są one powszechnie znane z ich jasnych pokazów kolorów podczas jesieni. A także z małych orzeszków bukowych, które stanowią smaczną przekąskę po upieczeniu.

Znajdziesz je rosnące we wschodnich i środkowych stanach, od Florydy do Maine, i tak daleko na zachód jak wschodni Teksas. Można je powszechnie znaleźć w lasach klonowych, gdzie para może zdominować duże obszary.

Pędy i delikatne młode liście mogą być zbierane z nisko wiszących gałęzi podczas wiosny. Te młode i smaczne liście można dodać do stir fry, zupy, sałatki lub jeść jako liściaste danie boczne. Możesz przeczytać więcej o historii i znaleźć inspirację kulinarną na temat buka amerykańskiego tutaj.

Wniosek

Podczas wiosennego spaceru lub biwaku spróbuj swoich sił we włączeniu tych pędów i liści do swoich posiłków. Nie musisz całkowicie pozbywać się zieleniny z diety. Ale okazjonalne korzystanie z lokalnie zbieranych produktów to świetny sposób na zmniejszenie śladu węglowego i poczucie osiągnięcia w nauce życia z ziemi. Ponieważ coraz więcej ludzi poszukuje lokalnych źródeł pożywienia, drzewa te mogą stanowić obfite źródło jadalnych liści.