Nie wymyślaj koła na nowo podczas przechowywania narzędzi. Właściwa skrzynia jest nadal najlepsza.

Kiedy mówię ludziom, że pracowałem z tradycyjną skrzynią narzędziową przez 15 lat, patrzą na mnie jak na kogoś, kto jeszcze nie odkrył radości z hydrauliki w domu.

Mówią: „Nie próbowałeś szafki ściennej? Albo zbudować schowek pod stołem warsztatowym? Dlaczego nie seria otwartych półek obok stołu?”

Prawda jest taka, że próbowałem wszystkich tych metod, ale nadal wracam do mojej skrzyni z narzędziami. Mieści ona każde narzędzie ręczne, jakie stolarz mógłby sobie zażyczyć. Chroni narzędzia przed kurzem (który zawiera sól i sprzyja rdzy). I mogę dostać się do każdego narzędzia w skrzyni tylko jednym ruchem ręki.

Innymi słowy, jest schludna, ochronna i wydajna. Czego więcej można chcieć?

Zastrzeżenia, które większość stolarzy ma do skrzyń narzędziowych są generowane przez ludzi, którzy nigdy nie pracowali ze skrzynią lub pracowali z nowoczesną skrzynią.

Widzisz, większość nowych skrzyń, z którymi się zetknąłem są złe. Zazwyczaj są zbyt małe, aby mogły być użyteczne. Większość z tych mini-skrzyń została zbudowana na zajęciach stolarskich i musiała być łatwo transportowana do domu – stąd ich przysadzista sylwetka.

A wnętrza tych nowoczesnych skrzyń są słabo podzielone. Albo stolarz dopasował każde narzędzie do przestrzeni, która jest nieelastyczna, albo nie ma prawie żadnego sposobu na podzielenie skrzyni, więc narzędzia leżą na dnie.

Przez ostatnie kilka lat badałem wiele starożytnych skrzyń. I to co znalazłem było zaskakujące. Stare skrzynie są dość podobne do siebie pod względem wielkości i sposobu podziału ich wnętrza. Inną rzeczą, która jest zaskakująca jest to, jak prosta jest większość starych skrzyń – wewnątrz i na zewnątrz.

Większość skrzyń z narzędziami, które widzimy w książkach to te wymyślne, na których jakaś przedsiębiorcza dusza spędziła miesiące dodając fornir i inkrustację do wnętrza. Tego typu skrzynie są rzadkością w naturze. Stare skrzynie mają zazwyczaj trzy przegródki w dolnej części na strugi i piły oraz trzy wysuwane tace powyżej na pozostałe narzędzia. Brak intarsji. Brak obramowania.

Jak studiowałem te stare skrzynie, zacząłem rozwijać 12 zasad, które opisują ich rozmiar i konstrukcję. Podczas gdy nie wszystkie stare skrzynie przestrzegają wszystkich tych zasad, najlepsze skrzynie przestrzegają większości z nich.

Reguła nr 1: Tak długo jak Twoje narzędzie plus kilka

Rozmiary skrzyń na narzędzia stolarskie są dość standardowe – pomiędzy 35″ a 43″. Taki zakres pozwala skrzyni pomieścić pełnowymiarowe piły ręczne, które mają 26″ ostrza, plus kolejne 5″ drewnianego kufra. Wyrzynarki mogą mieć jeszcze dłuższe ostrze, nawet do 30″. Dodatkowo musisz włożyć tam rękę, aby chwycić pojemnik z najdłuższą piłą. Oprócz długich pił, skrzynia musi pomieścić stolarkę. Podczas gdy metalowe strugi mają około 24″ długości, drewniane mogą mieć nawet 30″ długości.

Reguła nr 2: Wystarczająco wysoka aby zrobić ludzki statyw

Krótkie skrzynie narzędziowe są trudne w użyciu. Są one około 14″ do 16″ wysokie, a kiedy kładziesz je na podłodze, bolesne jest schylanie się po narzędzie. Więc kładziemy je na blacie stołu warsztatowego lub piły stołowej. Teraz skrzynka narzędziowa zajmuje cenne miejsce.

Tradycyjne skrzynki narzędziowe mają zazwyczaj wysokość od 22″ do 27″. Te wysokości są idealne dla ludzkiej formy. Obręcz skrzyni narzędziowej znajduje się poniżej punktu obrotu twojej talii. Więc pochylasz się i umieszczasz swoją wyłączoną rękę na obręczy skrzyni, aby ustabilizować się, gdy używasz dominującej ręki do przesuwania tac wokół. Twoja ręka staje się trzecią nogą ludzkiego trójnogu.

Reguła nr 3: Głębokość dopasowana do zasięgu

Głębokość klatki piersiowej ma zazwyczaj ten sam wymiar co jej wysokość. Ma to sens z wielu powodów. Po pierwsze, wygląda to ładnie. Kwadratowy profil to przyjemna dla oka forma. Ale ma to również sens praktyczny. Płytka skrzynia nie byłaby tak stabilna, zwłaszcza z otwartą pokrywą. Głębsza skrzynia byłaby kłopotliwa w użyciu. Wyobraź sobie skrzynię o głębokości 36 cali. Twoje ramiona miałyby nie lada problem z sięgnięciem po narzędzia z tyłu.

Reguła nr 4: Zmniejsz wagę; Zwiększ stolarkę

Jedną z głównych zasad konstrukcji skrzyni jest uczynienie jej zarówno lekką, aby łatwiej było ją przenosić, jak i mocną, ponieważ skrzynia może dostać lanie podczas podróży.

Lekkie drewno nie jest zazwyczaj tak mocne jak ciężkie. Więc oto co zrobisz: Użyj lekkiego drewna, takiego jak sosna. Ale połącz narożniki za pomocą bombowego złącza: na wczepy typu „jaskółczy ogon”. Użyj tego lekkiego drewna z jaskółczymi ogonami dla każdego elementu skrzyni, z wyjątkiem części, które wytrzymują tarcie. Miękkie i lekkie drewno łatwo się zużywa, jeśli stale ociera się o inne części.

Reguła nr 5: Zrób grubą skorupę

Porozmawiajmy o czterech ścianach skrzyni. To tutaj zaczyna się wybór materiału i konstrukcja. Stare książki stolarskie są specyficzne co do materiału na skorupę: najczystsza sosna możliwa, wolna od sęków i bieli.

Większość skrzyń narzędziowych ma skorupy wykonane z sosny, która jest pomiędzy 7⁄8″ a 1″ grubości. Wczesne meble częściej miały grubsze elementy konstrukcyjne, więc skorupa o grubości 3⁄4″ byłaby niezwykła.

Dlaczego więc nie wykonać skorupy z materiału o grubości 1-1⁄2″? Mógłbyś, ale łączenie tych narożników na jaskółczy ogon byłoby bardzo bolesne, ponieważ materiał jest tak gruby – prawdopodobnie musiałbyś użyć piły czopowej do wycięcia jaskółczego ogona. I nie wydaje mi się, żeby bardzo gruby materiał dodał jakiejś znaczącej wytrzymałości. Skrzynie wykonane z materiału o grubości 7⁄8″ wytrzymują kilkaset lat.

Reguła nr 6: Dno powinno być przybite gwoździami. Ale dlaczego?

Więc po tym całym gadaniu o jaskółczych ogonach, może wydawać się dziwne, że zalecam frezowanie i żłobienie dolnych desek skrzyni i przybijanie ich gwoździami. Dlaczego nie wstawić solidnego dna, które jest uchwycone w rowku?

Pojedyncze dno z litej płyty będzie się bardzo ruszać w porównaniu z pięcioma lub sześcioma pojedynczymi deskami dna, które będą dzielić sezonowe rozszerzanie się i kurczenie. Jeśli więc używasz dna z litych paneli, musisz zostawić sporą szczelinę, aby panel mógł pęcznieć i kurczyć się w rowku w skorupie, co nie jest idealne. Chcesz, aby wszystko było tak ciasne, jak to tylko możliwe.

Istnieją inne dobre powody, aby używać pojedynczych desek zabezpieczonych gwoździami. Jeśli dno ulegnie uszkodzeniu, wymiana jednej pękniętej deski jest łatwiejsza niż wymiana całego panelu, niezależnie od sposobu mocowania dna. A wymiana jednej przybitej deski jest łatwiejsza niż wymiana deski zamocowanej we wpuście.

Zasada nr 7: Spódnice, uszczelki przeciwpyłowe &Uchylenia

Skrzynia i uszczelka przeciwpyłowa są prawie tak samo podatne na uszkodzenia jak dno skrzyni. Stanowią one pierwszą linię obrony, gdy skrzynia zostanie zsunięta na ciężarówkę lub uderzona przez maszynę.

Spódnica i uszczelka przeciwpyłowa (spódnica w pobliżu górnej krawędzi skorupy) powinny być kuloodporne. Proste skosy nie wystarczą.

Zgnij narożniki spódnicy i uszczelki przeciwpyłowej. Tak, to jest ból, aby dopasować wszystko wokół skorupy. Ale spódnica i uszczelka będą trwać wiecznie. Ich rogi nigdy się nie otworzą. Więc zewnętrzna część twojej skrzyni będzie wyglądała tak samo solidnie za 100 lat jak w dniu kiedy ją zbudowałeś.

Reguła nr 8: Don’t Blow it on the Lid

Jest kilka sposobów na zrobienie pokrywy. Niektóre działają świetnie. Niektóre są tymczasowe.

Najlepszym rozwiązaniem jest zbudowanie pokrywy jako zespołu rama-panel. To ogranicza prawie wszystkie ruchy drewna do panelu, który unosi się nieszkodliwie w środku szyn i słupów.

Zasada nr 9: Podziel dolną warstwę

Amerykańskie skrzynie narzędziowe mają tendencję do umieszczania dwóch rzeczy na dolnej warstwie skrzyni: strugów i pił. Niektóre angielskie skrzynie umieściły piły w kasie przymocowanej do spodu pokrywy skrzyni, inne nie. Niektóre amerykańskie skrzynie umieszczały piłę lub dwie na pokrywie, ale najczęściej piły trafiały do stojaka w pobliżu przodu skrzyni. Ustaw je na palcach z klinami skierowanymi do wnętrza skrzyni. Ścianka działowa pod klinami utrzyma je w pozycji pionowej. Dobrą rzeczą jest to, że większość płaszczyzn do formowania ma taką samą długość i szerokość. Przechowywanie płaszczyzn w pozycji pionowej w skrzyni jest idealne. Pozwala to zobaczyć ich profile i rozmiary.

Ta część skrzyni zajmie tylko niewielką część dolnej powierzchni – około 3-1⁄2″ przestrzeni plus grubość ściany. Pozostaje więc dużo miejsca.

Reguła nr 10: Tace

Najprostszym i najlepszym sposobem na podzielenie górnej części jest zbudowanie tac, które przesuwają się do przodu i do tyłu. Typowe są dwie lub trzy tace. Skrzynie z tacami, które przesuwają się w lewo i w prawo są dostępne, ale rzadko spotykane. Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego, że utrudnia to pobieranie długich narzędzi poniżej.

Tace przesuwają się do przodu i do tyłu na prowadnicach, które są przybite i przyklejone do boków skrzyni. Prowadnice te są jak płytkie stopnie z boku skrzyni, dzięki czemu każda taca może być wyciągnięta ze skrzyni w razie potrzeby naprawy.

Reguła nr 11: Przyklejanie rzeczy do pokrywy &Ściany

Nie zapominaj, że przednia ściana i wieko są dobrymi miejscami do przechowywania płaskich rzeczy. Na pokrywie niektórzy umieszczają kantówki lub kilka kantówek. Widziałem też kilka pił ręcznych i wstecznych wiszących na pokrywie. Na przedniej ścianie skrzyni można powiesić kantówki i piły stolarskie – to tradycyjne podejście. Ja po prostu opieram moje piły do jaskółczego ogona i piły do tuszy o ścianę.

Reguła nr 12: Pomaluj na zewnątrz

To łatwa część. Zewnętrzna strona skrzyni narzędziowej powinna być pomalowana. Nowoczesnym wyborem jest użycie farby mlecznej, która jest trwała i wygląda lepiej w miarę starzenia się. Nie mamy dostępnych farb na bazie ołowiu, które były farbami z wyboru w świecie przedprzemysłowym.

Na wewnętrznej stronie skrzyni, polecam pominięcie wykończenia. Jeśli musisz wykończyć wnętrze, użyj szelaku, który szybko się utwardza i nie pozostawia nieprzyjemnego oleistego zapachu jak olej lniany.

’More Valuable Than a Shipload of Gold’

Bez odpowiedniej skrzyni z narzędziami, powieść Daniela Defoe „The Life and Strange Surprizing Adventures of Robinson Crusoe” byłaby o wiele krótsza.

Po tym, jak Crusoe został rozbity u wybrzeży obu Ameryk w powieści z 1719 roku, wrócił do rozbitego statku, aby splądrować go w poszukiwaniu zapasów. Jedzenie, oczywiście, było ważne dla Crusoe. Drugi na liście: narzędzia.

„I to było po długich poszukiwaniach, że znalazłem skrzynię stolarza, który był, rzeczywiście, bardzo przydatne nagrody do mnie, i znacznie bardziej wartościowe niż statek ładunek złota byłoby w tym czasie. Zdobyłem ją na moją tratwę, w całości, nie tracąc czasu na zaglądanie do niej, bo wiedziałem ogólnie, co zawiera.”

Dzięki narzędziom w skrzyni, Crusoe jest w stanie zbudować dla siebie całe życie, w tym dom i wiele przyjemności. Oczywiście najpierw musi się nauczyć, jak zostać stolarzem. I najpierw musi nauczyć się ostrzyć.

W czasie drugiej podróży powrotnej na statek: „…znalazłem dwa lub trzy worki pełne gwoździ i kolców, wielki śrubokręt, tuzin lub dwa toporki, a przede wszystkim tę najbardziej przydatną rzecz zwaną kamieniem szlifierskim.”

Pierwszy projekt Crusoe? Nauka obróbki surowego drewna na deski, z których mógł zbudować stół i krzesło. Jego własne słowa powinny być zachęcające dla początkujących stolarzy, którzy uczą się rzemiosła.”

„I tu muszę zauważyć, że tak jak rozum jest istotą i źródłem matematyki, tak stwierdzając i wyrównując wszystko rozumem, i dokonując najbardziej racjonalnego osądu rzeczy, każdy człowiek może być z czasem mistrzem każdej sztuki mechanicznej. Nigdy w życiu nie obsługiwałem żadnego narzędzia; a jednak z czasem, przez pracę, zastosowanie i pomysłowość, stwierdziłem w końcu, że nie chciałem niczego, ale mogłem to zrobić, zwłaszcza gdybym miał narzędzia.”

Don’t Be a Modern Failure

Wiele współczesnych wysiłków zmierzających do poprawy naszych warsztatów zakończyło się niepowodzeniem. Próbowaliśmy przeprojektować nasze stoły warsztatowe, aby były przenośne, ale stały się zbyt lekkie i wrzecionowate. Przeprojektowaliśmy stół warsztatowy na plastikowe koniki do piłowania, które mają niewłaściwą wysokość i są nietrwałe. Wymyśliliśmy żelazne szybkorozłączne wizjery, które nie utrzymają wielu rzeczy związanych z obróbką drewna.

I zrobiliśmy to samo ze skrzyniami narzędziowymi.

Nasi przodkowie zajmujący się obróbką drewna mogli być niewykształceni i niepiśmienni, ale na pewno nie byli głupi. Musieli utrzymywać się ze swoich skrzyń, więc projekt i funkcja ich magazynu narzędziowego były dobrze przemyślane.

Zauważyłem również, że tradycyjna skrzynia z narzędziami ma inne lekcje do nauczenia – jeśli zwrócisz na to uwagę – w tym fakt, że posiada odpowiednią liczbę narzędzi do zbudowania każdego mebla – i nie więcej narzędzi niż faktycznie potrzebujesz.

WIDEO: Zobacz, jak łatwo jest dostać się do wszystkich narzędzi jednym ruchem ręki.
ARTYKUŁ: Zapoznaj się z zasadami dotyczącymi stołów warsztatowych.

.