Przeczytaj rozdział Małego Katechizmu o Dziesięciu Przykazaniach.

Luter rozumiał Dziesięć Przykazań jako medytację Mojżesza nad naturalnym prawem Bożym, które jest wypisane na wszystkich ludzkich sercach. W ten sposób skupił się bardziej na duchu tych tekstów niż na ich szczegółach, które mogły być zastosowane do ówczesnych Izraelitów.

Dziesięć Przykazań ma dwie podstawowe zasady organizacyjne. Po pierwsze, są to dwie „tabele”. Pierwsza tablica to pierwsze trzy przykazania, które dotyczą naszej relacji z Bogiem. Druga tabela to ostatnie siedem przykazań, które dotyczą naszych relacji z innymi.

Po drugie, są tylko dwa przykazania, które są sformułowane w sensie pozytywnym (będziesz), a nie negatywnym (nie będziesz). Za każdym razem, gdy widzisz zmianę w schemacie rzeczy, powinieneś zwrócić na to uwagę.

To właśnie w dyskusji nad Dziesięcioma Przykazaniami po raz pierwszy spotykamy się z podstawowym pytaniem Lutra: „Co to znaczy?”. Co to przykazanie oznacza dla nas w tym czasie i miejscu?

Zauważcie również, że chociaż Luter zawarł pozytywne aspekty każdego przykazania. Nie tylko to, czego przykazanie oznacza, że nie powinniśmy robić, ale również to, co oznacza, że powinniśmy robić. W ten sposób widzimy, że dla Lutra każde słowo Boże – rozkaz lub obietnica – zawsze implikowało swoje przeciwieństwo.

Tak jak w przypadku Małego Katechizmu, Luter wierzył również, że kolejność przykazań była w porządku malejącym według ważności. Pierwsze przykazanie stanowiło kontekst dla dziewięciu następnych. Kiedy je czytamy, powinniśmy o tym pamiętać.

Wreszcie, Luter mocno wierzy, że „’powinność’ nigdy nie implikuje 'może'”. Innymi słowy, główną funkcją prawa nie jest pokazanie nam łatwej drogi do nieba, którą (przy odrobinie ciężkiej pracy) możemy osiągnąć. Jego zadaniem jest raczej pokazanie nam naszego grzechu i tego, jak daleko jesteśmy od nieba, Boga i naszych bliźnich. Ich główną funkcją nie jest powiedzieć nam, co mamy robić, ale pokazać nam, że nie możemy, przez nasze własne zrozumienie lub wysiłek, przyjść do Boga na własną rękę. Przekonać nas tak dokładnie o naszym własnym grzechu, że przychodzimy jak żebracy do ewangelii – miłości Boga w Jezusie Chrystusie, przez którego mamy jedyną nadzieję.

Notatki na temat przykazań:

Przykazanie #1 Nie będziesz miał innych bogów – Luter zdefiniował boga jako tę rzecz, której się boisz, kochasz i której ufasz najbardziej. Rzecz, której ufasz, że cię zbawi. Sercem wszystkiego dla Lutra jest nasza wiara, nasze zaufanie, w Boga ponad wszystko.

Przykazanie #2 Nie będziesz nadużywał imienia Pana Boga twego – Imię Boga ma moc. Więc nie nadużywaj imienia Bożego, ale używaj go, aby wzywać, modlić się, dziękować i chwalić Boga. Imię Boże jest dość często wymieniane w naszym świecie, szczególnie w zaskoczeniu (O mój Boże!) i w celu potępienia (Boże przeklęty!). Co jest najbardziej bluźniercze w tych rzeczach, to fakt, że robi się to bez żadnej myśli. Imię Boże i wzywanie Boga odbywa się bez jakiejkolwiek myśli o Bogu. Jeśli nic innego, powinniśmy pamiętać o Bogu i używać Bożego imienia z tą samą świadomością.

Przykazanie #3 Pamiętaj o dniu szabatu i zachowaj go jako święty – Pierwsze z dwóch przykazań „powinieneś” i ostatnie z tych, które koncentrują się na naszej relacji z Bogiem. Zauważmy, że Luter skupia się na słuchaniu i uczeniu się Słowa Bożego, które jest zarówno mówione, jak i pisane. Zauważmy też, że nie mówi on o jakimś szczególnym dniu, w którym jest to przestrzegane. Luter rozumiał, że chociaż powinniśmy mieć dzień fizycznego odpoczynku, aby skupić się na naszej relacji z Bogiem, każdy dzień był święty.

Przykazanie nr 4 Czcij ojca swego i matkę swoją – Zauważ, że Luter włącza do tego przykazania również „inne osoby sprawujące władzę”. Tutaj zaczyna zgłębiać to, co stanie się jego doktryną Dwóch Królestw. Bóg ustanowił powołanie rodziców jako pierwsze i rząd funkcjonuje w podobny sposób dla społeczeństwa. Władza rządowa oparta jest na tym przykazaniu.

Przykazanie #5 Nie będziesz mordował – Dla wyjaśnienia, nie mówi ono nie zabijaj. Mówi ono, że nie wolno ci mordować… odbierać życia niesprawiedliwie. Luter rozszerza to na czynienie jakiegokolwiek niebezpieczeństwa lub krzywdy naszym sąsiadom (za przykładem Jezusa w Ewangelii Mateusza 5). Zauważ, że nie pomaganie i nie wspieranie bliźnich w życiowych potrzebach jest również łamaniem tego przykazania. Jest to przykazanie łamane zarówno przez zaniechanie, jak i zlecenie.

Przykazanie #6 Nie będziesz cudzołożył – Żeby było jasne, cudzołóstwo to utrzymywanie stosunków seksualnych z kimś, kto jest żonaty z kimś innym. Nie jest to seks przedmałżeński. To również jest zakazane, ale nie znajduje się na liście Wielkiej Dziesiątki. Pomyśl również o Jezusie w Ewangelii Mateusza 5, kiedy mówi o tym przykazaniu. Nie chodzi tu tylko o nasze czyny, ale także o nasze myśli. Zauważ również, że Luter nie zagłębia się w żadne szczegóły dotyczące tego, do czego to się odnosi. Raczej pozwala, aby nasza wiara (bojaźń i miłość do Boga) prowadziła nas w tym, jak wypełniamy to przykazanie.

Przykazanie #7 Nie będziesz kradł – Ponownie, nie tylko nie kradnij, ale pomagaj chronić i ulepszać własność i dochody naszych bliźnich. Luter z pewnością zastosowałby to przykazanie do etyki biznesu.

Przykazanie #8 Nie będziesz składał fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu – Nie chodzi tylko o to, aby nie mówić kłamstw o naszych bliźnich, ale o naszą postawę wobec nich. Nasza wiara oznacza widzenie tego, co robią w najlepszy możliwy sposób. Nie oznacza to ignorowania złych uczynków bliźniego, ale dostarcza środków, dzięki którym unikamy błędnych założeń na ich temat.

Przykazanie nr 9 Nie będziesz pożądał domu bliźniego swego – Pożądanie jest pragnieniem posiadania tego, co posiada ktoś inny. Nie jest to pragnienie, aby mieć coś podobnego do tego, co ma inny.

Przykazanie #10 Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani mężczyzny, ani kobiety, ani niewolnika, ani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego – Tutaj koncentrujemy się na pożądaniu relacji z bliźnimi. Aby wyjaśnić różnicę między zazdrością a pożądaniem, możemy użyć piosenki Ricka Springfielda „Jesse’s Girl”. Rick jest w porządku, gdy mówi, że chce mieć „taką kobietę”. To jest zazdrość (nie wspaniała do posiadania, ale nie łamiąca przykazania), pragnienie kogoś takiego jak jego dziewczyna. Rick wpada w kłopoty, gdy mówi: „Chcę dziewczynę Jessego”. To jest pożądanie bardzo rzeczy, którą ma inny. Co może prowadzić do złamania dowolnej liczby innych przykazań!

Pytania do przemyślenia i rozmowy:

• Czy widzisz Dziesięć Przykazań inaczej teraz niż kiedyś? Jak bardzo się różnią?
• Co jest takiego w przykazaniach i ich wyjaśnieniach, czego nie rozumiesz lub z czym się nie zgadzasz?
• Jako wspólnota chrześcijańska, jak pielęgnujemy i dbamy o życie w naszym świecie, w naszych bliźnich i w nas samych? Jak wspólnoty chrześcijańskie mogą inwestować w dzieło powstrzymywania takich form zabijania jak zastraszanie, zawstydzanie i znęcanie się?
• Chociaż nigdy nie zachowamy w pełni żadnego z przykazań, prawdopodobnie są takie, które są dla nas trudniejsze niż inne. Jeśli czujesz się swobodnie, podziel się z nami, które przykazanie sprawia ci najwięcej kłopotów. Dlaczego uważasz, że jest ono tak trudne? Co w tobie sprawia, że jest ono najtrudniejsze?
• Porozmawiajcie razem o miejscach, w których widzicie, że te przykazania są łamane w naszym społeczeństwie. Dlaczego tak trudno jest je przestrzegać? Co to dla nas oznacza, że wierzymy, iż nie możemy ich naprawdę przestrzegać?

Porozmawiajcie o miejscach, w których widzicie, że te przykazania są łamane w naszym społeczeństwie.