James K Polk (1795 – 1849) był jedenastym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który służył przez jedną kadencję od 1845 do 1849 roku. Prezydentura Polka była zdominowana przez agresywną politykę zagraniczną, dzięki której terytorium Stanów Zjednoczonych powiększyło się o ponad jedną trzecią, co po raz pierwszy uczyniło Amerykę narodem od wybrzeża do wybrzeża. James K. Polk zasłynął z tego, że z powodzeniem poprowadził Stany Zjednoczone podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej i osiągnął wszystkie cztery główne cele, jakie postawił przed swoją prezydenturą. Stale plasuje się w pierwszej dwunastce największych prezydentów Stanów Zjednoczonych. Oto 10 najważniejszych osiągnięć Jamesa K Polka.

#1 James Polk odegrał znaczącą rolę w wojnie bankowej

W 1825 roku James K Polk został wybrany z Tennessee do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Polk zasiadał w Kongresie USA przez siedem kadencji od 1825 do 1839 roku. Po zwycięstwie Andrew Jacksona w wyborach prezydenckich w 1828 roku, Polk stał się jednym z najbardziej lojalnych zwolenników prezydenta Jacksona. Odegrał znaczącą rolę w Wojnie Bankowej, która rozpoczęła się z powodu ostrego sprzeciwu Jacksona wobec ponownej autoryzacji Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych. Polk, znany ze swoich doskonałych zdolności oratorskich, pomógł Jacksonowi w triumfie z narodowym bankiem, któremu nie udało się uzyskać ponownego czarteru.

#2 Służył jako gubernator Tennessee od 1839 do 1841 roku

James K Polk służył jako marszałek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych od 1835 do 1839 roku. Pozostaje on jedynym prezydentem, który pełnił funkcję marszałka Izby. W 1839 roku Polk opuścił Kongres, aby wziąć udział w wyborach na gubernatora Tennessee. Pokonał Newtona Cannona z Partii Whigów, który wygrał poprzednie dwa wybory. James K Polk pełnił funkcję gubernatora Tennessee od 14 października 1839 do 15 października 1841. Ponownie ubiegał się o urząd gubernatora w 1841 i 1843 roku, ale przegrał w obu przypadkach.

#3 Polk był najmłodszym prezydentem USA, kiedy objął urząd

W wyborach prezydenckich w USA w 1844 roku prominentni pretendenci z Partii Demokratycznej nie mogli pogodzić swoich różnic, a Polk wyłonił się jako kandydat kompromisowy. Jest on więc uważany za pierwszego amerykańskiego kandydata na prezydenta. James K. Polk pokonał Henry’ego Claya, lidera Partii Whigów, w wyborach w 1844 roku; wygrał w wyborach powszechnych około 39 000 głosów z 2,6 miliona, a w Kolegium Elektorskim 170 głosami, przy 105 głosach Claya. Objął urząd w wieku 49 lat, 4 marca 1845 roku, stając się najmłodszym prezydentem USA w tym czasie. Polk z góry zadeklarował, że będzie służył tylko jedną kadencję i dotrzymał swojego zobowiązania, pełniąc tym samym funkcję prezydenta Stanów Zjednoczonych w latach 1845-1849.

#4 Texas was annexed during his presidency

Republika Teksasu ogłosiła niepodległość od Meksyku w 1836 roku. Pomiędzy Teksasem a Meksykiem dochodziło do przerywanych konfliktów, a wielu Teksańczyków popierało aneksję republiki przez Stany Zjednoczone. Aneksja Teksasu była głównym punktem programu podczas wyborów prezydenckich w USA w 1844 r., w których Demokraci opowiadali się za aneksją. Natychmiast po objęciu urzędu James K. Polk zachęcał Teksas do przyjęcia oferty złożonej za prezydentury jego poprzednika Johna Tylera. Teksas ratyfikował umowę i 29 grudnia 1845 roku Polk podpisał uchwałę, na mocy której Teksas stał się 28. stanem Unii.

#5 James K Polk przewodził U.S. podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej

Aneksja Teksasu jeszcze bardziej napięła i tak już napięte stosunki między Meksykiem a Ameryką, ponieważ Meksyk wciąż uważał Teksas za swoje terytorium narodowe. Doprowadziło to do wojny meksykańsko-amerykańskiej, która rozpoczęła się 25 kwietnia 1846 roku. James K Polk był pierwszym wojennym prezydentem Ameryki od czasów Jamesa Madisona i zrobił wiele, by zdefiniować rolę prezydenta jako głównodowodzącego. Siły amerykańskie pod wodzą Winfielda Scotta wygrały bitwę o miasto Meksyk 15 września 1847 roku, zdobywając tym samym stolicę Meksyku i zapewniając Amerykanom zwycięstwo w wojnie.

#6 Zaplanował cesję meksykańską, która dodała rozległe terytorium do Stanów Zjednoczonych

Podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej James Polk nakłonił Kongres do zatwierdzenia zakupu Alta Kalifornii od Meksyku. W lipcu 1846 r. wysłał wysłannika na spotkanie z prezydentem Meksyku Santa Anną z propozycją zakończenia wojny i umożliwienia USA zakupu Alta Kalifornii, ale Santa Anna odmówił. Po upadku stolicy Meksyku nowy prezydent Peña y Peña zgodził się negocjować na warunkach Polka, co doprowadziło do podpisania traktatu Guadalupe Hidalgo. Meksyk uznał stratę Teksasu i scedował na rzecz Ameryki terytorium Alta California i Santa Fe de Nuevo México, a USA zgodziły się zapłacić 15 milionów dolarów jako odszkodowanie za straty wojenne. Cesja meksykańska obejmowała współczesne stany Kalifornia, Nevada, Utah, większość Arizony, oraz części Nowego Meksyku, Kolorado i Wyoming. 600,000 mil kwadratowych terytorium zostało dodane do Stanów Zjednoczonych w wyniku.

#7 Traktat oregoński został wynegocjowany podczas jego prezydentury

Kraj Oregoński był spornym regionem w zachodniej części Ameryki Północnej. W latach 1819-1825 podpisano traktaty, które doprowadziły do wycofania przez Rosję i Hiszpanię ich roszczeń terytorialnych i od tego czasu USA i Wielka Brytania wspólnie kontrolowały ten region. Prezydent Polk zaproponował podział terytorium na 49 równoleżniku na północ, ale jego oferta została odrzucona przez Brytyjczyków. Polk zerwał negocjacje i zagroził aneksją całego regionu aż do linii 54-40. Wielka Brytania poprosiła USA o wznowienie negocjacji. Traktat oregoński został podpisany 15 czerwca 1846 roku, a region poniżej 49 równoleżnika stał się terytorium amerykańskim. Gotowość Polka do zaryzykowania wojny i jego twarda taktyka negocjacyjna pomogły Ameryce wynegocjować korzystny traktat. Terytorium Oregonu nabyte przez Stany Zjednoczone utworzyło później stany Waszyngton, Oregon i Idaho, a także części Montany i Wyoming.

#8 Stany Zjednoczone zaznaczyły swoją obecność w Panamie, co doprowadziło do zwiększenia wymiany handlowej

Benjamin Alden Bidlack, ambasador Polka w Nowej Grenadzie (dzisiejsza Kolumbia i Panama) wynegocjował traktat z sekretarzem spraw zagranicznych Nowej Grenady, Manuelem María Mallarino, znany jako Traktat Mallarino-Bidlack. Podpisany 12 grudnia 1846 roku, wzmacniał więzi militarne i handlowe między oboma krajami. Traktat przyznawał Stanom Zjednoczonym znaczące prawa transportowe w Panamie, w zamian za zagwarantowanie przez USA suwerenności Nowej Granady nad przesmykiem. Traktat Mallarino-Bidlack pozwolił Ameryce na ustanowienie silnych wpływów w regionie i zapewnił, że Wielka Brytania nie zdominuje Ameryki Środkowej. Utorował również drogę do budowy Kolei Panamskiej.

#9 Obniżono stawki celne, co doprowadziło do wzrostu handlu anglo-amerykańskiego

W sierpniu 1846 roku James K Polk przywrócił Niezależny System Skarbowy, który miał być całkowicie niezależny od systemu bankowego i finansowego narodu. System ustanowiony przez Polka pozostałby w mocy do czasu uchwalenia Federal Reserve Act w 1913 roku. Inną ważną inicjatywą wewnętrzną Polka było obniżenie taryfy celnej. Taryfa Walkera, nazwana tak na cześć sekretarza skarbu Roberta J. Walkera, została przyjęta przez Kongres w 1845 roku. Ustanowiła ona stawkę niezależną od wartości produktu, co doprowadziło do obniżenia stawek celnych z 32% do 25%. Była to jedna z najniższych taryf w historii Stanów Zjednoczonych. Taryfa Walkera w USA i uchylenie Corn Laws w Wielkiej Brytanii doprowadziły do wzrostu handlu między oboma narodami.

#10 James K Polk osiągnął wszystkie główne cele, które wyznaczył na swoją prezydenturę

James K Polk wyznaczył cztery wyraźne cele do osiągnięcia podczas swojej prezydentury; przywrócenie Niezależnego Systemu Skarbowego, obniżenie taryf celnych, nabycie części lub całości Kraju Oregonu oraz nabycie Kalifornii i Nowego Meksyku. Udało mu się osiągnąć wszystkie cztery główne cele. W czasie prezydentury Polka terytorium Stanów Zjednoczonych powiększyło się o ponad jedną trzecią i po raz pierwszy stały się one narodem od wybrzeża do wybrzeża. Choć wkład Jamesa Polka przez wiele lat nie był doceniany, późniejsi historycy przypisywali mu zasługi jako silnemu prezydentowi, który zrealizował zadania, jakie postawił przed swoją prezydenturą. James K Polk konsekwentnie plasuje się w pierwszej dwunastce w plebiscytach na największego prezydenta Stanów Zjednoczonych, jak na przykład w plebiscycie Wall Street Journal z 2005 r., w którym zajął dziewiąte miejsce.

Borneman o tym, dlaczego Polk był wpływowym prezydentem

Wybitny amerykański historyk Walter R. Borneman napisał książkę o prezydenturze Jamesa K Polka, która nosiła tytuł Polk: The Man Who Transformed the Presidency and America. Podał w niej 3 powody, dla których Polk zasłużył na uznanie jako znaczący i wpływowy amerykański prezydent: „Po pierwsze, Polk osiągnął cele swojej kadencji prezydenckiej tak, jak je zdefiniował; po drugie, był najbardziej zdecydowanym szefem egzekutywy przed wojną secesyjną; i po trzecie, znacznie rozszerzył władzę wykonawczą prezydentury, szczególnie jej uprawnienia wojenne, rolę głównodowodzącego i nadzór nad władzą wykonawczą.”

.