Als er één vrijwel gratis stof is die we op meesterlijke wijze te gelde blijven maken, dan is het wel water. Dit is niet nieuw, noch is het nieuws. De gebotteld water industrie is gegroeid bijna elk jaar sinds 1977, in de afgelopen jaren met een piek van $ 20 miljard aan jaarlijkse inkomsten. Dit komt neer op ongeveer 14 miljard gallons water per jaar. En terwijl er tientallen (zij het nog geen miljarden) soorten gebotteld water schijnen te zijn, waaronder die uit “natuurlijke” bronnen (waarvan de meeste noch “natuurlijk” noch “bronnen” zijn), die met vitaminen, die met mineralen, die met smaken, en die met extra zuurstof, schijnt de speler van de laatste jaren water te zijn dat alkalisch is.

Alkalisch is een term die gebaseerd is op de pH van een stof, (de “H” verwijst naar de waterstofionenconcentratie) of de mate van zuurheid, neutraliteit, of alkaliteit. Er zijn zuren die dodelijk kunnen zijn (zoals zwavelzuur) en basen die dodelijk kunnen zijn (zoals rioolreiniger of bleekwater). De meeste zuren en basen zijn veilig en liggen dichter bij het midden van de schaal, of 7,0. Een pH van 7,0 wordt als neutraal beschouwd, noch zuur, noch basisch. Zure stoffen hebben een pH van minder dan 7,0, zoals citroenen, maagzuur of tomaten. Alkalische (ook wel basische) stoffen hebben een pH groter dan 7,0, tot een pH van 14. Voorbeelden zijn zeewater, melk van magnesia, ammoniak en bleekwater. De pH-waarde van bloed is ongeveer 7,4. Water heeft een perfecte pH van 7,0, en bevat één zuur waterstofion (H+) en één basisch hydroxide-ion (OH-), die elkaar in evenwicht houden om water neutraal te maken. Hoe saai.

De meeste alkalische waters liggen in het pH bereik van 8 of 9, door toevoeging van mineralen zoals calcium, magnesium, en kalium – zeker in het veilige bereik, voor bijna alles behalve je portemonnee. En in sommige gevallen, je nieren. Maar laten we teruggaan naar sweet 7.0, waterneutraliteit, en 7 redenen waarom alkalisch water een fundamentele verspilling van geld is.

1. Het meeste alkalische water is gebotteld water. Elk water in een fles kost 240-10.000 keer zoveel als kraanwater. Niet te vergeten die bijna 30 miljard plastic flessen per jaar in de VS alleen het vullen van onze stortplaatsen en oceanen. U kunt alkalisch water maken in een thuisproduct, maar zie hieronder waarom dat ook niet nodig is.
2. Alkalisch water wordt verondersteld een betere hydratatie te geven, vooral voor atleten. Een kleine studie van 16 proefpersonen toonde aan dat dit het geval is, maar er is geen grotere groep bewijs om dit te bewijzen. Atleten voegen meestal bicarbonaat (zuiveringszout) toe aan hun water om het meer basisch te maken, gebruiken zouttabletten, en proberen verschillende sportdranken die precies goed werken voor hun eigen lichaam, vaak gebaseerd op hun eigen metabolisme, hun specifieke sport, en, net zo belangrijk, het klimaat en de hoogte waarop ze presteren. De meeste fanatieke sporters weten hoe belangrijk het is om water te drinken, van welke soort dan ook. Het goedkope spul werkt net zo goed, en eventuele toevoegingen zijn vooral gebaseerd op persoonlijke prestaties en ervaring. Maar voor intensieve sporten (denk aan ultramarathons) is alkalisch water een onnodige toevoeging aan de geld-emmer.
3. Alkalisch water is toegevoegd aan de “detox” lijst. Misschien wel een van de meest briljante marketing termen van de steeds groter wordende multi-miljard dollar zinkput van de wellness-industrie is “detox.” En alkalisch water is op die wagen gesprongen. Ervan uitgaande dat men functionerende nieren heeft (zelfs één nier is voldoende), een lever, darmen en zweetklieren, is detox een uitgemaakte zaak. En het is gratis. Ons lichaam is gebouwd om variaties in onze inname (dus eet die pittige maaltijd, tenminste af en toe), output (je zult meer plassen als je meer drinkt), en inspanning (je lichaam zal verlangen naar meer water als je die extra kilometer of twee loopt – dat heet ‘dorst’) te weerstaan. Je hebt geen alkalisch water nodig om je te ontgiften.

4. Alkalisch water vermindert niet de incidentie van osteoporose, ook bekend als botverlies. Een meta-analyse van 55 studies over zure versus alkalische diëten die bijdragen aan botverlies vond geen verband tussen de inname van zure versus alkalische voedingsmiddelen of dranken.
5. Alkalisch water behandelt geen zure reflux. Hoewel er een zekere inherente logica lijkt te zijn – drink iets “basisch” om het “zuur” te bestrijden – is er geen direct bewijs dat dit het geval is. Een studie in 2012 heeft aangetoond dat alkalisch water met een pH van 8,8 de zuurgraad in de maag blokkeert in het laboratorium, maar er is geen klinisch bewijs dat dit het geval is.
6. Het meest schandalig is de bewering dat alkalisch water enige invloed heeft op de behandeling van kanker. Dat doet het niet.
7. Last but of course not least, alkalisch water is in feite een grote verspilling van geld. Voor het grootste deel, is het niet schadelijk. Het kan vreemd of goed smaken, afhankelijk van uw gehemelte, maar het zal niet helpen uw atletiek, je botten, je darmen, uw toxiciteit, en zeker niet uw kanker. Door af te zien van de basis en neutraal te blijven met kraanwater, kan tot 1 miljard dollar worden bespaard op de jaarlijkse rekening van 20 miljard dollar aan flessenwater. Een druppel in de emmer, maar het is een begin.