De IMO heeft in 2018 richtsnoeren uitgegeven voor Wing-in-Ground-vaartuigen (MSC.1/Circ.1592).

Wing-in-ground (WIG)-vaartuigen worden in hun belangrijkste operationele modus uitsluitend ondersteund door aërodynamische krachten die hen in staat stellen te opereren op geringe hoogte boven het zeeoppervlak maar zonder direct contact met dat oppervlak. Bijgevolg vertonen hun opstelling, technische kenmerken, ontwerp, constructie en werking een grote mate van overeenkomst met die van luchtschepen. Zij opereren echter met andere vaartuigen op het water en moeten noodzakelijkerwijs dezelfde regels voor het vermijden van aanvaringen toepassen als de conventionele scheepvaart.

WIG-vaartuigen zijn multimodale vaartuigen die, in hun belangrijkste operationele modus, vliegen door gebruik te maken van grondeffect boven het water of een ander oppervlak, zonder voortdurend contact met een dergelijk oppervlak en in de lucht ondersteund, hoofdzakelijk, door een aërodynamische lift gegenereerd op een vleugel (vleugels), romp, of hun delen, die bedoeld zijn om gebruik te maken van de grondeffect actie.

WIG-vaartuigen worden ingedeeld in de volgende types:

• type A: een vaartuig dat gecertificeerd is om uitsluitend in grondeffect te vliegen. Binnen de voorgeschreven operationele beperkingen moeten de structuur en/of de uitrusting van een dergelijk vaartuig elke technische mogelijkheid uitsluiten om de vlieghoogte boven het maximale verticale bereik van het grondeffect te overschrijden;
• type B: een vaartuig dat gecertificeerd is voor hoofdbediening in grondeffect en om tijdelijk zijn hoogte buiten grondeffect te verhogen tot een beperkte hoogte, maar niet meer dan 150 m boven het oppervlak, in geval van nood en voor het overwinnen van obstakels; en
• type C: een vaartuig dat gecertificeerd is voor dezelfde bediening als type B; en ook voor beperkte bediening op een hoogte van meer dan 150 m boven het oppervlak, in geval van nood en voor het overwinnen van obstakels.

Om degenen die betrokken zijn bij het ontwerp, de bouw en de exploitatie van WIG-vaartuigen zoveel mogelijk houvast te bieden, zijn de richtsnoeren opgesteld in drie delen:

• deel A bevat algemene informatie die van toepassing is op alle vaartuigen;
• deel B bevat bepalingen die ondergeschikt kunnen zijn aan maatregelen die zijn ontwikkeld door middel van de aanbevelingen voor veiligheidsbeoordeling van deel C; en
• deel C beschrijft in detail de veiligheidsbeoordelingen die voor alle vaartuigen vereist zijn.

Achtergrond

Tussentijdse richtsnoeren voor vaartuigen met vleugel-in-de-grond (WIG) zijn door de Maritieme Veiligheidscommissie goedgekeurd tijdens haar 76e zitting in december 2002 als MSC/Circ.1054. (Bijgewerkt door MSC/Circ.1026)

De voorlopige richtsnoeren waren bedoeld om zoveel mogelijk houvast te bieden aan degenen die betrokken zijn bij het ontwerp, de bouw en de exploitatie van WIG-vaartuigen.

De IMO en de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) zijn overeengekomen dat alle WIG-vaartuigen die in staat zijn om duurzaam te vliegen buiten de invloed van het grondeffect, ook moeten worden onderworpen aan de regels en voorschriften van de ICAO. Andere vaartuigen, met inbegrip van die met een beperkte “fly-over”-capaciteit, dienen uitsluitend onder de maritieme regelgeving te vallen.

Opleiding
MSC/Circ.1162 General principles and recommendations for knowledge, skills and training requirements for officers on Wing-In-Ground (WIG) craft is intended to primarily assist Member governments in developing their national requirements for qualification and certification of officers on a WIG craft operating in both displacement and ground-effect modes.

COLREGs

Amendementen op het Verdrag inzake het internationale reglement ter voorkoming van aanvaringen op zee, 1972, aangenomen in november 2001, zijn in werking getreden op 29 november 2003. De wijzigingen op de bestaande regels omvatten nieuwe bepalingen met betrekking tot vaartuigen met een vleugel in de grond (Wing-In Ground – WIG).