Early to Intermediate Stages

De onregelmatige vorm van het keratoconus hoornvlies verslechtert de beeldkwaliteit, zodat bij de meeste keratoconus patiënten een gezichtscorrectie nodig is. Deze taak is bijzonder uitdagend bij keratoconus patiënten en vereist vaak een op de persoon toegesneden aanpak. Als vuistregel geldt dat patiënten in het beginstadium van keratoconus uitstekend kunnen zien met een bril of zachte contactlenzen. Naarmate de ziekte vordert en de hoornvlieskegel meer uitpuilt, bieden een bril of zachte contactlenzen niet langer voldoende zichtcorrectie.

Corneale Collageen Cross-linking (CXL)

Nauwelijks goedgekeurd voor gebruik in de Verenigde Staten, wordt cross-linking al tien jaar lang wereldwijd met succes uitgevoerd. De minimaal-invasieve, geavanceerde therapie vertraagt of stopt de progressie van de corneale vervorming van keratoconus, door de collageenverbindingen in het hoornvlies sterker te maken, waardoor het stijver wordt en meestal stopt met uitpuilen.

Lees hier meer over CXL.

Geavanceerde stadia

Corneatransplantatie

Als de bovengenoemde behandelingen zijn uitgeput, kan een hoornvliestransplantatie worden uitgevoerd om het gezichtsvermogen te herstellen.

Corneatransplantaties worden vaak poliklinisch uitgevoerd, en nemen ongeveer een uur in beslag. Bij een hoornvliestransplantatie wordt het hoornvlies van de patiënt voorzichtig verwijderd en wordt het hoornvlies van een donor op zijn plaats genaaid, waarbij steken worden gebruikt die ongeveer een derde van de breedte van een menselijke haar hebben. Hoornvliezen worden ontvangen van onlangs overleden personen, met toestemming van hun nabestaanden.

Na een hoornvliestransplantatie kan het zicht maandenlang wazig blijven. Er moet voortdurend medicatie worden genomen om afstoting van het hoornvlies te voorkomen, zoals bij elk getransplanteerd weefsel. Dit omvat meestal een ontstekingsremmende oogdruppel. In bijna alle gevallen is een bril of contactlens nodig om het duidelijkste zicht te krijgen na een hoornvliestransplantatie.

Specialistische contactlenzen

Naarmate de ziekte vordert en de hoornvlieskegel meer uitsteekt, bieden een bril of zachte contactlenzen niet langer voldoende zichtcorrectie. Er zijn enkele gespecialiseerde contactlenzen die het zicht van patiënten met keratoconus in een gevorderd stadium kunnen verbeteren.

• Stijve gasdoorlaatbare contactlenzen. Deze harde contactlenzen ondervangen de abnormale optiek van het misvormde hoornvlies, omdat zij de vorm van het hoornvlies niet aannemen wanneer zij op het oppervlak van het hoornvlies worden geplaatst. Harde contactlenzen zijn een uitstekende optische oplossing, maar ze kunnen soms oncomfortabel zijn om te dragen. Het dragen van de harde contactlens over een zachte contactlens of het gebruik van een hybride lens (hard in het midden, zacht aan de randen) kan nuttig zijn.
• Sclerale lenzen. Bij extreem uitpuilende kegels kan het moeilijk zijn een harde contactlens aan te brengen. Patiënten kunnen baat hebben bij lenzen met een grotere diameter die op het witte deel van het oog (de sclera) liggen en over het hoornvlies gewelfd zijn zonder het oppervlak te raken. Dergelijke harde contactlenzen worden sclerale lenzen genoemd. Over het algemeen zijn deze lenzen zeer comfortabel om te dragen en bieden zij uitstekend zicht bij geselecteerde patiënten.
• PROSE LENSEN. Een speciaal subtype van sclerale lenzen wordt PROSE (prosthetic replacement of the ocular surface ecosystem) genoemd. Deze prothese kan vooral nuttig zijn in extreme gevallen van keratoconus, en wordt over het algemeen gereserveerd als laatste redmiddel voordat een hoornvliestransplantatie wordt overwogen.

Intracorneale ringsegmenten

Intracorneale ringsegmenten zijn kunststof, C-vormige ringen die worden gebruikt om het oppervlak van het hoornvlies af te vlakken, zodat het licht beter kan breken.

De procedure, die ongeveer 15 minuten duurt, wordt uitgevoerd door kleine tunnels te maken tussen lagen in het stroma, waarin de implantaten kunnen worden geplaatst. Afhankelijk van de ernst van de keratoconus kan het nodig zijn dat patiënten na de implantatie contactlenzen moeten dragen om hun gezichtsvermogen verder te corrigeren. Bovendien zullen implantaten de progressie van de ziekte niet stoppen, dus hoewel het een effectieve behandelingsoptie is, is het geen genezing.