Hallo, welkom terug bij een nieuwe blogpost over 1 Johannes! Vandaag zullen we kijken naar 1 Johannes 4:7-21. Zoals altijd, lees de tekst van te voren door of volg ons terwijl we verder gaan. Als je nieuw bent hier, dit is eigenlijk de negende post in de serie, dus als je geïnteresseerd bent om te lezen wat we tot nu toe hebben behandeld en geleerd … voel je vrij om de vorige berichten hier te bekijken.

De passage van vandaag gaat helemaal over liefde. De eerste paar dingen die in je opkomen als je “liefde” hoort, zijn waarschijnlijk romantiek, afspraakjes, huwelijk, enz. (Ik weet dat het voor mij deed! Ok, dat was een grapje, alsjeblieft lachen.) Maar vandaag zullen we het hebben over een liefde die veel groter is, veel sterker, en veel krachtiger dan elke liefde die we ooit zouden kunnen oproepen. En het antwoord op “Wat voor soort liefde is dat?” God. (Snap het, want God is liefde, dus God is liefde, hahaha…Ik stop ermee, meer van dit soort dingen zul je de rest van dit bericht niet meer zien).

De tekst van vandaag verkent de reikwijdte van Gods liefde en de implicaties ervan: hoe die liefde aan ons werd voorgesteld, hoe ze werd getoond in Jezus Christus, en hoe die liefde ons transformeert en verandert.

Een korte waarschuwing: voor de organisatorische doeleinden van het verkennen van deze drie onderwerpen, kunnen de verzen waarnaar in dit bericht wordt verwezen een beetje uit de volgorde zijn, dus wees daar op uw hoede.

1 Johannes 4:7-21

7 Beste vrienden, laten we elkaar liefhebben, want liefde komt van God. Ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God. 8 Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde. 9 Zo heeft God zijn liefde onder ons getoond: Hij heeft zijn enige Zoon naar de wereld gezonden, opdat wij door hem zouden leven. 10 Dit is liefde: niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden als een verzoenend offer voor onze zonden. 11 Beste vrienden, omdat God ons zo heeft liefgehad, moeten wij ook elkaar liefhebben. 12 Niemand heeft ooit God gezien; maar als wij elkaar liefhebben, leeft God in ons en wordt zijn liefde in ons voleindigd.

13 Zo weten wij dat wij in Hem leven en Hij in ons: Hij heeft ons van zijn Geest gegeven. 14 En wij hebben gezien en getuigen dat de Vader zijn Zoon gezonden heeft om de Verlosser van de wereld te zijn. 15 Als iemand erkent dat Jezus de Zoon van God is, leeft God in hem en zij in God. 16 En zo weten wij en vertrouwen wij op de liefde die God voor ons heeft.

God is liefde. Wie in de liefde leeft, leeft in God, en God in hen. 17 Zo wordt de liefde onder ons voleindigd, zodat wij vertrouwen zullen hebben op de dag des oordeels: In deze wereld zijn wij als Jezus. 18 Er is geen vrees in de liefde. Maar volmaakte liefde drijft de vrees uit, want vrees heeft te maken met straf. Wie vreest, is niet volmaakt in de liefde.

19 Wij hebben lief omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. 20 Wie beweert God lief te hebben en toch een broeder of zuster haat, is een leugenaar. Want wie zijn broeder en zuster niet liefheeft, die hij gezien heeft, kan God niet liefhebben, die hij niet gezien heeft. 21 En Hij heeft ons dit gebod gegeven: Wie God liefheeft, moet ook zijn broeder en zuster liefhebben.

Hoe Gods liefde ons wordt voorgesteld

Het eerste waar ik vandaag naar wilde kijken, is hoe de tekst antwoord geeft op de vraag: “Hoe wordt/werd Gods liefde ons voorgesteld?” Er zijn twee verzen in het bijzonder die deze vraag vandaag behandelen:

Dit is liefde: niet dat wij God liefhadden, maar dat hij ons liefhad en zijn Zoon zond als een verzoenend offer voor onze zonden. (1 Johannes 4:10)

Wij hebben lief omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. (1 Johannes 4:19)

Wat is er zo bijzonder aan deze twee verzen? Ze tonen allebei het initiatief van God. Wie had het eerst lief? God had het eerst lief. Dit is niet bedoeld als een duik in predestinatie of wat dan ook, maar om echt een kijkje te nemen naar het initiatief dat God neemt in zijn liefde. En het is belangrijk, omdat het laat zien dat God niet passief is. Hij leunt niet achterover en laat ons alleen om dit zondeprobleem op te lossen, maar Hij neemt en neemt een actieve rol in de verlossing van zijn volk. Laten we eens terugdenken aan de eerste paar boeken van de Bijbel en enkele gebeurtenissen en personages daar in herinnering roepen.

Noach en de ark. Wie neemt daar het initiatief? Het was God.

Abraham en zijn verbond. Wie neemt daar het initiatief? Nogmaals, het was God.

Moses en het brandende braambos. Wie neemt daar het initiatief? Nogmaals, God.

En als we ons dit patroon in het Oude Testament realiseren van God die het initiatief neemt en een actieve rol speelt, kunnen we erkennen dat het daar niet ophoudt. Terwijl we door de bladzijden bladeren, gaat Gods actieve rol verder in de richting van het offerwerk van Jezus aan het kruis.

Hoe Gods liefde werd getoond door Christus Jezus

En nu, met Gods initiatief in gedachten, laten we naar het tweede onderwerp gaan. We zijn in staat om echt te waarderen hoe God zijn liefde toont door Jezus. Laten we eens naar de tekst kijken:

9Zo heeft God zijn liefde onder ons getoond: Hij heeft zijn enige Zoon naar de wereld gezonden, opdat wij door hem zouden leven. 10 Dit is liefde: niet dat wij God liefhadden, maar dat hij ons liefhad en zijn Zoon gezonden heeft als een verzoenend offer voor onze zonden. (1 Johannes 4:9-10)

Hoe werd Gods liefde getoond en aan ons bekend gemaakt? Door de dood die Jezus betaalde, en in ruil daarvoor het leven dat ons werd geschonken. Zijn verzoenende dood heeft geleid tot de vergeving van onze zonden. Maar wat maakt die liefde zo groots en bijna verbijsterend? Het is dat God niet verplicht is om Jezus te zenden voor de vergeving van de zonde, Hij hoeft het niet te doen, maar Hij doet het gewillig. Hij neemt het initiatief en heeft als eerste lief, ook al is het voor een volk dat niet van Hem houdt – en dat misschien ook niet zal doen.

Gods liefde verandert en verandert ons

Het laatste waar ik met betrekking tot deze passage naar wilde kijken, is hoe Gods liefde ons verandert en verandert. Aan het begin van dit artikel heb ik gezegd hoe machtig Gods liefde is, en deze hele passage brengt dat echt in beeld:

Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde. (1 Johannes 4:8)

Tear friends, since God so loved us, we also should love one another. Niemand heeft ooit God gezien, maar als wij elkaar liefhebben, leeft God in ons en wordt zijn liefde in ons compleet gemaakt. (1 Johannes 4:11-12)

Zo wordt de liefde onder ons voleindigd, zodat wij vertrouwen zullen hebben op de dag des oordeels: In deze wereld zijn wij als Jezus. Er is geen angst in de liefde. Maar volmaakte liefde drijft angst uit, want angst heeft te maken met straf. Wie vreest, is niet volmaakt in de liefde. (1 Johannes 4:17-18)

Wie beweert God lief te hebben en toch een broeder of zuster haat, is een leugenaar. Want wie zijn broeder en zuster niet liefheeft, die hij gezien heeft, kan God niet liefhebben, die hij niet gezien heeft. En Hij heeft ons dit bevel gegeven: Wie God liefheeft, moet ook zijn broeder en zuster liefhebben. (1 Johannes 4:20-21).

Opnieuw, Gods liefde is geen passieve liefde. En op diezelfde manier werkt Gods liefde niet passief in ons. Het drijft ons, het verandert, en het verandert ons. Het drijft ons om elkaar lief te hebben (verzen 11), om voor onze broeders en zusters te zorgen (verzen 20-21), geeft ons vertrouwen in God, zelfs bij het oordeel (verzen 17-18), en transformeert ons om meer op Christus te lijken (verzen 17). Als God bereid was het initiatief te nemen om Christus lief te hebben en op te offeren voor deze mensen, dan kan ik zeker mijn best doen om hen ook lief te hebben.

De liefde van God werkt niet passief in ons. Het drijft ons, het transformeert, en het verandert ons.

Met een beter begrip vandaag van hoe God initiatief neemt in zijn liefde, hoe kunnen wij, vandaag, initiatief nemen in onze liefde? Hoe ziet het eruit om initiatief te nemen om een medebroeder of -zuster lief te hebben? Een naaste? Een familielid? Misschien is het iets kleins, zoals iemand vragen hoe het met hem of haar gaat. Of misschien is het iets groters, zoals je verontschuldigingen aanbieden aan een broeder of zuster, om vergeving vragen. Hoe dan ook, we hebben niet lief omdat het iets is wat we moeten doen, of omdat we het verplicht zijn, maar omdat Gods liefde ons drijft het te doen. Als we Jezus volgen, dienen we een God die besloot het initiatief te nemen om zijn enige Zoon te geven als losgeld in ruil voor velen. En dat zou ons moeten veranderen, en ons omvormen, om zelf ook initiatief te nemen.

Dank u voor het lezen, en ik hoop u weer te zien voor onze volgende en laatste post over 1 Johannes!

Lees meer berichten in Jason’s 1 Johannes serie.