In sommige landen, zoals de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Australië, is het steeds gebruikelijker voor vrouwen om hun schaamhaar te verwijderen. Daar zijn veel redenen voor, zoals mode, gevoelens van vrouwelijkheid en reinheid, en de wens om een partner te behagen. Sommige mannen verwijderen hun schaamhaar ook.

De gebruikelijke methoden om schaamhaar te verwijderen zijn onder meer de volgende:

• Scheren. Vrouwen kunnen hun schaamhaar eerst trimmen en vervolgens scheerschuim en een scheermes gebruiken. Meestal moeten ze dit proces om de paar dagen herhalen.

• Verwijderende middelen. Deze vrij verkrijgbare producten gebruiken chemicaliën om het haar vlak onder de huid te verwijderen. Het effect kan een paar dagen aanhouden.

• Waxen. Bij het harsen, dat vaak in een salon wordt gedaan, wordt warme was op het gebied aangebracht, er wordt een doek overheen gelegd en de doek wordt eraf getrokken als de was hard is geworden. Met deze procedure wordt het haar bij de wortel verwijderd en groeit het niet zo snel terug als bij scheren. Sommige vrouwen vinden dit proces echter pijnlijk.

• Laserontharing. Bij deze procedure, die meestal meerdere afspraken in beslag neemt, wordt een laserstraal op de schaamstreek gericht. De straal vernietigt het haarzakje door middel van warmte. Vrouwen die met een laser worden onthaard, moeten tijdens de hele procedure een veiligheidsbril dragen.

• Elektrolyse. Deze methode is meestal de langstdurende, maar kan tot 25 sessies duren. Bij elektrolyse wordt een naaldvormige elektrode in elk haarzakje gestoken en wordt de haarwortel met een elektrische stroom vernietigd.

Elke methode van ontharen heeft voor- en nadelen. Vrouwen wordt geadviseerd hun opties zorgvuldig te overwegen en het haar veilig te verwijderen. Vrouwen die besluiten zich te scheren, moeten nieuwe, schone instrumenten en scheercrème of -gel gebruiken die geschikt is voor het verwijderen van schaamhaar. Salons en klinieken moeten schoon en gerenommeerd zijn en de behandelaars moeten ervaring hebben.