Als leerkracht die net aan de zomervakantie is begonnen, is de enige vraag die ik van mijn vrienden en familie krijg altijd dezelfde: “Wat ga je de hele zomervakantie doen?”

De manier waarop mensen me deze vraag stellen, duidelijk met een toon van jaloezie, zegt me dat ze me de hele zomer op een strand zien liggen, nippend aan piña colada’s en ontspannen lezend. Misschien heb je een leraar vriend en je hebt dezelfde gedachte?

Dit is nu de achtste zomer heb ik “vrij” van het werk en ik zou graag een aantal geruchten op te helderen over wat leraren besteden hun kostbare zomertijd te doen. Maar ik zou ook willen stellen dat alle mensen meer vakantietijd nodig hebben om deze zelfde redenen…

Docenten werken ook.

Ik weet dat mensen niet vergeten zijn dat het salaris van leraren in sommige gebieden van de Verenigde Staten nauwelijks de kosten van levensonderhoud dekt en dat veel leraren daarom in staking zijn gegaan. Dus, hoewel we meer vakantie hebben dan de meesten, betekent dat niet dat we kunnen gaan zitten en ons salaris voor twee maanden verkwisten. In het verleden heb ik in de detailhandel gewerkt, ik heb bijles gegeven, ik heb gecoacht en zomerkampen geleid, en ik heb leerlingen meegenomen op buitenlandse reizen (wat veel meer een baan is dan vakantie). Sommige leraren schilderen huizen, doen tuinwerk, babysitten, hebben fulltime bijbaantjes, en zo zijn er nog tal van andere taken die we vervullen om bij te verdienen. Vergeleken met andere universitair geschoolde beroepen moeten meer leraren een tweede baan hebben voor hun inkomen. Sommige leraren hebben zelfs meerdere banen gedurende het hele schooljaar.

Leraren zorgen voor hun gezin en huis.

Mensen vragen me ook graag: “Hoe voelt je man zich nu je op vakantie bent?”. Het is alsof mensen zich voorstellen dat ik de hele dag in mijn pyjama in bed lig te chillen terwijl mijn man weggaat om aan de maatschappij bij te dragen. In werkelijkheid doe ik bijna elke dag boodschappen en klusjes. Ik zorg ervoor dat er eten is en ik kook het, ik doe de was, ik maak het huis schoon, ik maai de tuin en ik zorg ervoor dat mijn man minder stress heeft, zodat hij en ik in het weekend meer tijd samen kunnen doorbrengen, in plaats van onze gebruikelijke klusjes op zaterdag. Bovendien maak ik het hele jaar door een enorme lijst van speciale onderhoudstaken die gedaan moeten worden, maar die tot de zomer kunnen wachten, zodat ik ook daar tijd voor heb. Er is een oneindige hoeveelheid to-do’s die mijn dagen vullen, zelfs in de zomer.

Leraren doen alles wat ze niet kunnen als ze lesgeven.

Mensen die geen leraar zijn, beschouwen het vaak als vanzelfsprekend dat ze zonder veel problemen vrij kunnen nemen van hun werk wanneer dat nodig is. Leraren daarentegen gaan liever op hun sterfbed aan het werk dan dat ze een vrije dag nemen. Het is voor de meeste leraren gewoon te moeilijk om plannen te maken en op schema te blijven. Dus moet ik ’s zomers alle doktersafspraken maken, tandartsafspraken, afspraken voor onderhoud van auto en huis, en alle familieleden en vrienden buiten de stad zien die ik tijdens het schooljaar moet verwaarlozen.

Het belangrijkste is dat leraren zich opladen.

Dus ja, een deel van de zomer is leuk en zorgeloos. Ik zorg er zeker voor dat ik kan ontspannen en doen wat ik wil, want ik moet wel. Lesgeven is een zeer stressvolle baan. Een klas met leerlingen beheren – hun afkeer van je vak, hun hormonen, hun emoties, hun honger, hun laattijdigheid, hun gebrek aan voorraad, hun ouders, en nog veel meer – is slopend werk. Ja, het is zeer lonend en impactvol en dat is waarom leraren het doen, maar uiteindelijk hebben leraren vrije tijd nodig om op te laden om al die spanningen de andere negen maanden van het jaar aan te kunnen. Sommige van die maanden overleef ik mentaal nauwelijks, want lesgeven is een baan waarbij je elke seconde van de dag in de schijnwerpers staat. We krijgen geen dag om verdrietig te zijn, of moe, of ons lui te voelen. In plaats daarvan moeten we elke dag “aan” staan voor onze leerlingen en verantwoordelijkheid nemen voor hun leerproces. Uiteindelijk is dat uitputtend en daarom hebben leraren niet alleen een pauze nodig, maar verdienen ze die ook.

Als mensen echt zo jaloers zouden zijn op onze zomervakantie, dan zouden ze immers ook gewoon leraar worden. Maar dat is niet het geval, want Amerika kampt met een lerarentekort, omdat voor de meesten alleen het hebben van zomervakantie niet opweegt tegen het lagere salaris, de voortdurende eisen van het werk, de schooladministraties of de vele andere problemen waarmee het beroep van leraar te maken heeft.