Ik kan meer dan 250 pond back-squat. Ik slaap nog steeds met een baby dekentje. Ik ben biseksueel. Dit zijn een paar dingen die ik ervoor zorg dat mensen weten bij de derde of vierde date. Nog één? Dat ik een obsessieve compulsieve stoornis (OCD) heb.

OCD is een angststoornis die mensen van alle leeftijden, geslachten en seksuele geaardheden kan treffen. Het bestaat uit twee delen: obsessies en dwanghandelingen. “Obsessies zijn ongewenste gedachten of beelden die opdringerig zijn voor een individu,” zegt psychotherapeute Stephanie Woodrow, LPCP, die gespecialiseerd is in OCD en angststoornissen. “In een poging om dit mentale leed te verminderen, kan iemand met OCD zich bezighouden met fysieke of mentale gedragingen om het leed te verminderen, die dwanghandelingen of rituelen worden genoemd.” Hoewel deze rituelen (zeer) op korte termijn verlichting bieden, zijn ze geen oplossing voor de lange termijn.

Angst voor ziektekiemen en besmetting zijn goed gedocumenteerde manifestaties van OCD, maar deze intrusies en obsessies variëren sterk van persoon tot persoon. Een van mijn intrusies is bijvoorbeeld dat ik iets ga consumeren dat me ziek zou kunnen maken (bijvoorbeeld bedorven voedsel, een drankje met roofies, een wiet brownie in plaats van een gewone brownie). Voordat ik met de behandeling begon, deed ik dingen zoals Pepto Bismol nemen na elke maaltijd, de houdbaarheidsdatum op de verpakking van voedsel controleren en opnieuw controleren, of de chef-kok keer op keer vragen of ze zeker wisten dat het vlees door en door gaar was.

“Mijn meest hardnekkige intrusie is dat ik zwanger ga worden,” zegt OCD-voorvechtster Genevieve Kales. Voor haar uitte dit zich in een ritueel van het vragen aan haar vriend of hij dacht dat ze zwanger kon zijn, het nemen van 25 zwangerschapstests binnen een enkele week, en het onderzoeken van zwangerschapsverschijnselen.

Hoewel ieders obsessies en dwanghandelingen verschillen – en dus ieders reis met OCD anders is – als je met iemand met OCD uitgaat, houd dan het volgende in gedachten.

We willen gerustgesteld worden, maar het is op de lange termijn beter voor ons als je het niet doet.

Mijn partner en ik begonnen te daten voordat ik officieel de diagnose OCD kreeg, en telkens als ik dacht dat ik misschien iets had geconsumeerd dat me ziek zou kunnen maken, vertelde ik het hem. Hij zei dan zoiets als, “Deze salade zal je niet ziek maken. Kijk, ik eet het, en ik voel me goed. ” Hoewel goed bedoeld, is dit eigenlijk niet de beste manier van handelen. Iemand met OCD geruststellen maakt je een deelnemer in het obsessieve ritueel, en het kan de drang versterken om te blijven controleren of vragen. “Het voegt brandstof toe aan het OCD-vuur,” zegt Woodrow.

Sinds het begin van de behandeling hebben mijn partner en ik allebei geleerd hoe ik beter met mijn rituelen kan omgaan. Nu zal hij iets zeggen als: “Ik kan onmogelijk weten of deze salade je ziek gaat maken,” of “Ik zou dat kunnen beantwoorden als je het echt wilt weten, maar weet je zeker dat het niet je OCD is die praat?”

“Het beste wat je als partner kunt doen voor degenen onder ons met OCD is om ons te laten leven met onzekerheid en in ongemak te zitten, zelfs wanneer het enige dat je wilt ons beter te laten voelen,” zegt Kales. Want hoewel geruststelling geweldig is in het moment, zal het ons niet helpen om vrij te worden van OCD.

Velen van ons hebben allemaal specifieke triggers, maar je hoeft ze niet te vermijden.

Triggerwoorden, ook wel “hete woorden” genoemd, worden geassocieerd met onze specifieke intrusie en kunnen ons in een OCD-spiraal voortstuwen. Voor mij is het ‘maagvirus’ of ‘voedselvergiftiging’. Voor Kales, is het “zwangerschap” en aan zwangerschap verwante zinnen zoals “je huid straalt.” Maar dat betekent niet dat we moeten of verwachten dat je deze woorden vermijdt. Integendeel, onszelf blootstellen aan dingen die onze OCD aanwakkeren is een deel van de behandeling ervan. “Het vermijden van bepaalde woorden voor je partner versterkt eigenlijk de OCD,” zegt Woodrow.

Praten over onze OCD met jou kan onze relatie eigenlijk versterken.

Het krijgen van de diagnose OCD en meer leren over de aandoening tijdens het daten met mijn partner heeft ons gedwongen om betere communicators te zijn en ons geduld met elkaar vergroot.

Francine F., 27, vond ook dat haar OCD-diagnose haar relatie naar het volgende niveau bracht. “Het vermogen van mijn vriend om zich in te leven kwam pas echt tot uiting toen ik hem over mijn OCD vertelde,” zegt ze. “Het liet me zien dat ik op mijn gemak kon zijn om andere intieme, kwetsbare dingen met hem te delen – en vice versa.”

Clinisch psycholoog Carla Marie Manly, Ph.D., zegt dat dit gebruikelijk is. “Het delen van andermans uitdagingen – of dat nu OCD is, een sterfgeval in de familie, depressie, of iets heel anders – op een intiem, ondersteunend niveau, kan de relatie als geheel ten goede komen, omdat het de niveaus van vertrouwen en de hoeveelheid liefde uitbreidt.”

Er zijn een aantal prachtige hulpbronnen die er zijn.

“Een van de beste dingen die je kunt doen als partner van iemand met OCD is proberen OCD echt te begrijpen, in plaats van te opereren op basis van mythe en misvatting,” zegt Manly. “Naast het praten met je partner over hoe hun OCD er voor hen uitziet (en empathisch en geduldig luisteren), is het belangrijk om OCD-symptomen en behandelingen te onderzoeken, evenals wat-niet-te-doen.”

“When A Family Member Has OCD” door Jon Hershfield, “Freedom from Obsessive Compulsive Disorder” door Jonathan Grayson, en “Loving Someone With OCD” door Karen Landsman zijn allemaal goede bronnen. Woodrow raadt ook aan te overwegen nationale conferenties bij te wonen zoals The Annuel OCD Conference of lokale programma’s speciaal voor naasten.

We zijn in staat om liefdevolle, ondersteunende partners te zijn in gezonde relaties.

Zo velen van ons die leven met OCD voelen zich als een last voor onze partners. Maar zoals Manly zegt: “zelfs als het enorm aanvoelt, is OCD, net als elke andere psychische aandoening, slechts een klein deel van de hele, prachtige persoon die eraan lijdt.” Ik heb OCD, maar dat verandert niets aan het feit dat ik ook de grootste cheerleader van mijn partner ben, de beste grote lepel, en echt goed met ouders.

Jimmy B., 25’s, vriendje van drie jaar, Scottie, heeft OCD. “Scottie is de meest ondersteunende, grappigste en nederigste persoon met wie ik ooit heb gedate,’ zegt hij. “Zeker, hij heeft OCD, maar dat heeft geen invloed op hoe goed hij me behandelt, hoe goed we samenwerken, of zijn vermogen om me door mijn eigen bagage te helpen.”

Kale zegt het het beste: “De realiteit is dat alle mensen problemen hebben waar ze achter gesloten deuren mee omgaan. hebben OCD, maar iedereen heeft ook iets waar ze doorheen werken.”

Voor meer informatie over OCD, bel de OWH-hulplijn op 1-800-994-9662. En als u een psychische aandoening ervaart en behoefte hebt aan ondersteuning, bel dan de 24-uurs hotline van het Crisis Call Center op 1-800-273-8255.