Digitaal 3D maakt ook gebruik van beelden om uw zicht te misleiden. Maar in plaats van kleur te gebruiken om het juiste beeld voor elk oog eruit te filteren, maken de meeste systemen gebruik van polarisatie. Gepolariseerde lenzen laten alleen lichtgolven door die in de juiste richting zijn gericht. In een digitale 3D-bril is elke lens anders gepolariseerd. In sommige brillen is er een verschil van 90 graden in polarisatie. Andere brilglazen gebruiken verschillende uitlijningen van circulaire polarisatie. Het scherm is speciaal ontworpen om de juiste polarisatie te behouden wanneer het licht van de projectoren erop weerkaatst. Films met deze technologie zien er niet uit als een netwerk van rood en groen, maar zien er normaal uit, maar wazig, wanneer ze zonder bril worden bekeken.

Een digitale 3D-film maakt gebruik van een of twee digitale projectoren om het beeld op het scherm weer te geven. Opstellingen met twee projectoren gebruiken er een om het beeld voor het linkeroog weer te geven en de andere voor het rechteroog. Het licht dat elk beeld creëert is gepolariseerd zodat het overeenkomt met de corresponderende lens. De meeste systemen met één projector maken gebruik van een speciale polarisatieschakelaar die boven de projectorlens is gemonteerd. Deze schakelaar is een gepolariseerde plaat die het licht voor slechts één van de twee beelden tegelijk doorlaat. Bij systemen met één projector ziet elk oog zijn beeld voor elk frame van de film twee of drie keer uiterst snel na elkaar. Uw hersenen vermengen deze tot een naadloos, bewegend, driedimensionaal beeld. Enkele systemen maken gebruik van actieve brillen die zichzelf met behulp van radiogolven synchroniseren met de projectoren, maar deze zijn zwaarder en duurder dan gewone gepolariseerde brillen.

Deze technologie tast de kleur van het uiteindelijke beeld niet aan en veroorzaakt niet zo veel onaangename bijwerkingen als anaglyph beelden. Om deze reden zijn sommige filmmakers begonnen met het maken van nieuwe films met 3-D projectie in gedachten. Een voorbeeld is “Meet the Robinsons”, die 30 maart in première gaat. Volgens regisseur Steve Anderson hielp het gebruik van digitaal 3-D om het verhaal te vertellen in plaats van veel visuele gimmicks te bieden. “Anderson: “We wilden ons ervan bewust zijn dat we niet de typische 3D-momenten moesten creëren, waarbij dingen kunstmatig zijn. “We wilden het meer gebruiken om het verhaal te vertellen… in de rustige emotionele scènes tussen Lewis en Midred, is de diepte veel minder en concentreer je je alleen op de personages. In de achtervolging op de dinosaurus… als de kinderen in zijn mond hangen, zie je enorme hoeveelheden diepte.”

Het is moeilijk te voorspellen wat er in de toekomst precies met deze technologie zal gebeuren. Kinderfilms die op 3D-schermen worden vertoond, hebben echter de neiging beter te presteren bij de kassa’s, dus het is mogelijk dat in de loop der tijd meer films 3D-projectie gaan gebruiken.

Voor meer informatie over digitale 3D en aanverwante onderwerpen, zie de links op de volgende pagina.