Velen van ons beschouwen familie en sociale stabiliteit als vanzelfsprekend. Velen van ons hebben het geluk dat ze een dak boven hun hoofd hebben. Velen van ons hoeven zich geen zorgen te maken over hoe of wanneer de volgende maaltijd komt, en vinden ruimte, stilte om na te denken en toegang tot kansen vanzelfsprekend.

Maar niet iedereen is zo fortuinlijk. Er zijn meer dan honderd miljoen kinderen in de wereld die dakloos zijn. Een miljoen daarvan leeft in de Verenigde Staten. Straatkinderen, een van de doelgroepen van Childhood USA, behoren tot de meest kwetsbare van onze bevolking.

De VN definieert straatkinderen als “jongens en meisjes voor wie de straat hun thuis en/of bron van levensonderhoud is geworden en die onvoldoende worden beschermd of onder toezicht staan van verantwoordelijke volwassenen.” Zij komen uit alle lagen van de bevolking, van over de hele wereld. Een groot aantal factoren draagt bij tot de wereldwijde stijging van het aantal straatkinderen, waaronder: armoede, geweld, verwaarlozing, misbruik en druk van leeftijdgenoten. Door het leven op straat worden deze kinderen blootgesteld aan een wereld van drugsverslaving, seksueel misbruik en seksuele uitbuiting, arbeidsuitbuiting, betrokkenheid bij criminele activiteiten en geweld door politie en criminele bendes. De kansen zijn tegen hen gericht: ze worden blootgesteld aan de elementen, hebben onbetrouwbare toegang tot voedsel, gebrek aan onderwijs en medische behandeling en zorg. Verslaving, misbruik en ziekte komen veel voor, net als kwetsbaarheid.

“Sinds 2011 staan straatkinderen, dankzij resolutie 16/12 van de Mensenrechtenraad en een studie van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN, weer op de internationale agenda. Hoewel dit enige ruimte heeft geboden voor het erkennen van het verband tussen de banden van kinderen met de straat, sociaaleconomische ongelijkheden en het overheidsbeleid van staten, blijven aanbevelingen over hoe deze complexe kwestie aan te pakken vaag en inconsistent. “*

Wij van Childhood USA hopen dat u zich aansluit bij deze wereldwijde oproep tot actie om prioriteit te geven aan de rechten voor straatkinderen en oproept tot een grotere verantwoordingsplicht voor regeringen en beleidsmakers wereldwijd om prioriteit te geven aan de meest kwetsbare van onze bevolking, onze kinderen. De wisselwerking tussen beleid, praktijk en uitvoering is zeer sterk en essentieel bij het aanpakken van de factoren die bijdragen tot en het mogelijk maken van het bestaan en de toename van dakloosheid en straatkinderen. Geen enkel kind zou onder deze omstandigheden mogen lijden. Samen kunnen we een verschil maken zodat kinderen niet alleen overleven, maar ook gedijen.

Ashlee Thomas
Columnist, Childhood USA