In het Nieuwe Testament behandelt de apostel Paulus een kwestie die door de kerk van Korinthe aan de orde werd gesteld over het huwelijk. 1 Korintiërs 7:8, Paulus zegt met betrekking tot de ongehuwden en weduwen, dat het goed voor hen is om ongehuwd te blijven. Vers 34 – “En de ongehuwde of verloofde vrouw is bezorgd over de dingen des Heren, hoe heilig te zijn naar lichaam en geest. Maar de getrouwde vrouw is bezorgd over wereldse dingen, hoe zij haar man kan behagen”. Uit de vroege kerk kunnen we zien dat er vrouwen waren die ervoor kozen om de Heer te dienen. Er waren vrouwen die de Heer volgden en in zijn behoeften voorzagen terwijl Hij en zijn discipelen onderweg waren – Lucas 8:1-3. Sommigen van hen waren misschien maagd, anderen waren misschien getrouwd en weduwe, of sloten zich met toestemming van hun man aan bij de groep van Jezus, de discipelen en de vrouwen die hen bedienden.

Gelofte van celibaat

Vanaf de derde eeuw begonnen er gemeenschapshuizen te bestaan waar gelijkgestemde vrouwen zich verenigden en in gemeenschap leefden om hun leven aan God te wijden, en aan zijn dienst, hetzij in gebed en meditatie, hetzij in het werk binnen de gemeenschap van onderwijs, verpleging, en bediening van de armen. Nonnen die zo leven leggen een gelofte van celibaat af, wat betekent dat zij zich onthouden van seksuele relaties, zodat zij zich geheel aan de Heer kunnen wijden. Na het afleggen van zo’n gelofte, zullen nonnen niet trouwen. Voordat ze deze gelofte aflegden, waren sommige nonnen getrouwd en weduwe, maar toen ze het leven van een “religieuze” ingingen of non werden, hebben ze afstand gedaan van hun recht op het huwelijk, zodat ze de Heer van harte kunnen dienen en niet verstrikt raken in de “zorgen van de wereld”, zoals Paulus het noemt.

Lees ook Wat betekent het om een christelijk huwelijk te hebben?

100% Gratis Bijbelcursus
Wij bieden nu een 100% gratis, op Internet gebaseerde Bijbelcursus aan. In 15 korte lessen leert u Gods boodschap voor u in Zijn Woord.
Klik hier om in te schrijven