Dit is wat ik me herinner van mijn laatste grote breuk: de scheuren in het plafond. Ik heb wel tien uur lang op de bank in mijn appartement in East Village naar het plafond liggen staren, terwijl ik de lijnen volgde die in de vervagende verf waren geëtst, alsof ze tot meer antwoorden zouden leiden. Ik was stomverbaasd dat ik me zo leeg en verslagen kon voelen, ook al had ik het einde in gang gezet.

Breakups kunnen verwoestend zijn. Je kunt je voelen als een wanhopige driejarige verdwaald in een kruidenierswinkel of als een uitgehold wrak. Waarom? Omdat we mensen zijn, en mensen zijn ontworpen om te paren met andere mensen. Ontkoppeling en afwijzing voelen als bedreigingen voor ons bestaan. We hebben de neiging om te reageren met een variatie op de thema’s wanhoop, verwarring en woede.

“Scheidingsnood lokt paniek uit,” legt Sue Johnson, PhD, een internationaal erkende relatietherapeut en auteur uit. “En mensen weten niet hoe ze het moeten begrijpen.”

Het begrijpen van een relatiebreuk is echter van vitaal belang: het helpt je te herstellen. Kijken naar wat er is gebeurd en waarom, zal de angel verminderen en je helpen de volgende keer een betere keuze te maken.

De pijn die je ervaart is begrijpelijk, als je erkent dat mensen bindingswezens zijn die hardwired zijn voor relaties. We zijn ontworpen om te groeien en te leren in de aanwezigheid van anderen. Onze banden met geliefden, vrienden en familie definiëren ons en helpen ons te overleven. Gezonde intieme relaties geven ons een gevoel van veiligheid en dienen als buffer tegen de slagen en pijlen die de wereld ons toewerpt.

Een studie, die keek naar de kracht van het vasthouden van handen, toonde aan hoe robuust het bufferende effect van een partner kan zijn. Onderzoekers van de Universiteit van Wisconsin, Madison observeerden hoe 16 gelukkig getrouwde heteroseksuele vrouwen reageerden wanneer ze werden bedreigd met een elektrische schok. De vrouwen werden aangesloten op een hersenscanner, die hun reacties op de schokdreiging mat. In het ene scenario hielden de vrouwen de hand van hun echtgenoot vast, in het andere de hand van een anonieme mannelijke experimentator, en in het laatste scenario hielden ze helemaal geen hand vast.

Wanneer de vrouwen de hand van hun echtgenoot vasthielden, was het deel van de hersenen dat emotionele en gedragsmatige bedreigingen verwerkt minder geactiveerd dan wanneer de vrouwen de hand van de vreemdeling vasthielden of geen hand vasthielden. Hoe gunstiger de vrouwen de kwaliteit van hun huwelijk beoordeelden, hoe sterker het bufferende effect van de hand van hun man. Het is dan ook geen wonder dat het verlies van die bescherming wanhoop kan uitlokken.

Een deel uitmaken van een koppel kan ook je identiteit veranderen. Onderzoekers van de Northwestern University onderzochten het effect dat scheidingen hebben op het zelfbeeld. De studie uit 2010 wees uit dat single worden je minder belangrijk doet voelen. “Wanneer de relatie eindigt, ervaren individuen niet alleen pijn over het verlies van de partner, maar ook veranderingen in hun zelf,” schreven de auteurs van de studie.

Breakups kunnen ook gevoelens van schaamte oproepen. “We beschouwen elke relatie die eindigt als een mislukking,” legt Katherine Woodward Thomas uit, een gediplomeerd huwelijks- en gezinstherapeut en auteur van Conscious Uncoupling (ja, het boek dat Gwyneth beroemd maakte). “We hebben het geloof dat liefde eeuwig moet duren.” Maar in werkelijkheid zullen de meesten van ons twee tot drie relaties hebben in ons leven en twee tot drie grote scheidingen.

Wanneer je degene bent die wordt verlaten, is de steek bijzonder scherp. Afwijzing veroorzaakt gevoelens van vernedering, isolement en pijn. Uit onderzoek van Naomi Eisenberger van de UCLA is gebleken dat de emotionele pijn van afwijzing in hetzelfde deel van de hersenen wordt gecodeerd als fysieke pijn. Je rationele geest kan proberen om de afwijzing te bagatelliseren – “Eh, hij was het niet waard,” – maar het registreert in je hersenen alsof je een stomp in je maag hebt gekregen.

De beste remedie voor de pijn die volgt op een breuk is zelfzorg en zelfonderzoek. Voordat u kunt herstellen en rationele zin van de breuk kunt maken, moet u eerst aandacht besteden aan uw geschokte gevoel van zelf. Praat over de teloorgang van de relatie met je vrienden, breng tijd door met mensen die je goed behandelen, schrijf over je zorgen. Herinner jezelf eraan dat scheidingen traumatisch kunnen zijn; je hebt tijd nodig om je aan te passen en te herstellen.

Op hetzelfde moment, weersta zelfdestructieve driften. Stalk je ex niet online (dit zal je niveau van verdriet verhogen), doe niet alsof je in orde bent (het onderdrukken van gevoelens leidt, op de langere termijn, tot een groter emotioneel drama), of probeer je pijn te verdoven met buitensporige hoeveelheden alcohol, middelen of seks (nooit een goed plan).

Wanneer je er klaar voor bent, vraag jezelf dan af: ‘Wat kan ik leren van deze relatie?’ Een studie uit 2017 keek naar de romantische relaties en breuken van 160 jongvolwassenen. De onderzoekers ontdekten dat wanneer individuen de redenen voor hun breuk begrepen, ze minder last hadden van stress en meer tevredenheid rapporteerden in hun volgende relatie dan hun minder clued-in leeftijdsgenoten.

Verzet je tegen het al te bevredigende verlangen om je ex volledig te demoniseren als een whacked out psychopathisch narcistisch wrak van een persoon. “Oké, misschien was je ex 97 procent van het probleem,” zegt Woodward Thomas. “Maar laten we eens kijken naar jouw drie procent. Dat is waar het goud is. ” Wat heb je niet gezegd of gedaan – of nagelaten te zeggen of te doen? Welke waarschuwingssignalen heb je genegeerd? Welk oud patroon speelde je na? Heb je je macht weggegeven? Vrouwen, bijvoorbeeld, hebben de neiging zich sneller te binden. Mannen, natuurlijk, hebben de neiging om zich terug te trekken, op hun hoede om zich niet te snel en te veel te binden. Ook al zijn die neigingen bekend, we zien onszelf misschien niet in zulke patronen leven als ze zich voordoen. “Totdat je ziet wat je doet, ben je gedoemd het weer te doen,” zegt Woodward Thomas.

Je begint uit te zoeken wie misschien een betere match voor je is. Bedenk dat mensen die emotioneel ontvankelijk zijn, meestal de beste partners zijn. Als je nog nooit het genoegen hebt gehad om een emotioneel responsief mens te daten, dan is dit hoe ze eruit zien: ze luisteren; ze kunnen je emoties verdragen, zelfs als ze negatief zijn; ze worden geraakt door je gevoelens; ze zijn niet bang voor kwetsbaarheid (ze houden er misschien niet van, maar ze bagatelliseren het in ieder geval niet).

In het algemeen zijn mensen die beschikbaar, betrouwbaar en betrouwbaar zijn ook goede partners in romantiek en het leven. Onderzoek toont consequent aan dat mensen die partners hebben met deze kenmerken zich veilig, gevoed en gesteund voelen in hun relaties.

“Breakups doen zo’n pijn omdat relaties zo belangrijk voor ons zijn,” zegt Dr. Johnson. Maar, met wat inspanning, is het mogelijk om de pijn om te zetten in zelfbehoud. Voordat je je in je volgende relatie mengt, neem de tijd om je voor te stellen hoe een goede, duurzame relatie er voor jou uitziet.