Voorbeelden van seizoensgebonden symboliek
In de literatuur kan een verwijzing naar een koude winterdag of een zonnestraal op meer zinspelen dan de letterlijke betekenis. Schrijvers gebruiken symbolen met betrekking tot seizoenen om ideeën uit te drukken zoals gevoelens, het verstrijken van de tijd en leeftijd. Door sleutelwoorden op te merken die verband houden met de tijd van het jaar, krijgt een lezer een beter begrip van de betekenis achter de uitdrukkingen van een schrijver.
Winter wanhoop en hoop
Verwijzingen naar de winter in de literatuur kunnen verwijzen naar de dood, ouderdom, pijn, eenzaamheid, wanhoop of een einde. Het seizoen vormt het decor voor pijnlijke boodschappen, maar ook voor boodschappen van vernieuwing, wedergeboorte en hoop, aldus Annie Fitch in een artikel op de website van de Poetry Foundation. In “The Lion, the Witch and the Wardrobe,” gebruikt C.S. Lewis de winter om een tijd van hopeloosheid en wanhoop onder de heerschappij van de Witte Heks in Narnia voor te stellen. In het gedicht “Januari” becommentarieert John Updike het gebrek aan zonlicht en de duisternis van de dagen. Thomas Champion reflecteert op de warmte van de mensheid en nostalgie in vergelijking met de saaiheid van het winterseizoen in “Now Winter Nights Enlar.”
Spring Joy and Love
Themes van wedergeboorte en vernieuwing maken vaak gebruik van symbolen uit het lenteseizoen. De lente verwijst ook naar liefde, hoop, jeugd en groei. De seizoenssymboliek voor deze periode kan ook zinspelen op religieuze vieringen zoals Pesach of Pasen. Dichters als Walt Whitman, Amy Lowell en Robert Burns gebruiken seringenbloesems als seizoenssymbool voor voortdurende hoop en vernieuwing. William Shakespeare merkt op hoe de koekoeksvogels in de lente tevoorschijn komen om getrouwde mannen te bespotten in het gedicht “Spring.”
Summer Searches and Reflection
Wanneer een schrijfster naar de zomer verwijst, kan ze verwijzen naar de bloei van haar eigen leven of dat van een personage, een vakantie, vriendschap, vreugde, volheid, verkenning of warmte. In “The Sisterhood of the Traveling Pants” serie van Ann Brashares, speelt elk boek zich af in de zomer. De zomer symboliseert vrijheid en groei voor de personages als ze op zoek zijn naar liefde, zelfacceptatie en hun identiteit. In het gedicht “Insect Life of Florida,” zegt Lynda Hull dat de zomer het begin is van lawaaierige en vervelende insecten en familietijd. Ze merkt op hoe de warme dagen eindeloos lijken en hoe de zomerregens haar tijdelijk de wreedheid van de liefde deden vergeten.
Autumn Bounty and Changes
In de literatuur kan de herfst verwijzen naar rijpheid, verandering, rijpheid, schoonheid, droefheid of de voorbereiding op een einde of verval. Washington Irving’s “The Legend of Sleepy Hollow” speelt zich af in de herfst als de bladeren van kleur beginnen te veranderen en vallen. In het boek beleeft het stadje verdriet na de dood van Ichabod Crain en de kille herfst gaat gepaard met angst voor de dood en de Onthoofde Ruiter. John Keats personifieert het seizoen in het gedicht “To Autumn.” In de ode stelt Keats dat het seizoen een arbeider is die samenwerkt met de rijpende zon om overvloedige oogsten te brengen. Naarmate het seizoen vordert, gedraagt de herfst zich als een sprokkelaar die de op de velden achtergebleven zomerbloemen en -producten ontbindt.