Taoïsme vs Taoïsme

Taoïsme is een oude Chinese religie, eerder een traditie of levenswijze in de religieuze of filosofische sfeer van het leven. De letterlijke betekenis van het woord Tao is pad of weg, en het komt voor in vele andere Chinese teksten en is niet beperkt tot het Taoïsme. Er zijn miljoenen mensen die het Taoïsme beoefenen in vele landen, waaronder Japan, Maleisië, Singapore, Korea en zelfs Vietnam. In de westerse wereld is er een ander concept van het Taoïsme dat zeer populair is. Veel mensen denken dat Daoïsme en Taoïsme twee verschillende religies zijn. In dit artikel wordt getracht uit te zoeken of er enig verschil is tussen deze twee woorden of dat zij verwijzen naar dezelfde oude Chinese godsdienst of praktijk.

Tao of Dao, de twee woorden betekenen hetzelfde in Chinese karakters. Van de woorden Taoïsme en Taoïsme is het Taoïsme het oudst, bedacht door vroege westerse handelaren die China bereikten om te verwijzen naar een oude Chinese levenswijze. Zij probeerden zo dicht mogelijk bij de Chinezen te komen om de oude Chinese religie te verwoorden, en Taoïsme is het woord dat zij het dichtst benaderden. Taoïsme is de romanisering van een Chinees woord voor de oude religie en filosofie. Deze Romanisering is gebaseerd op het Wade-Giles systeem.

In 1958 begon de Chinese regering echter de voorkeur te geven aan een ander Romaniseringssysteem, Pinyin genaamd. In dit systeem wordt het woord dat door de Chinezen wordt gebruikt om te verwijzen naar de oude Chinese godsdienst of filosofie geromaniseerd als Taoïsme. De regering van China is van mening dat dit systeem van Romanisering Chinese woorden op een veel betere en meer consistente manier in het Engels omzet dan het oudere Wade-Giles systeem.

Wat is het verschil tussen Taoïsme en Taoïsme?

– Er is in principe geen verschil tussen de woorden Taoïsme en Taoïsme en beide vertegenwoordigen dezelfde eeuwenoude Chinese religieuze filosofie.

– Terwijl het Taoïsme een Romanisering is die gebruik maakt van het oudere Wade-Giles systeem, is het Taoïsme het resultaat van de Romanisering die is gebaseerd op Pinyin, het moderne Romaniseringssysteem dat door de Chinese regering is aangenomen.

– Terwijl de westerse wereld nog steeds vertrouwd is met Taoïsme, wordt in officiële Chinese teksten de voorkeur gegeven aan de uitspraak Taoïsme, omdat de autoriteiten van mening zijn dat Pinyin de Chinese woorden fonetisch veel beter weergeeft dan het Romaniseringssysteem van de Wade-Giles.