De conferentie riep op tot dringende en doeltreffende nationale en internationale actie voor de ontwikkeling en toepassing van eerstelijnsgezondheidszorg in de hele wereld en met name in de ontwikkelingslanden, in een geest van technische samenwerking en in overeenstemming met een Nieuwe Internationale Economische Orde. Het sentiment van de verklaring was gedeeltelijk geïnspireerd door het systeem van de blote-voetendokter in China, dat een revolutie teweegbracht in de toestand van de eerstelijnsgezondheidszorg op het Chinese platteland. In de verklaring werden regeringen, de WHO, UNICEF en andere internationale organisaties, alsook multilaterale en bilaterale agentschappen, niet-gouvernementele organisaties, financieringsinstanties, alle gezondheidswerkers en de wereldgemeenschap aangespoord om de nationale en internationale inzet voor de eerstelijnsgezondheidszorg te ondersteunen en er meer technische en financiële steun aan te verlenen, met name in de ontwikkelingslanden. De conferentie riep bovengenoemde personen op om samen te werken bij de invoering, ontwikkeling en instandhouding van de eerstelijnsgezondheidszorg, overeenkomstig de geest en de inhoud van de verklaring. De verklaring telt 10 punten en is niet bindend voor de Lid-Staten.

Definitie van gezondheidEdit

In het eerste deel van de verklaring wordt de WHO-definitie van gezondheid bevestigd als “een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welbevinden en niet alleen de afwezigheid van ziekte of gebrek”. De definitie tracht sociale en economische sectoren op te nemen in de reikwijdte van het bereiken van gezondheid en bevestigt gezondheid opnieuw als een mensenrecht.

GelijkheidEdit

In de verklaring wordt gewezen op de ongelijkheid in gezondheidstoestand tussen de ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden en wordt deze politiek, sociaal en economisch onaanvaardbaar genoemd.

Gezondheid als sociaal-economisch vraagstuk en als mensenrechtEdit

In het derde deel wordt opgeroepen tot economische en sociale ontwikkeling als voorwaarde voor de verwezenlijking van gezondheid voor allen. Het verklaarde ook positieve effecten op de economische en sociale ontwikkeling en op de wereldvrede door bevordering en bescherming van de gezondheid van de mensen.

Deelname van mensen als groep of individueel aan de planning en uitvoering van hun gezondheidszorg werd verklaard als een mensenrecht en plicht.

Rol van de staatEdit

Dit deel legde de nadruk op de rol van de staat bij het verschaffen van adequate gezondheids- en sociale maatregelen. In deze paragraaf werd de oproep tot “Gezondheid voor allen” gedaan, die in de komende jaren een campagne van de WHO werd. Gezondheid voor allen” werd gedefinieerd als het bereiken door alle volkeren van de wereld, vóór het jaar 2000, van een gezondheidsniveau dat hen in staat stelt een sociaal en economisch productief leven te leiden. De verklaring drong er bij de regeringen, de internationale organisaties en de gehele wereldgemeenschap op aan om dit in de geest van sociale rechtvaardigheid als voornaamste sociale doelstelling op te nemen.

Primaire gezondheidszorg en componentenEdit deel definieerde de primaire gezondheidszorg en drong er bij de ondertekenaars op aan om het concept van primaire gezondheidszorg in hun gezondheidszorgstelsels op te nemen. Primaire gezondheidszorg is sindsdien door veel lidstaten overgenomen. Meer recent heeft Margaret Chan, de directeur-generaal van de WHO, de aanpak van de eerstelijnsgezondheidszorg opnieuw bevestigd als de meest efficiënte en kosteneffectieve manier om een gezondheidssysteem te organiseren. Zij heeft er ook op gewezen dat internationale gegevens overweldigend aantonen dat gezondheidszorgstelsels die gericht zijn op eerstelijnsgezondheidszorg betere resultaten opleveren, tegen lagere kosten en met een grotere tevredenheid van de gebruikers.