Ludwig van Beethoven (1770-1827), algemeen geclassificeerd als een klassieke componist, werd zelfs pas 20 jaar na de dood van Bach geboren. De kleine Ludwig begon al jong op de piano en het getalenteerde jochie werd door zijn overheersende vader door de stad geparadeerd.
Beethovens liefde voor de piano had een grote invloed op zijn latere composities, toen hij experimenteerde met een aantal nieuwe pianistische effecten, zoals het pedaal en het gebruik van registerextremen. Beethovens werken waren zeer populair bij de aristocratie in Wenen en werden tijdens zijn leven zeer gewaardeerd. En hoewel hij in 1801 doof begon te worden, bleef hij optreden en componeren tot 1817, toen zijn gehoor volledig was verdwenen. Terwijl Beethovens werk grotendeels wereldlijk was, was het merendeel van Bachs composities bedoeld om in de kerk te worden gespeeld (logisch, want hij werkte in een kerk).
BACH (1685-1750), gewoonlijk gecategoriseerd als een barok componist, genoot niet het soort succes dat Beethoven had tijdens zijn leven. Bach was meer bekend als organist dan als componist.

Hoewel hij in 1723 een prestigieuze klus binnenhaalde (muziekdirecteur van de Thomaskirche in Leipzig), werden er tijdens zijn leven bijna geen van zijn composities gepubliceerd. Maar hij componeerde tonnen orgelmuziek, en af en toe een vioolsonate.
Bachs gebruik van contrapunt, het gelijktijdig klinken van afzonderlijke lijnen, gaf zijn composities een gelaagde, robuuste kwaliteit. Door alle mogelijke toonsoorten te gebruiken, revolutioneerde hij het orgel als muziekinstrument. Ondanks zijn onbetwistbare genialiteit werd Bach 100 jaar na zijn dood grotendeels vergeten. In de 19e eeuw begon men zijn genialiteit te erkennen bij romantische componisten als Felix Mendelssohn.
Snelle tip
Luister naar een piano. Als je die hoort als prominent instrument in het stuk, is het waarschijnlijk van Beethoven.