The standard format of journal articles

In juni 2005 publiceerde het tijdschrift Science een onderzoeksrapport over een waarneming van de ivoorsnavelspecht, een vogel die lang beschouwd werd als uitgestorven in Noord-Amerika (Fitzpatrick et al., 2005). Het werk was van zo’n groot belang dat het prominent op de omslag werd afgebeeld (Figuur 2) en door een redactioneel stuk vooraan in het tijdschrift werd benadrukt (Kennedy, 2005). De auteurs waren zich ervan bewust dat hun bevindingen waarschijnlijk controversieel zouden zijn, en ze werkten bijzonder hard om hun schrijven duidelijk te maken. Hoewel het artikel geen kopjes in de tekst heeft, kan het gemakkelijk in secties worden verdeeld:

Titel en auteurs: De titel van een wetenschappelijk artikel moet een beknopte en nauwkeurige samenvatting van het onderzoek zijn. In dit geval is de titel “Ivoorsnavelspecht (Campephilus principalis) houdt stand in Noord-Amerika”. Hoewel het de bedoeling is de aandacht te trekken, vermijden tijdschriften het gebruik van misleidende of overdreven sensationele titels (je kunt je voorstellen dat een roddelblad de kop “Lang-dode reuzenvogel valt kanovaarders aan!” zou gebruiken). De namen van alle wetenschappelijke medewerkers worden onmiddellijk na de titel als auteurs vermeld. U bent misschien gewend om één of misschien twee auteurs te zien voor een boek of krantenartikel, maar dit artikel heeft zeventien auteurs! Het is onwaarschijnlijk dat al die zeventien auteurs in een kamer zijn gaan zitten en samen het manuscript hebben geschreven. In plaats daarvan weerspiegelt het auteurschap de verdeling van de werklast en de verantwoordelijkheid voor het onderzoek, naast het schrijven. Volgens afspraak staat de wetenschapper die het meeste werk heeft verricht dat in het artikel wordt beschreven bovenaan, en het is waarschijnlijk dat de eerste auteur het meeste werk heeft geschreven. Andere auteurs hadden andere bijdragen; zo is Gene Sparling de persoon die de vogel voor het eerst in Arkansas ontdekte en vervolgens werd gecontacteerd door de wetenschappers van het Cornell Laboratory of Ornithology. In sommige gevallen, maar niet in het artikel over de specht, is de laatste auteur de hoofdonderzoeker van het project, of de wetenschapper uit wiens lab het project afkomstig is. Tijdschriften vragen steeds vaker van de auteurs dat zij hun exacte bijdrage aan het onderzoek en het schrijven in verband met een bepaalde studie nauwkeurig beschrijven.

Abstract: Het abstract is het eerste deel van het artikel dat direct na de lijst van auteurs in een artikel verschijnt. Hierin beschrijven de auteurs kort de onderzoeksvraag, de algemene methoden, en de belangrijkste bevindingen en implicaties van het werk. Het geven van een samenvatting als deze aan het begin van een artikel dient twee doelen: Ten eerste geeft het lezers een manier om te beslissen of het artikel in kwestie onderzoek bespreekt dat hen interesseert, en ten tweede wordt het in literatuurdatabanken ingevoerd als een middel om meer informatie te verstrekken aan mensen die wetenschappelijke literatuur doorzoeken. Voor beide doeleinden is het belangrijk om een korte versie van het volledige verhaal te hebben. In dit geval is alle cruciale informatie over de timing van het onderzoek, het type verzamelde gegevens en de mogelijke interpretaties van de bevindingen vervat in vier eenvoudige zinnen, zoals hieronder te zien is:

De ivoorsnavelspecht (Campephilus principalis), waarvan lange tijd werd gedacht dat hij was uitgestorven, is herontdekt in de Big Woods regio in het oosten van Arkansas. Visuele waarnemingen in 2004 en 2005, en analyse van een videoclip van april 2004, bevestigen het bestaan van ten minste één mannetje. Akoestische signalen die overeenkomen met Campephilus display drums zijn ook gehoord uit de regio. Uitgebreide pogingen om vogels te vinden buiten de primaire vindplaats blijven zonder succes, maar de potentiële habitat voor een dun verspreide bronpopulatie is enorm (meer dan 220.000 hectare).

Introductie: De centrale onderzoeksvraag en belangrijke achtergrondinformatie worden in de inleiding gepresenteerd. Omdat wetenschap een proces is dat voortbouwt op eerdere bevindingen, wordt relevante en gevestigde wetenschappelijke kennis in dit gedeelte geciteerd en vervolgens opgesomd in het gedeelte Referenties aan het eind van het artikel. In veel artikelen wordt een titel gebruikt om deze en volgende secties van elkaar te onderscheiden, maar in het spechtartikel bestaat de inleiding uit de eerste drie alinea’s, waarin de geschiedenis van de achteruitgang van de specht en eerdere studies worden geciteerd. De inleiding is bedoeld om de lezer inzicht te geven in de hypothese van de auteurs en de middelen om deze te toetsen. Bovendien biedt de inleiding de auteurs de gelegenheid te laten zien dat zij zich bewust zijn van het werk dat wetenschappers voor hen hebben verricht en hoe hun resultaten daarin passen, waarbij zij expliciet voortbouwen op bestaande kennis.

Materialen en methoden: In dit gedeelte beschrijven de auteurs de onderzoeksmethoden die zij hebben gebruikt (zie de module De praktijk van de wetenschap voor meer informatie over deze methoden). Alle procedures, apparatuur, meetparameters, enz. worden voldoende gedetailleerd beschreven om een andere onderzoeker in staat te stellen het onderzoek te evalueren en/of te reproduceren. Bovendien leggen de auteurs de bronnen van fouten uit en de procedures die zij toepassen om de onzekerheid in hun gegevens te verminderen en te meten (zie onze module Onzekerheid, fouten en betrouwbaarheid). De details die hier worden gegeven, stellen andere wetenschappers in staat de kwaliteit van de verzamelde gegevens te beoordelen. Dit gedeelte varieert sterk naar gelang van het soort onderzoek dat is verricht. In een experimentele studie worden de experimentele opzet en procedure in detail beschreven, met inbegrip van de variabelen, controles en behandeling. Bij de spechtenstudie werd een beschrijvende onderzoeksaanpak gehanteerd, en het gedeelte over de materialen en methoden is vrij kort, met inbegrip van de manier waarop de vogel aanvankelijk werd waargenomen (tijdens een kajaktocht) en later werd gefotografeerd en gefilmd.

Results: De tijdens het onderzoek verzamelde gegevens worden in dit hoofdstuk gepresenteerd, zowel in geschreven vorm als met behulp van tabellen, grafieken en figuren (zie onze module Gebruik van grafieken en visuele gegevens). Bovendien worden alle gebruikte statistische en gegevensanalysetechnieken gepresenteerd (zie onze module Statistiek in de wetenschap). Het is belangrijk dat de gegevens gescheiden worden gepresenteerd van de interpretatie door de auteurs. Deze scheiding van gegevens en interpretatie dient twee doelen: Ten eerste geeft het andere wetenschappers de kans om de kwaliteit van de eigenlijke gegevens te evalueren, en ten tweede stelt het anderen in staat om hun eigen interpretaties van de bevindingen te ontwikkelen op basis van hun achtergrondkennis en ervaring. In het spechtenartikel bestaan de gegevens grotendeels uit foto’s en video’s (zie figuur 3 voor een voorbeeld). De auteurs vermelden zowel de ruwe gegevens (de foto) als hun analyse (de meting van de boomstam en de afgeleide lengte van de vogel die op de boomstam zit). De schets van de vogel rechts op de foto is ook een vorm van analyse, waarbij de auteurs de foto hebben vereenvoudigd om de interessante kenmerken te benadrukken. Het bewaren van de ruwe gegevens (in de vorm van een foto) vergemakkelijkte de heranalyse door andere wetenschappers: Begin 2006 heeft een team van onderzoekers onder leiding van de Amerikaanse ornitholoog David Sibley de foto in figuur 3 opnieuw geanalyseerd en is tot de conclusie gekomen dat de vogel toch geen ivoorsnavelspecht was (Sibley et al, 2006).

Discussie en conclusies: In dit deel geven de auteurs hun interpretatie van de gegevens, vaak met inbegrip van een model of idee dat volgens hen de resultaten het best verklaart. Zij presenteren ook de sterke punten en de betekenis van hun werk. Dit is uiteraard het meest subjectieve deel van een wetenschappelijk onderzoeksartikel, omdat hier de interpretatie wordt gepresenteerd in tegenstelling tot de strikte methoden en gegevens, maar het is geen speculatie door de auteurs. In plaats daarvan combineren de auteurs hier hun ervaring, achtergrondkennis en creativiteit om de gegevens te verklaren en de gegevens te gebruiken als bewijs in hun interpretatie (zie onze module Gegevensanalyse en -interpretatie). Vaak bevat de discussiesectie verschillende mogelijke verklaringen of interpretaties van de gegevens; de auteurs kunnen dan beschrijven waarom zij één bepaalde interpretatie verkiezen boven de andere. Dit is niet alleen een proces van het indekken van hun weddenschappen – op deze manier zeggen wetenschappers tegen hun collega’s dat ze hun huiswerk hebben gedaan en dat er meer dan één mogelijke verklaring is. In het spechtartikel bijvoorbeeld doen de auteurs veel moeite om te beschrijven waarom zij denken dat de vogel die zij zagen een ivoorsnavelspecht is en geen variant van de meer algemene bonte specht, omdat zij weten dat dit een mogelijke weerlegging is van hun aanvankelijke bevindingen. Een laatste onderdeel van de conclusies bestaat uit het terugplaatsen van het huidige werk in een grotere context door de implicaties van het werk te bespreken. De auteurs van het spechtenartikel doen dit door in te gaan op de aard van de habitat van de specht en hoe deze beter in stand kan worden gehouden.

In veel artikelen worden de resultaten en de discussie gecombineerd, maar hoe dan ook, de gegevens worden in eerste instantie gepresenteerd zonder interpretatie.

Referenties: Wetenschappelijke vooruitgang vereist dat wordt voortgebouwd op bestaande kennis, en eerdere bevindingen worden erkend door ze rechtstreeks aan te halen in elk nieuw werk. De citaten worden verzameld in een lijst die gewoonlijk “Referenties” wordt genoemd, hoewel het precieze formaat voor elk tijdschrift aanzienlijk varieert. De referentielijst lijkt misschien iets wat je eigenlijk niet leest, maar in feite kan het een schat aan informatie opleveren over de vraag of de auteurs het meest recente werk op hun gebied citeren of dat ze in hun citaten vooringenomen zijn ten opzichte van bepaalde instellingen of auteurs. Bovendien verschaft de referentiesectie de lezers van het artikel meer informatie over het specifieke onderzoeksonderwerp dat wordt besproken. De referentielijst voor het spechtartikel bevat een grote verscheidenheid aan bronnen, waaronder boeken, andere tijdschriftartikelen en persoonlijke verslagen van vogelwaarnemingen.

Ondersteunend materiaal: Steeds vaker maken tijdschriften ondersteunend materiaal dat niet in het artikel zelf past – zoals uitgebreide gegevenstabellen, gedetailleerde beschrijvingen van methoden, figuren en animaties – online beschikbaar. In dit geval zijn de door de auteurs gemaakte video-opnamen online beschikbaar, samen met diverse andere bronnen.