als het gaat om het bevorderen van het gevoel erbij te horen. De ondervertegenwoordiging van zwarte professoren, postdocs, afgestudeerden en studenten in de natuur- en sterrenkunde is een probleem dat een specifieke, gerichte, gezamenlijke inspanning vereist als we de status quo willen veranderen. AIP / TEAM-UP / Dustin Wyatt, Seguin TX fotograaf

In de afgelopen 20 jaar is het aantal bachelordiploma’s in de natuurkunde meer dan verdubbeld: van iets minder dan 4000 per jaar aan het eind van de jaren negentig tot bijna 9000 per jaar vandaag de dag, volgens de meest recente gegevens. Volgens vele maatstaven is de raciale vertegenwoordiging ook aan het stijgen. Zwart-Amerikanen behaalden meer dan twee keer zoveel bèta/technische diploma’s als 20 jaar geleden. Maar in de natuurkunde is het percentage zwarte Amerikanen dat een bachelordiploma behaalt in datzelfde tijdsbestek gekelderd, terwijl de vertegenwoordiging van Hispanic bijna is verviervoudigd.

Vandaag de dag is de vertegenwoordiging van zwarte Amerikanen in alle bèta/technische vakgebieden het laagst in de natuurkunde en sterrenkunde: ~3% in de natuurkunde (een daling ten opzichte van meer dan 5% in 1999) en ~2% in de sterrenkunde. In een baanbrekende studie, de eerste in zijn soort, heeft het American Institute of Physics een nationale taskforce opgezet om de vertegenwoordiging van zwarte Amerikanen in de natuurkunde en sterrenkunde te verhogen: TEAM-UP. Hun volledige rapport is net vrijgegeven, en het onthult niet alleen de oorzaken van deze ondervertegenwoordiging, maar ook hoe het te repareren.

Het aantal bèta/technische diploma’s op bachelorniveau is de afgelopen decennia op alle gebieden toegenomen, maar op het gebied van natuur- en sterrenkunde is de totale stijging en de totale vertegenwoordiging nog steeds het laagst. AIP / TEAM-UP; gegevens: IPEDS

De grote vraag die TEAM-UP probeerde te beantwoorden was simpel:

Waarom zijn er zo weinig zwarte natuurkundigen en astronomen?

Door een team van natuurkundigen, astronomen en onderwijsonderzoekers samen te stellen, trachtten zij de ervaringen van huidige studenten te begrijpen, het algemene landschap van de heersende cultuur in deze vakgebieden in het bijzonder te evalueren, en te ontdekken wat niet alleen succes in deze vakgebieden belemmert of bevordert, maar ook de cultuurverandering die nodig is om deze successen mogelijk te maken. Het was de eerste uitgebreide studie van zwarte Amerikaanse natuurkundestudenten die ooit werd ondernomen.

Door middel van enquêtes, interviews, bezoeken ter plaatse en meer, was wat zij concludeerden even ontnuchterend als niet verrassend. De reden waarom zwarte Amerikanen geen bachelordiploma’s behalen is niet omdat ze ongemotiveerd, ongeïnteresseerd, onintelligent of onbekwaam zijn. In plaats daarvan is het te wijten aan elementen die heersen in de samenleving in het algemeen en in de natuurkunde en sterrenkunde in het bijzonder.

Het aantal bachelordiploma’s uitgereikt aan Hispanic Americans is enorm toegenomen, maar het percentage uitgereikt aan Black Americans is in datzelfde interval dramatisch gedaald. Dit verschil kan niet worden verklaard door veranderingen in de bevolking alleen. American Institute of Physics (AIP)

Een van de meest informatieve delen van het TEAM-UP-rapport kwam voort uit het in detail bestuderen van specifieke natuurkunde-afdelingen aan een aantal individuele hogescholen, waaronder hogescholen waar de vertegenwoordiging van zwarte Amerikanen onder natuurkunde- en astronomie-majors voorbeeldig is. Elk specifiek vakgebied heeft zijn eigen problemen en culturele kwesties die uniek zijn voor die specifieke omgeving, en door slechts één bepaald vakgebied in detail te bestuderen, konden ze de factoren identificeren die het meest van invloed zijn voor het voeden of verwaarlozen van de behoeften van zwarte Amerikanen in de natuurkunde en sterrenkunde.

De grote uitkomst was dat er slechts twee belangrijke factoren zijn bij het bepalen van het niveau van vertegenwoordiging van zwarte Amerikanen bij het behalen van natuurkunde- en sterrenkundegraden:

1. of ze een ondersteunende omgeving hebben of niet,
2. en of de studenten en de afdelingen die hen ondersteunen financiële uitdagingen ondervinden of niet.

Die twee factoren, omgeving en economie, zijn de enige die ertoe doen.

Universiteit in Pennsylvania: de Verenigde Staten eerste graad-verlenende historisch zwarte hogeschool of universiteit. Het gevoel erbij te horen in een ondersteunende omgeving is een onvervangbare zegen voor het succes van studenten als die aanwezig is, en een rampzalige hinderpaal als die er niet is. AIP (1946)

Wat maakt een omgeving ondersteunend of niet-ondersteunend? Een paar voorbeelden – sommige uit het TEAM-UP rapport en sommige daarbuiten – kunnen helpen dat duidelijk te maken. Stel je voor dat je een natuurkundestudent bent, een bachelorstudent, in een klaslokaal vol mensen waarvan de meesten op elkaar lijken, maar niet op jou. Stel je voor dat je hard werkt, je doet het goed in je lessen, je leert nieuwe dingen, en je begint zelfs onderzoek te doen.

Als je afdeling de mogelijkheid heeft om financieel bij te springen, krijg je misschien de kans om een conferentie bij te wonen en het onderzoek te presenteren waar je aan hebt gewerkt. Misschien krijgt u de kans om anderen in uw vakgebied te ontmoeten, waaronder collega’s, potentiële mentoren, en zelfs mensen met wie u misschien later zult samenwerken. Maar zelfs ogenschijnlijk kleine obstakels, vooral als ze vaak voorkomen en veel voorkomen (de zogenaamde microagressie), kunnen dat gevoel van erbij horen volledig ondermijnen. Hier zijn drie scenario’s die illustreren hoe.

berucht voor studenten die zich op een ontmoedigende en vernederende manier gedragen tegenover andere studenten, hadden zwarte studenten ongeveer 20% meer kans dan hun blanke tegenhangers om te melden dat ze aan de ontvangende kant van dit soort interactie stonden. AIP / TEAM-UP

Scenario 1: Je zit in de klas, de moeilijkste klas die je dit semester zult volgen. De professor is problemen aan het oplossen op het bord, en stelt een vraag aan de klas. Je weet het antwoord, dus je steekt je hand op, en de professor roept je. Je geeft het antwoord waarvan je denkt dat het juist is, maar een andere (blanke) student elders in de zaal corrigeert je spottend, en niemand anders in de zaal komt je verdedigen.

Scenario 2: Je bent op een conferentie, je allereerste, waar je op het punt staat je onderzoek te presenteren samen met andere wetenschappers van alle niveaus (studenten, post-docs, professoren, enz.) in jouw specifieke vakgebied. Als je aankomt, begin je rond te kijken of je iemand herkent, maar je vindt niets. Een minuut later komt een (blanke, oudere) professor naar je toe met een verbijsterde blik op zijn gezicht, en vraagt je: “Ben jij het hulpje?”

Scenario 3: Je bent op een grote conferentie, waar je op het punt staat je onderzoek voor het eerst te presenteren aan een publiek waar ook leden van de pers bij zijn. Er is een artikel en een begeleidend persbericht, en u krijgt een groot aantal vragen. De volgende paar dagen verschijnen er een paar verhalen in verschillende media. Terwijl de meeste van hen de wetenschap goed, een van hen bevat ook een aantal onprofessionele uitspraken met raciale geladen boventonen, met inbegrip van opmerkingen over hoe “articulate” je bent.

een ondervertegenwoordigde minderheid in die gemeenschap een conferentie bijwoont, kan het effect van inclusiviteit en het gevoel erbij te horen, of het gebrek daaraan, een enorme invloed hebben op de vraag of die student al dan niet in het vakgebied blijft. AIP / TEAM-UP

Ik wil dat je even nadenkt over wat een verschrikkelijke situatie dit is voor de jonge aspirant natuurkundige of astronoom, en hoe er geen manier is om te winnen. Als je woede of verontwaardiging uit, zelfs over wat duidelijk onaanvaardbaar gedrag is, kunnen andere mensen bang worden en je categoriseren als een “gevaarlijke zwarte man” of een “getto zwarte vrouw” in hun gedachten. Als je weet dat je antwoord juist is en je graaft in je standpunt, riskeer je verdere spot en vervreemding.

Als je probeert voorzichtig iemand te corrigeren die aanneemt dat je een werknemer bent van de locatie waar de conferentie plaatsvindt, riskeer je dat ze defensief worden en je als een problematisch persoon beschouwen. En in het laatste scenario kan je zelfs door alle hoepels van het opstellen van berichten naar de auteur van het beledigende artikel of hun redacteur springen, alleen om te ontdekken – zelfs jaren later – dat de oorspronkelijke beledigende berichten nog steeds ongewijzigd en ongecorrigeerd zijn. Zoals de TEAM-UP-onderzoekers opmerkten:

Reguliere blootstelling aan niet-ondersteunende medestudenten en faculteit die discriminerende opmerkingen maken, opzettelijk of onopzettelijk, zal waarschijnlijk het succes van een student in het veld doen ontsporen … en dit is waarschijnlijker voor minderheidsstudenten in bèta/techniek in vergelijking met andere velden.

het percentage van de bachelor’s graden toegekend aan zwarte Amerikanen versus Hispanic/Latinx Amerikanen. Met name in de natuur- en sterrenkunde zijn de verschillen groot en impliceren zij een aantal systematische verschillen in de wijze waarop studenten van verschillende rassen een studieprogramma in deze vakgebieden ervaren. AIP / TEAM-UP; gegevens: IPEDS

Gelukkig is er iets positiefs en weinig inspannends dat ieder van ons kan doen. In plaats van de oplossing te zien als het “dichten van een kloof” tussen jonge zwarte wetenschappers en de rest van het veld, kunnen we denken over de oplossing als het “openen van een ruimte” voor hen. Dat betekent dat we een inspanning moeten doen om hen op de een of andere manier te zeggen: “Je hebt hier een thuis”, “Je bent hier welkom”, “Je aanwezigheid hier wordt gewaardeerd” en “Je bent inbegrepen.”

Stel je eens voor hoe anders het eerste scenario zou zijn verlopen als de professor, bij het horen van de opmerkingen van de blanke student (die overigens onjuist bleken te zijn), die student had uitgescholden voor zijn ongepaste gedrag? Een tegengesprek, zelfs na de feiten, kan opmerkelijk bevestigend zijn voor ondervertegenwoordigde studenten. Stel je voor hoe het tweede scenario anders zou zijn verlopen, als de standaardaanname in de geest van de beledigende professor maar was geweest: “jij hoort hier thuis.”

Als we actief betere normen kunnen opstellen en vaststellen voor wat positief gedrag is, kan het veld op een duurzame manier inclusiever worden op de lange termijn.

zwarte studenten zijn de laatste jaren over de hele linie toegenomen in bèta/technische vakgebieden, hun vertegenwoordiging in natuur- en sterrenkunde blijft ver achter bij die in de meeste andere vakgebieden, met ~3% in natuurkunde en ~2% in sterrenkunde. AIP / TEAM-UP

Een van de eenvoudigste manieren om meer inclusief te worden is om als standaard aan te nemen dat zwarte fysici en astronomen bestaan en het verdienen om er te zijn. Ga ervan uit dat ze weten wat ze doen en zeer bekwaam zijn, maar dat ze steun nodig hebben. Ondersteuning op die twee belangrijke fronten – van het bevorderen van een omgeving die hun aanwezigheid daarin ondersteunt en van het bieden van financiële steun aan zwarte studenten en hun ondersteunende instellingen – kan helpen om dingen enorm te veranderen.

En er is veel te bestrijden. Vergeleken met hun blanke medestudenten voelden zwarte studenten zich vaker sociaal geïsoleerd in hun natuurkundelessen of -laboratoria (49% tegen 34%), voelden zij zich vaker ontmoedigd door de interactie met andere studenten (35% tegen 29%), en hadden zij minder vaak het gevoel dat hun afdeling een ondersteunende omgeving creëerde (74% tegen 85%). Het meest verontrustende is misschien wel dat hetzelfde percentage zwarte en blanke natuurkundestudenten zag dat anderen in de klas negatief werden behandeld vanwege hun ras of etniciteit, maar zwarte studenten meldden dat ze die negatieve behandeling veel vaker hadden ervaren (32% tegen 11%).

negatieve behandeling op grond van ras ervaren, meldt ongeveer een derde van de zwarte studenten een dergelijke ervaring, vergeleken met slechts een op de negen blanke studenten. AIP / TEAM-UP

Het TEAM-UP-rapport gaat natuurlijk veel verder in het doen van aanbevelingen ter bevordering van het academisch en loopbaansucces van zwarte studenten. Er zijn hele secties gewijd aan hoe een ondersteunend, betrokken lid van de faculteit of mentor te zijn, met inbegrip van eenvoudige acties zoals het bereiken van zwarte studenten, het volgen van hun vorderingen, en ervoor te zorgen dat er meerdere mensen zijn die hen controleren, waaruit hun investering in het succes van die student blijkt.

Het rapport doet ook specifieke aanbevelingen op vijf belangrijke gebieden om het succes van zwarte studenten te ondersteunen:

• bevorderen van het gevoel erbij te horen,
• ondersteunen van het zelfbeeld van zwarte studenten als toekomstige natuurkundigen en astronomen,
• effectief onderwijs en een op sterke punten gebaseerde benadering van academische ondersteuning,
• verstrekken van persoonlijke steun om financiële lasten en spanningen te compenseren,
• en academische leiders prioriteit laten geven aan het creëren van ondersteunende omgevingen, beleidsmaatregelen en structuren.

goed vertegenwoordigd in de astronomie, waar minder dan 2% van de bachelordiploma’s aan hen wordt uitgereikt. Hier wonen zwarte studenten de algemene januarivergadering van de American Astronomical Society bij en presenteren hun werk. AIP / TEAM-UP

Tegen 2030 kan volgens TEAM-UP het aantal zwarte Amerikanen dat een natuurkunde- of sterrenkundediploma behaalt verdubbeld zijn ten opzichte van de huidige cijfers. Naast de relatief kleine gedrags- en structurele aanbevelingen die zij in hun rapport doen, benadrukken zij ook de behoefte aan financiële steun, en bevelen aan:

Een consortium van natuurwetenschappelijke genootschappen zou moeten worden gevormd om een schenking van $50M bijeen te brengen van stichtingen en individuen om minderheidsstudenten met onvervulde financiële behoeften in de natuurkunde en sterrenkunde te steunen en om de uitvoering van de aanbevelingen van dit rapport door vakgroepen te ondersteunen.

Maar zelfs zonder te doneren, kan ieder van ons een effectieve rol spelen in het bestrijden van deze structurele ongelijkheden door simpelweg een inspanning te doen om inclusief te zijn.

gericht op inclusiviteit en het bevorderen van een gevoel van saamhorigheid kan een opmerkelijk verschil maken in het succes van hun studenten, maar dit is een onhoudbare weg naar het creëren van een culturele verschuiving op lange termijn in het veld. AIP / TEAM-UP

Maak een inspanning om zwarte studenten in de klas te ondersteunen. Zoek contact met hen. Nodig ze uit voor studiesessies. Vertel hen expliciet over mogelijkheden. Als je ze op een conferentie ziet, stel ze dan voor aan anderen die je kent. Nodig ze uit voor een drankje en voor sociale evenementen. Geef de eenvoudige boodschap, waar je maar kunt, dat “je hier welkom bent” en “dat je hier thuishoort.”

Velen van de zwarte fysici en astronomen van vandaag zijn in het vakgebied terechtgekomen door positieve interacties met professoren en studenten. Als we het vakgebied zo kunnen veranderen dat dit de culturele norm wordt – en dit geldt duidelijk voor meer vakgebieden dan alleen natuur- en sterrenkunde – kunnen we de natuurwetenschappen beter bevorderen, dienen en promoten ten bate van de mensheid. Het bevorderen en ondersteunen van ondervertegenwoordigde minderheden is daar een cruciaal onderdeel van, en een waar we allemaal aan kunnen bijdragen door simpelweg die ene universele boodschap te sturen die we allemaal zo graag willen horen: je aanwezigheid hier wordt echt gewaardeerd.

Volg me op Twitter. Bekijk mijn website of een deel van mijn andere werk hier.