Rhode Island lijkt een slaperig staatje te zijn, genesteld tussen reuzen als New York en Massachusetts. Een van de eigenaardigheden van de staat is de drank genaamd de cabinet, die in de rest van Noord-Amerika milkshake of ijsshake wordt genoemd. De Coffee Cabinet (of koffiemelk) is de officiële drank van de staat. Waarom noemen ze het kastjes en waar komt de naam vandaan? Verrassend genoeg wist niemand dat, tot nu.

Er zijn een paar creatieve gedachten over deze vraag geweest. De populairste is dat je een mixer nodig hebt om een milkshake te maken, en dat een “kastje de plaats is waar de mixer werd bewaard”. Een andere groep suggereert dat het komt van een oud merk whisky en mousserende wijn dat “Royal Cabinet” heette, met de naam die suggereert dat “het geschikt was voor de privé-vertrekken van een vorst”. Iemand dacht dat deze taalkundige progressie – als verteld door Matt Damon in Good Will Hunting – de oplossing was: koolzuurhoudend-cahbinated-cahbinate-cabinet. Deze theorieën getuigen van enig scatologisch denken. Waar de naam vandaan komt is een populair frisdrank drankje genaamd de Royal Cabinet uit Chicago in 1892.

Het eerste voorkomen van een Cabinet komt uit The National Druggist, Volume 21 (1892) waarin Chicago’s unieke omgeving van frisdrankfonteinen wordt beschreven en hun borden met reclame voor “Royal Cabinets.” Het eerste recept komt van Deforrest Saxe in “Saxe’s Guide Or, Hints to Soda Water Dispensers (1894)”, op pagina 72, recept No. 111. In de beschrijving van het recept zegt hij:

“Deze drank had vorig seizoen-1892 een behoorlijke opgang in Chicago – hoewel ik denk dat de naam veel te maken had met de verkoop ervan.”

Het Koninklijk Kabinet was een Egg Cream. In de begindagen van de sodafontein waren er veel verschillende soorten drankjes en shakes. Vandaag de dag worden al die drankjes gecategoriseerd als shakes.

Wat dit recept vergelijkbaar maakt met een milkshake is dat eiercreams krachtig werden geschud om een lichte, schuimige drank te maken. De originele milkshake werd gewoon gemaakt met volle melk, siroop, wat ijs en geen ei, en geschud tot het licht en schuimig was. Rhode Islanders volgen nog steeds het historische milkshake-recept.

De populariteit van het recept is groot genoeg dat het na het boek van Deforrest Saxe in The Pharmaceutical Era (1896), een wekelijkse publicatie voor drogist- en sodafonteine-exploitanten, als populair in Detroit verschijnt. In 1899 werd het gepubliceerd in de Standard Manual of Soda in de rubriek egg drinks, een paar pagina’s verwijderd van de originele Egg Cream. En het bleef vermeld staan als drank in The Dispenser Soda Water Guide in 1909.

Op het menu van Hartman’s Hotel (1901) in New York staat het Royal Cabinet als een mixdrank samen met Egg Nogg, Milk Punch, Milk Toddy en Brandy Milk Punch, allemaal op zuivel gebaseerde dranken. Om de zaken te verwarren wordt onder de menukop Rye Whiskey een Royal Cabinet whisky merk vermeld.

Coffee Cabinet

Het in Rhode Island populaire Cabinet is de koffieversie en de eerste vermelding van het Coffee Cabinet komt uit de Spatula in 1903:

“Een drankje dat het meest populair is geworden is “Coffee Cabinet,” bestaande uit koffiesiroop, ei, gewone room, ijs, en geschaafd ijs, grondig geschud. De grove stroom soda wordt afgetapt en de drank wordt gezeefd. Dit is vaak een maaltijd op zich genoemd.”

Het recept van het Koffiekabinet verscheen ook in de Pharmaceutical Era in 1919.

Als je de twee drankjes vergelijkt, zie je dat het Koffiekabinet een directe afstamming heeft van het Koninklijk Kabinet, en de Spatula publiceerde een recept voor het oorspronkelijke drankje in 1901, dus er is een direct verband tussen de twee drankjes.

Een “New Royal Cabinet” wordt gedetailleerd beschreven in de Practical Druggist and Pharmaceutical Review of Reviews, Volume 40 in 1922.

New Royal Cabinet

In een mengglas trekken gelijke delen van ananas en sinaasappelsiroop. Breek hierin een ei en voeg een ons wit druivensap toe en meng dit met de elektrische mixer en vul het vervolgens met koolzuurhoudend water. Sommigen voegen er zoete room aan toe en maken er een echt rijk drankje van.

Er zijn andere vermeldingen in boeken en krantenartikelen, en zoals bij vele frisdrankdranken verandert de formule in de loop der tijd en worden ze vereenvoudigd. Verse eieren werden uit de meeste frisdrankdranken verwijderd omdat ze veel ziektes veroorzaakten en room werd verwijderd omdat het duur was, er belastingen werden geheven op frisdranken en de drinkers van deze kickshaws prijsgevoelig waren. Melk was een redelijke en goedkope vervanger.

We zouden het hier kunnen beëindigen met de oorsprong grotendeels opgelost, maar Saxe’s opmerking over hoe “de naam veel te maken had met de verkoop ervan” wekte mijn nieuwsgierigheid.

Waarom werd het een Koninklijk Kabinet genoemd en wat is een Koninklijk Kabinet?

Mr. Saxe’s opmerking over het Koninklijk Kabinet leek een tongue-in-cheek te zijn. Mensen doen geen ongepaste uitspraken over gewone gebeurtenissen; iets dat grappig of vreemd is kan echter vaak een uitspraak uitlokken. In het geval van het Koninklijk Kabinet, geloof ik dat Saxe daarop zinspeelde.

Vele cocktails hebben namen met een knipoog, en dat geldt ook voor frisdrankfonteintjes. Ze hebben zelfs hun eigen taal, gedocumenteerd in een onderzoekspaper uit 1935, getiteld: “Linguistic Concoctions of a Soda Jerker.” Veel van de gedocumenteerde zinnen putten een rijke bron van humor uit. Het is een feit dat soda-mannen een lange geschiedenis hebben van eikels te zijn.

Wanneer je onderzoek doet is het voor de hand liggende eerste startpunt een Internet search te doen. Dit leverde een aantal mogelijke oorsprongen van namen op. De meest voor de hand liggende is een voorraadkast, maar de term werd ook gebruikt om een verzameling rariteiten of een “rariteitenkabinet” aan te duiden, evenals een groep adviseurs van de troon. Er zijn ook de eerder genoemde wijn- en whiskymerken met de naam Royal Cabinet.

De naam van een erkend merk nemen en die toepassen op een drank is onwaarschijnlijk, en zou verwarring veroorzaken. De drank vernoemen naar een groep koninklijke adviseurs is onwaarschijnlijk, maar het zou relevanter zijn als de drank alcohol bevatte. Veel belangrijke beslissingen zijn genomen onder het genot van een glas whisky, maar helaas is er geen alcohol in een Koninklijk Kabinet.

De term kabinet klinkt nogal goedaardig, maar het woord heeft vele betekenissen en een die bij me opkomt is als verwijzing naar een toilet. In het Italiaans is een term voor het toilet “il gabinetto” (het kabinet), en een beleefde methode om een toilet te vinden in Frankrijk is te vragen naar “les cabinets”. Historisch gezien is een koninklijk kabinet een verwijzing naar het kastje in de toiletruimte dat een wastafel en de kamerpot herbergde, sommigen noemen het tegenwoordig een ijdelheid. De term komt van royal commode (koninklijke commode), wat in het oud-Frans een kast is waarin een kamerpot stond, en wat in de loop der tijd is afgekort tot commode, wat nu een verwijzing is naar een toilet in delen van de VS of een draagbare toiletstoel. Het “koninklijke” gedeelte komt van het feit dat toiletten eerst werden uitgevonden voor koninklijke families. Deze moderne toiletten zijn uiteindelijk doorgesijpeld naar het gewone volk.

Er zijn nog steeds bedrijven die Royale Commode stoelen fabriceren. En sommige moderne fabrikanten brandmerken waskamerkasten nog steeds als een Royal Cabinet.

Er is een aanzienlijke semantische drift voor de term, maar het is niet veel van een stretch om af te leiden dat de Royal Cabinet drank naam zou kunnen zijn een eufemisme voor een toilet.

Bob Cromwell, een amateur-toilet sleuth op Toilet Guru stelt: “Ik zou me het gebruik ervan kunnen voorstellen als een opzettelijk facetieuze manier om naar een badkamer of een toilet te verwijzen, alsof het grandioos is.”

Zou een frisdrankfontein ooit zo’n onsmakelijke naam voor een drankje gebruiken? Natuurlijk zouden ze dat doen! Er is een lange geschiedenis van zowel soda jerks als barmannen die creatieve en grappige namen voor drankjes gebruiken.

De apotheek waar het Royal Cabinet drankje voor het eerst wordt genoemd, wordt ook bekritiseerd door een Canadese apotheker en werd gepubliceerd in 1892, in een kritische Yelp-achtige recensie. In het artikel is sprake van “miltventing”, en als u het volledige artikel leest, zult u ook zien dat Canada de schuld geven in de jaren 1890 springlevend was. As Englishmen See Us (klik om te lezen)

De vermelding van het Royal Cabinet temidden van meer gangbare dranken, in de journal write-up, heeft waarschijnlijk de interesse gewekt voor de drank bij vele andere soda fonteinen, waardoor het aan populariteit won. Het recept is eigenlijk gewoon een eiercreme met sinaasappelsmaak, bijna zoals een Creamsicle. Deze apotheek klinkt als een plaats die plezier zou hebben met de namen van zijn drankjes, gebaseerd op het commentaar. En dit kan Saxe’s bewering ondersteunen dat de populariteit van het drankje gebaseerd was op de ongebruikelijke naam, niet op de smaak.

Als u Deforrest Saxe’s recept voor het Koninklijk Kabinet bekijkt, ziet u dat het recept er vlak boven een Vloeiende Stroom heet. Misschien lees ik er te veel in, maar is dit toeval of een doelbewust stukje humor?

Ik zou door kunnen gaan met het rondcirkelen van de toiletgeschiedenis, maar er zijn betere mensen dan ik om dit onderwerp aan te pakken. Als u meer wilt weten, geven deze links u een goede samenvatting over toilettaal en de geschiedenis van het toilet.

Wat de taalkundige theorieën betreft, het Koninklijk Kabinet en het Koffiekabinet bestonden al vóór de blender, dus het werd niet genoemd naar de plaats waar de blender werd bewaard. Was het genoemd naar een toilet? Heel goed mogelijk.

En daarmee ben ik nu persona non grata in Rhode Island. Sorry.