Op 14 februari 2012 werd een wetsvoorstel dat bekend staat als ‘H.R.658 – FAA Modernization and Reform Act of 2012’ publiekrechtelijk van kracht. Dit grote en complexe stuk wetgeving had iets meer dan 1.000 secties en één daarvan, Sectie 336, blijft tot op de dag van vandaag voor controverse zorgen. Voor een volledige lezing van Sectie 336, klik hier.

De kop die Sectie 336 introduceert, is zeer expliciet omdat het “de FAA Administrator verbiedt regels of voorschriften af te kondigen voor modelvliegtuigen die uitsluitend voor hobby- of recreatieve doeleinden worden gevlogen en aan bepaalde andere criteria voldoen.” Volgens veel mensen uit de modelvliegtuiggemeenschap is Sectie 336 de reden waarom de huidige drone piloten en generaties van modelvliegers hebben kunnen vliegen en de industrie heeft kunnen floreren op de manier waarop het heeft kunnen doen. Sectie 336 heeft exploitanten in staat gesteld het luchtruim te betreden zonder een vliegbrevet van de Federal Aviation Administration (FAA), uitrustingsverplichtingen en regelgevend papierwerk. Velen zijn van mening dat dit moet veranderen, wil de sector blijven groeien. De FAA, het Ministerie van Defensie en bepaalde leden van het Congres zijn actief op zoek om deze controversiële sectie te verwijderen met als argument “dat er iets moet worden gedaan om de opkomst van UAV / Drones / Multi-rotor Copters aan te pakken”. Het argument over sectie 336 is hier om te blijven als wetgevers drone-veiligheid bespreken – en, specifiek, S.2836, de “Preventing Emerging Threats Act,” recreatieve UAV-exploitanten bevinden zich in het kruisvuur. De Commercial Drone Alliance en vele andere organisaties hebben ook betoogd dat Sectie 336 moet worden ingetrokken. Deputy Associate Administrator voor FAA’s Security and Hazardous Materials Office Angela Stubblefield – de FAA-vertegenwoordiger die op het meest recente FAA Symposium sprak over “the careless, the clueless, and the criminal,” drone operators – gaf Sectie 336 duidelijk de schuld van veiligheidsproblemen. Stubblefield getuigde dat de FAA S. 2836 steunt, die het Department of Justice (DoJ) en het U.S. Department of Homeland Security ruime bevoegdheid zou geven om drones die als bedreigend worden beschouwd neer te schieten, te verstoren, te volgen of anderszins uit te schakelen, ondanks enige andere federale wet die het tegendeel beweert. Ze zei echter dat de FAA wordt belemmerd in het boeken van vooruitgang op het gebied van droneveiligheid zonder duidelijke wetten die universele registratie en identificatie en tracking op afstand vereisen: wetten die zouden gelden voor alle drone-operators. “Het is belangrijk om drie gerelateerde beleidslijnen te benadrukken die de gevallen van gevaarlijke UAS-operaties sterk zullen verminderen,” zei Stubblefield. “…Universele vereisten voor UAS-registratie, identificatie op afstand en naleving van basisregels voor het luchtruim zijn noodzakelijke voorwaarden voor veilige en beveiligde UAS-integratie.” “De huidige vrijstelling voor modelvliegtuigen sectie 336 van de FAA Modernization and Reform Act van 2012 is de fundamentele belemmering voor een effectieve implementatie van deze beleidswijzigingen, en vormt een onoverkomelijke uitdaging voor de FAA en onze nationale defensie, binnenlandse veiligheid en rechtshandhavingspartners terwijl we werken om de voordelen van UAS-technologie mogelijk te maken en tegelijkertijd de veiligheid en beveiliging voor het Amerikaanse volk te behouden.” Hoewel er een voorstel is in de House-versie van de 2018 FAA Reauthorization Act dat zou proberen een compromis te sluiten over Sectie 336, waardoor een potentiële derde categorie operators zou worden gecreëerd die in het luchtruim op lage hoogte vliegen, kwam Rep. Peter DiFazio sterk uit tegen dat idee in de Roundtable-discussie. DiFazio is voorstander van een intrekking van Sectie 336 die alle drone operators onder FAA autoriteit zou plaatsen. “De verwarring die we nu hebben zal blijven bestaan, want nogmaals, we hebben te maken met individuen die het luchtruim binnenkomen die over het algemeen geen piloten zijn; het zijn geen luchtruimgebruikers,” zei DiFazio. “…die verwarring zal blijven bestaan zolang we niet in staat zijn om definitief en zeer duidelijk van de FAA te zeggen dat alle UAS aan bepaalde eisen moeten voldoen: registratie, identificatie op afstand, en een basispakket veiligheidsregels… we zouden ervoor moeten zorgen dat ze hun vliegtuigen zodanig bedienen dat ze niet potentieel een veiligheids- of beveiligingsbeperking veroorzaken die een ravage in het systeem zal aanrichten.” Gretchen West van de Commercial Drone Alliance zei in een recent interview met Commercial UAV News: “Sectie 336 is een aantal jaren geleden geschreven, en de technologie is sindsdien drastisch veranderd. Als je kijkt naar de statistieken rond hoeveel drones er zijn geregistreerd, zijn er meer dan een miljoen drones die recreatief gericht zijn, en ruwweg 800.000 daarvan vallen niet onder een op de gemeenschap gebaseerde organisatie, wat tot bezorgdheid heeft geleid in de hele federale regering. Het intrekken of wijzigen van 336 is niet bedoeld om de hobbyistengemeenschap te belasten, maar juist om de drone-industrie in het algemeen te helpen groeien. Uiteindelijk is registratie een mechanisme om mensen verantwoordelijk te houden in geval van een incident, maar het grotere probleem is dat van de identificatie op afstand. Het is iets waar beleidsmakers over praten in termen van de ‘crimineel, de achteloze en de onwetende’.” De controverse over Sectie 336 zal naar verwachting niet snel verdwijnen en beide groepen bereiden zich voor op een lange wetgevende sessie na het zomerreces.