Sommigen wijzen liever naar de dood van beroemde raceautocoureurs als “de ergste” in de geschiedenis. Ze hebben het mis. In 1955 vond de ergste ramp in de geschiedenis van de autoracerij plaats. Wat gebeurde er? In Le Mans merkte Jaguar-coureur Mike Hawthorn te laat het teken van zijn pitcrew op om te tanken en trapte vol op de rem. De Austin-Healey achter hem, bestuurd door Lance Macklin, verloor de controle over het stuur en schoof recht over de baan, recht voor Pierre Levegh, die een Mercedes-Benz 300SLR bestuurde. Levegh botste tegen de oprit, schampte de achterkant van de Austin-Healey met een snelheid van ongeveer 150 km/u en kwam in de lucht terecht. Pierre werd uit zijn Mercedes geslingerd en was op slag dood. Zijn Mercedes knalde tegen een berm en sloeg over de kop, waarbij de vooras, de motor en de motorkap van de Mercedes in het publiek terechtkwamen. De as vloog door de tribune en liet een spoor van lichamen achter. De motorkap draaide als een guillotine door de toeschouwers en onthoofde groepen mensen tegelijk. De motor zelf doodde ook velen. De Mercedes-Benz 300SLR, die grotendeels uit magnesium was vervaardigd (wat in die tijd gebruikelijk was om het gewicht te verminderen), barstte in vlammen uit en ontplofte toen de brandweer er water op spoot. Uiteindelijk kwamen 83 toeschouwers om het leven en raakten er nog eens 120 gewond. Als enige coureur die zich niet kon verdedigen, kreeg Levegh de schuld. Naarmate meer beeldmateriaal werd verkregen gedurende de laatste decennia, is het nu echter duidelijk dat Hawthorne en Mackliin in fout waren. De eerste clip in de bijgevoegde video werd waarschijnlijk genomen door een toeschouwer vlak voor hij of zij werd gedood.