Een snelle scan van de Amerikaanse presidentiële geschiedenis onthult een griezelige herhaling: van William Henry Harrison tot John Kennedy is elke president die werd gekozen in een jaar eindigend op nul in zijn ambt gestorven. De presidentiële termijnen van Abraham Lincoln, James Garfield, William McKinley, Warren Harding en Franklin Roosevelt werden allen door de dood bekort. Het patroon dat de periode van 1840 tot 1960 kenmerkt wordt wel “de nul-jaar-vloek” of “de twintig-jaar-vloek” genoemd, of – nog treffender – “Tecumseh’s vloek”, of “de vloek van Tippecanoe”, die ons beide terugvoeren naar de geschiedenis van Indiana.

Tippecanoe was een inheems Amerikaans bolwerk bij de samenvloeiing van de Wabash en de Tippecanoe Rivers even ten noorden van het huidige Lafayette. Hoewel in de loop van de blanke westwaartse expansie de Potowatomi en Kickapoo volken in 1791 uit het dorp waren verdreven, kregen Shawnee Indianen uit Ohio toestemming om zich in 1808 opnieuw in het gebied te vestigen.

Onder leiding van twee broers, Tecumseh en Tenskwatawa (ook bekend als “de Profeet”), bundelden Shawnee stammen hun krachten met andere inheemsen in de regio, met de bedoeling om zich te verzetten tegen verdere gedwongen expatriëring. William Henry Harrison, gouverneur van het Indiana Territory, was niet onder de indruk van de groeiende Indiaanse confederatie en maakte gebaren van onderhandeling met de Shawnee, terwijl hij ondertussen een militie voorbereidde. De daaropvolgende Slag bij Tippecanoe, op 7 november 1811, decimeerde het dorp dat op dat moment bekend stond als “Prophetstown” en verspreidde de inheemse bevolking. Tecumseh sloot zich aan bij de Britten en werd gedood tijdens de Oorlog van 1812; “De Profeet” dook onder en overleefde nog twee decennia, maar niet voordat hij Harrison zou hebben vervloekt.

De Slag bij Tippecanoe maakte een legende van Harrison, die in 1840 terugkeerde naar de plaats waar hij militair was opgeklommen om zijn zogenaamde “Log Cabin Campaign” voor president te lanceren. Hoewel hij het hoogste ambt van de natie won, was zijn ambtstermijn in het Witte Huis van korte duur. Nadat hij op 4 maart 1840 een inaugurale rede van een uur en vijfenveertig minuten had gehouden, kreeg Harrison longontsteking en stierf een maand later. Hij werd opgevolgd door vice-president John Tyler.

In 1931 werd in een publicatie van Ripley’s Believe It or Not de aandacht gevestigd op de trend van twintig jaar, en de bezorgdheid nam toe toen president Roosevelt in 1940 zijn derde termijn nastreefde. De dood van FDR, en vervolgens van JFK, versterkte het bijgeloof alleen maar. Ronald Reagan, die in 1981 een moordaanslag overleefde, heeft de “vloek van Tecumseh” verbroken.