Als je een kind was vóór de jaren 1990 uw herinneringen aan het dragen van wol zou kunnen zijn vergelijkbaar met de mijne. Sommige van mijn vroegste herinneringen aan de winters in Noorwegen, waar ik opgroeide, omvatten me in wollen basislagen om me warm te houden terwijl ik buiten speelde.

De wol van mijn kindertijd was natuurlijk en kriebelig en liet me jeukerig en rood voelen en over het algemeen geïrriteerd als ik het droeg – het zo dicht bij mijn huid hebben, wat het moest zijn om zijn werk te doen, voelde meer als een straf dan de liefdevolle inspanning van mijn ouders om me warm en droog te houden (haarhemd, iemand?).

Als dit je bekend in de oren klinkt, en je bent nog nooit met Fijne Merinowol in aanraking gekomen, dan zou je je kunnen afvragen of zachte wol, die je eigenlijk dicht op je huid zou willen hebben, iets is voor zeemeerminnen en eenhoorns. Maar ik kan wel zeggen dat zachte wol heel echt is. (Ik ben nog steeds bezig met de echtheid van zeemeerminnen en eenhoorns.)

Kijk eens naar deze wolvezels onder een microscoop:

Zoals u kunt zien, is een gewone wolvezel, het spul waar onze kleren vroeger van werden gemaakt toen we nog kinderen waren, veel groter dan, en heeft een andere structurele samenstelling dan, vezels van fijne Merinowol (als u hier meer informatie over wilt, bekijk dan onze blogpost Het verschil tussen zachte en kriebelende wol die ik een paar jaar geleden heb gemaakt).

Wanneer de vacht van de schapen wordt geschoren, wordt deze gewassen in een zuurbad om ervoor te zorgen dat de lanoline zich aan de wolvezels hecht. Schapen produceren lanoline om hun vacht te bedekken, niet alleen om ze droog te houden, maar de lanoline werkt ook als een antibacterieel middel om de schapen schoon te houden. Voordat het vlies uw trui wordt, regelt de lanoline de temperatuur van het schaap (en Merino schapen hebben te maken met extreme klimaten – verzengende zomers en natte koude winters in de weiden van Australië en Nieuw-Zeeland) en wij willen dat de lanoline blijft zitten, zodat wij er ten volle van kunnen profiteren, net als de schapen die het voor ons droegen.

Kijk nu eens naar deze foto van een mensenhaar naast een fijne Merino wolvezel. Wolvezels zijn niet geheel verschillend van menselijke haarvezels en delen enkele vergelijkbare structurele eiwitten zoals keratine. Wat interessant is, is dat een fijne Merino wolvezel (boven) eigenlijk fijner is dan een menselijke haarvezel (onder).

Als je je dus kunt voorstellen dat iets soortgelijks gebeurt met wol, dan kun je misschien zien waarom de veel grotere vezels van gewone wol uiteindelijk veel krassender zijn dan de veel fijnere Merinowolvezels. Als gewone wol breekt en borstelig wordt, betekent dat veel grote, en nu krassende, vezels tegen je huid. De veel zachtere fijne Merino wol heeft niet zo’n extreem effect.

Ik wou dat we dit soort wol kenden toen ik een kind was in Noorwegen, het zou mijn jeugd veel zachter hebben gemaakt!

Kijk eens naar onze zeer zachte nieuwe baby en kinder basislaag collectie!