De verdeling van de vrouwtjes heeft een grote invloed op de mannelijke paringstactieken. Giraffekoeien hebben een voortplantingscyclus, en een sociaal systeem, die een voortplantingstactiek van zwervende mannetjes zouden moeten begunstigen. Wij voerden een tweejarige studie uit naar de voortplantings-endocrinologie van vrouwelijke Rothschild’s giraffen (G. c. rothschildi) om kenmerken van de voortplantingscyclus te karakteriseren en te onderzoeken hoe vrouwelijke endocriene en gedragsmatige signalen de paringsactiviteit beïnvloeden. We gebruikten niet-invasieve fecale steroïdenmethoden om de reproductieve toestand te bepalen bij wijfjes die in een kudde in een groot buitenverblijf verbleven. We ontdekten dat wijfjes een oestrische cyclus van 14,7 dagen hadden en dat ze regelmatig meerdere ovariële cycli hadden voorafgaand aan de bevruchting. Volwassen mannetjes gingen vaker om met vrouwtjes tijdens de oestrische cyclus dan wanneer ze zwanger waren of een cyclische cyclus doormaakten. Tijdens de oestrische cyclus waren man-vrouw nabijheid en sociaal-seksueel gedrag meer uitgesproken tijdens de waarschijnlijk vruchtbare fase dan tijdens de rest van de cyclus. Seksuele activiteit tussen giraffen onderling viel samen met de periovulatoire periode, waarbij de belangstelling van mannetjes voor wijfjes een piek bereikte tijdens de vruchtbare periode in afwezigheid van proceptief gedrag door wijfjes. We concluderen dat mannetjes betrouwbare signalen van de voortplantingsstatus van vrouwtjes detecteren en hun voortplantingsinspanning daarop afstemmen. We stellen voor dat mannetjesgiraffen een zwervende voortplantingsstrategie toepassen met hun grote omvang, waardoor ze vruchtbare vrouwtjes kunnen zoeken en bewaken terwijl ze hun metabolische kosten minimaliseren.