Niemand van onze honden krijgt een handleiding over hoe gelukkig te leven met mensen.

Elke hond moet geleerd worden wat de regels zijn in het huis waar hij woont, en hoe om te gaan met mensen in het openbaar die hij niet kent.

En we kunnen onze honden helpen leren hoe ze de best mogelijke huisdieren kunnen zijn door ze te trainen.

Maar omdat er een aantal manieren zijn waarop honden kunnen leren, zijn er veel stromingen in het denken over de beste trainingsmethoden voor honden.

Eén trainingsparadigma maakt gebruik van iets dat “alfarollen” wordt genoemd om het gedrag van een hond te veranderen. Alpha rollen zijn een beetje controversieel, dus we gaan hieronder graven in hen en alles wat je moet weten over de techniek uit te leggen – met inbegrip van het al dan niet moet je alpha roll je eigen hond.

Key Takeaways: Should I Alpha Roll My Dog?

• “Alpha rolling” is een techniek die sommige trainers aanbevelen voor het aanpakken van gedragsproblemen bij honden. Het wordt naar verluidt gebruikt om “de dominantie” over uw hond te laten gelden.
• Hoewel sommige trainers eigenaren blijven aanraden de alfarol toe te passen, hebben de meeste gerenommeerde trainers het concept verlaten, erkennende dat het is gebaseerd op een gebrekkig begrip van de dynamiek van de relatie tussen honden.
• Erger dan alleen maar ineffectief te zijn, kan het alfa-rollen van uw hond aanzienlijke schade toebrengen aan uw relatie met uw pup. Het kan ook verergeren problematisch gedrag en verhogen de kans op een bijt optreden.
• In plaats van alfa-rollen uw hond, moet u positieve, kracht-vrije trainingsmethoden gebruiken om problematisch gedrag te corrigeren.

Wat zijn Alpha Rolls?

In de jaren 1940, bestudeerde een groep wetenschappers de sociale dynamiek van wilde wolven. In de loop van hun werk kwamen ze met een sociaal structuurkader genaamd “dominantie theorie.”

Zij stelden dat het sterkste individu in een wolvenroedel tijd en energie besteedde aan het fysiek manipuleren van de andere roedelleden om aan de macht te blijven en eventuele gedachten aan onenigheid of overname de kop in te drukken. Een van de fysieke interacties die de wetenschappers beschreven, werd een alfarol genoemd.

Een alfarol wordt beschreven als het met geweld op haar zij of rug rollen van een hond en haar daar vastklemmen tot ze ophoudt met tegenstribbelen.

De redenering achter de interactie ging, volgens Schenkels wolvenstudies, als volgt: Als wolf A zich beledigd voelde door iets wat wolf B deed, greep ze wolf B vast en pinde haar vast om dominantie te vestigen.

Toen, in 1978, brachten de Monniken van New Skete een boek uit genaamd “The Art of Raising a Puppy” dat de manier waarop hondentraining werd begrepen door de gemiddelde hondeneigenaar vorm gaf. Het boek moedigde eigenaren aan om alfarollen te gebruiken om ongewenst gedrag te ontmoedigen en om “dominantie af te dwingen.”

Met andere woorden, als Fluffy zich misdroeg, moest je haar vastpinnen om de juiste pikorde te herstellen. Tenminste, dat is wat deze alpha-hond opleiding aanpak bepleitte.

Maar naarmate trainers meer leerden over honden en de cognitie van honden, begon de houding te veranderen.

Snel vooruit naar 2002, en dezelfde groep trainers die dat spel-veranderende boek schreven, herriepen hun advies met betrekking tot alpha rollen, en legden uit dat het een onnodige en onveilige techniek was voor de gemiddelde hondeneigenaar om te gebruiken.

Hoewel, sommige hondentrainers die hun training richten op straf en dwang gaan nog steeds door met het aanmoedigen van huisdiereigenaren om hun honden te laten alfarollen. Dit is vooral gebruikelijk wanneer de hond doet een gedrag dat die trainers zeggen is “proberen om dominant te zijn.”

De ongewenste gedragingen die in deze categorie worden ondergebracht, kunnen van alles zijn, van grommen naar een eigenaar, springen op een gast en blaffen, tot elk gedrag dat de verzorger als ongepast beschouwt.

Vraag een professionele trainer: Werken Alfarollen?

In het kort, nee.

Alfarollen werken niet.

Wat alfarollen beweren te doen, komt neer op het tonen van dominantie terwijl de hond wordt verteld een bepaald gedrag niet te doen.

Maar dit is niet wat er wordt gecommuniceerd naar een hond die alfarollen krijgt.

Hoewel het alfa-rollen van een hond haar gedrag kan onderbreken, informeert het een hond niet precies wat ze deed dat de persoon niet leuk vond. In feite is de ervaring zo angstaanjagend voor de hond dat het leergedeelte van haar geest uitschakelt als het overlevings vecht/vlucht/vries gedeelte het overneemt.

Omdat een hond die alfarold wordt niet kan vechten of vluchten, is de enige optie die overblijft “bevriezen”. Alpha roll voorstanders noemen dit “kalme onderwerping.”

Hoewel, wanneer een hond gedwongen wordt zich op deze manier te onderwerpen, is ze zeker niet kalm. In plaats daarvan toont de hond haar afschuwelijke terreur van de situatie en de persoon die bovenop haar ligt.

Als alpha rollen gebruikt blijft worden, groeit de angst van een hond voor de situatie of persoon, en zo ook haar gevoelens van onveiligheid. Vaak vertonen honden die alfarollen uiteindelijk agressief gedrag dat wordt aangewakkerd door deze angst.

Alfarollen hebben de neiging om precies het tegenovergestelde te doen van wat voorstanders zeggen dat ze kunnen bereiken. Mensen die proberen het gedrag van hun hond te veranderen met alfarollen creëren een huisdier dat angstig, angstig en niet te vertrouwen is, en dat eerder agressief zal zijn tegen bekende mensen.

Wat zegt de wetenschap? Ondersteunt onderzoek het gebruik van alfarollen?

In het algemeen bevestigt empirisch onderzoek naar het gebruik van alfarollen wat de meeste moderne trainers al weten – ze zijn ineffectief en contraproductief.

In een onderzoek uit 2008 door de School of Veterinary Medicine van de Universiteit van Pennsylvania werd bijvoorbeeld vastgesteld dat meer dan een kwart van de honden die waren getraind met confronterende methoden (waaronder alfarollen) agressief reageerden.

Nog verontrustender, honden die al agressief gedrag hadden vertoond voorafgaand aan confronterende trainingsmethoden hadden meer kans om agressief gedrag te vertonen wanneer ze alfarollen.

Dit betekent dat alpha rolling niet alleen nutteloos en contraproductief is, het is ook gevaarlijk.

Vroeger raadden voorstanders van alfarollen aan om de techniek toe te passen wanneer een hond gromde. Maar dit is een heel slecht idee.

Waarom het straffen van een grom een slecht idee is

Grommen is een manier waarop honden onzekerheid uiten, en het wordt vaak gebruikt als een waarschuwing. Als de grom niet het beoogde effect heeft, kan een beet volgen.

Als een hond die gromt vervolgens wordt gestraft met een alfa-rol totdat hij stil is, kan de volgende keer dat de hond zich ongemakkelijk genoeg voelt om te overwegen te bijten, ze haar grom onderdrukken om te voorkomen dat ze wordt gestraft.

Als de hond geen waarschuwingssignaal meer heeft, kan ze bijten zonder waarschuwing, en de onzekerheid die haar in de eerste plaats deed grommen, is niet aangepakt.

Grommen is een waardevol communicatiemiddel en is belangrijk om te erkennen! We willen een hond zeker niet aanmoedigen om te grommen, maar een grommende hond serieus nemen is een goed idee.

What’s Dominance Got to Do with It? Willen honden niet de baas zijn?

Ons begrip van het belang van dominantie en hiërarchische structuur bij huishonden is de laatste 80 jaar drastisch veranderd.

Een deel van deze verschuiving heeft plaatsgevonden omdat we nu gebreken erkennen met de wetenschappelijke methode die in het verleden werd gebruikt, maar het heeft ook te maken met algemene misverstanden over het gedrag van honden.

Over elk van deze twee aspecten zullen we het hieronder hebben.

Problemen met Kynologie in het verleden

Toen in de jaren ’40 van de vorige eeuw maatschappelijke studies werden gedaan over wolvenroedels, dachten veel mensen dat de verkregen informatie ons zou helpen om onze honden beter te begrijpen, omdat honden en wolven genetisch gezien erg op elkaar lijken.

Het onderzoek had echter vele gebreken.

Zo worden wilde wolvenroedels gewoonlijk gevormd door verwante individuen die elkaar al het grootste deel van hun leven kennen.

Maar de groep wilde wolven waar de studie in de jaren ’40 gegevens van verzamelde, waren willekeurige, niet-verwante individuen. Ze waren ook gehuisvest in een gevangenschap, waarvan we nu weten dat het veel te klein was om zoveel dieren te huisvesten.

De wetenschappers zagen gedragingen die zij “alfarollen” noemden, omdat de wolven die bij die interacties betrokken waren, zeer onzeker waren over hun metgezellen en de gevangen situatie waarin zij zich bevonden.

Sommige moderne dierengedragsdeskundigen beschouwen soortgelijk gedrag van honden, waarbij een ander dier op de grond wordt vastgebonden, zelfs tijdens het spelen, als onbeleefd, ongepast en onveilig.

De enige keer dat onze huishonden een gedrag als een alfa-rol naar een andere hond zouden uitvoeren, zou voorafgaan aan een poging van de aanvallende hond om de hond die wordt vastgepind te verwonden of te doden.

Wat we hebben geleerd over het werkelijke gedrag van wilde wolven sinds de gebrekkige studie die in de jaren ’40 is gedaan, is dat sommige wolven zich vrijwillig zullen omrollen en aan anderen onderwerpen. Dit gebeurt meestal wanneer een wolf een andere probeert te sussen, en de actie is bedoeld om de geïrriteerde wolf te kalmeren.

Het doel is de spanning tussen de wolven te verminderen om een fysieke woordenwisseling te voorkomen. Meestal zullen de twee betrokken wolven elkaar niet eens aanraken.

In menselijke culturen zou het tonen van eerbied door te knielen voor koningshuizen of te buigen als begroeting een soortgelijk onderdanig gedrag zijn.

Foutief denken over dominantie bij honden

Dominantietheorie stelt dat onze huishonden altijd proberen uit te vinden hoe ze ons te slim af kunnen zijn of te slim af kunnen zijn. Maar de meest recente ontdekkingen over hoe honden communiceren tonen aan dat dit niet het geval is.

Honden denken niet dat de mensen in hun leven andere honden zijn, noch behandelen ze ons op dezelfde manier als ze een andere hond zouden behandelen.

Honden communiceren alleen met elkaar met behulp van dominant gedrag of aanstellerij als ze niet zeker weten wie de baas is over een bron.

Frequent, honden die enige tijd doorbrengen rond elkaar erachter te komen snel wie van hen voelt het meest sterk over de controle van bepaalde middelen, zoals voedsel, speelgoed, slaapplaatsen, en aandacht.

Dit begrip maakt het mogelijk elke bron om vreedzaam te worden gecontroleerd door de hond die voelt zich het sterkst over die bron.

Het kan betekenen dat onze honden niet “delen” zo goed als we misschien willen dat ze, maar delen is een concept dat iemand ons geleerd op jonge leeftijd – we zijn niet geboren intuïtief weten het belang van delen.

Ook is het belangrijk om te begrijpen dat onze honden (Canis familiaris) niet de directe afstammelingen zijn van de moderne grijze wolven (Canis lupus).

In plaats daarvan hadden moderne wolven en huishonden 20.000 tot 40.000 jaar geleden een gemeenschappelijke voorouder. Maar onze huishonden stammen niet rechtstreeks af van een moderne wolvensoort.

Moderne grijze wolven en huishonden zijn evolutionaire neven – geen ouders en kinderen, zogezegd.

Dit betekent dat, hoewel het gedrag van wolven enige gelijkenis vertoont met het gedrag van onze huishonden, de twee toch belangrijke verschillen vertonen.

Sancties remmen het leerproces: Calm Canines Learn Best

Er zijn nogal wat wetenschappelijke studies gedaan om erachter te komen hoe honden leren, en deze studie uit 2014, gepubliceerd in het Journal of Veterinary Behavior, ontdekte dat trainingsmethoden met behulp van positieve versterking minder stressvol zijn voor de honden, en beter voor hun welzijn.

Anderen – zoals deze studie gepubliceerd in 2004 door Universities Federation for Animal Welfare – hebben aangetoond dat training met positieve bekrachtiging resulteert in hogere niveaus van gehoorzaamheid, terwijl honden getraind met straf meer problematisch gedrag vertonen.

Een andere studie – deze keer gepubliceerd in een uitgave van 2008 van Journal of Veterinary Behavior – toonde aan dat honden getraind met positieve bekrachtiging minder kans hadden om agressie en angst te vertonen.

Er zijn nog meer studies beschikbaar, maar je snapt het punt.

Het opleggen van straffen tijdens de training vertraagt het leren en schaadt de uitstekende relatie die R+ leren bevordert tussen de trainer en de lerende.

Dus, nogmaals voor de mensen achterin, alfarollen is een slecht idee en werkt averechts op uw trainingsdoelen.

Als alfarollen een slecht idee zijn, wat doe ik dan in plaats daarvan?

Als alfarollen een ontkrachte en achterhaalde trainingstechniek is, hoe moet u uw hond dan benaderen en trainen?

Veel van de meest moderne, uiterst succesvolle trainingstechnieken zijn gebaseerd op “positieve bekrachtiging,” (soms geschreven als R+). Deze technieken worden ook wel beloningsgerichte training genoemd.

Dit type trainingsaanpak is veruit superieur aan de meeste andere, en het is gemakkelijk te zien waarom.

Honden zijn net als wij – ze zullen acties herhalen die lijken te resulteren in dingen die ze leuk vinden. Dus, als een hond iets doet wat we niet leuk vinden, is het eerste wat we moeten uitzoeken: Welke beloning krijgt de hond als hij dat specifieke gedrag doet?

Als je de beloning die je hond krijgt kunt verwijderen of voorkomen, vervang haar gedrag door iets wat je liever hebt dat ze doet, en geef haar versterking die ze motiverend vindt, zal ze genieten van het doen van het nieuwe gedrag en stoppen met het doen van het oude.

Bijvoorbeeld, laten we ons voorstellen dat uw hond is geweest “counter surfen,” of springen op de tellers te grijpen en te eten.

Toen ze kleiner was, kon ze niet bij de aanrechten. Maar nu ze de wijde, smakelijke wereld van de aanrechten heeft ontdekt, is geen enkel voedingsmiddel meer veilig.

Ze zal dit gedrag niet vertonen waar jij bij bent, maar zodra je de kamer verlaat of je omdraait, is je snack verdwenen alsof hij nooit heeft bestaan.

Laten we dit gedrag eens uit elkaar halen.

• De beloning is: je eten.
• Het antecedent is: je eten op het aanrecht, plus je onoplettendheid.
• Het gedrag is: opspringen, het eten pakken, en het opeten.

Om dit probleem op te lossen, beginnen we met het wegnemen van de beloning.

• Stap één: Houd uw hond in de gaten en laat het eten niet onbeheerd achter op het aanrecht, zelfs niet voor een seconde. Als de beloning voor een probleemgedrag weg is, zal het gedrag na verloop van tijd vanzelf uitdoven.

• Stap twee: Leer een commando “Wacht” bij de ingang van de keuken. Dit is een onverenigbaar gedrag, omdat uw hond niet op het aanrecht kan springen als ze niet in de keuken is. Door haar af en toe een traktatie toe te werpen terwijl ze geduldig bij de keukendrempel wacht, herinnert u haar eraan dat ze nog steeds goed haar best doet, dat ze niet in de keuken hoeft te komen voor een lekkere traktatie en dat u de bron bent van goede dingen.

• Stap drie: Verrijk het leven van uw hond een beetje meer! Haar een puzzelspeeltje geven met haar eten erin is een geweldige manier om haar aandacht bezig te houden terwijl u uw eten maakt en opeet. Als ze te gefocust is op haar speeltje om zich zorgen te maken over wat u aan het doen bent, is uw eten veilig in uw buik voordat uw hond wist dat u het aan het maken was.

Op geen enkel moment tijdens dit trainingsvoorbeeld is uw hond bang, overstuur of heeft hij pijn. Sterker nog, door haar een “onverenigbaar” gedrag aan te leren (een gedrag dat haar niet in staat stelt het problematische gedrag te vertonen dat u probeert te stoppen), krijgt u de kans om een betere band met haar te krijgen.

Plus, ze zal lekkers van u verdienen voor haar braafheid! Win-win!

De moraal van dit trainingsverhaal is: Houd toezicht op uw hond, en probeer u voor te stellen wat voor beloningen uw hond zouden kunnen motiveren om zich te misdragen.

Zorg er vervolgens voor dat u uw hond op succes voorbereidt door haar een omgeving te bieden waarin de beste dingen in haar leven van u komen!

Het vinden van een goede kracht-vrije trainer

Als u een hond aan het trainen bent en ze leert niet zo snel of effectief als u zou willen, moet u een trainer of gedragsdeskundige van de hond raadplegen.

Er zijn professionele hondentrainers in de meeste gebieden die positieve bekrachtigingstraining gebruiken om honden en hun mensen te helpen hun trainingsdoelen te bereiken. Er zijn ook trainers die trainingsoplossingen op lange afstand bieden die u kunt raadplegen.

Trainers van dit type zijn ook bekend als kracht-vrije trainers. Zoeken naar positieve bekrachtiging of kracht-vrije trainers in uw omgeving zou u een aantal goede opties moeten geven om te onderzoeken.

Maar als je moeite hebt om erachter te komen wat voor soort technieken een trainer gebruikt, gewoon vragen wat voor soort probleemgedrag correcties of straffen vereisen, zou je je antwoord moeten krijgen.

Bijvoorbeeld, als je een trainer vraagt wat voor soort apparatuur je nodig hebt om je hond te trainen om netjes aan de lijn te lopen en ze moedigen je aan om een knijp- of schokhalsband aan te schaffen, geeft dit aan dat de trainer de neiging heeft om straf te verkiezen boven positieve versterking, omdat schok- en knijphalsbanden een hond pijn kunnen doen.

Als de trainer daarentegen zegt dat u elke comfortabele wandeluitrusting kunt gebruiken die u maar wilt en u aanmoedigt om een traktatiezakje aan te schaffen met wat kleine, smakelijke trainingssnoepjes voor erin, dan is het een goede gok dat deze trainer alleen positieve bekrachtiging zal gebruiken om u te helpen uw hond te trainen.

Alpha Roll FAQs

Alpha-rolling is een onderwerp dat nieuwsgierigheid opwekt en, helaas ook veel verwarring. We zullen proberen je te helpen de techniek wat beter te begrijpen door hieronder enkele van de meest voorkomende vragen over het onderwerp te beantwoorden.