Een paar dagen nadat zijn tweevoudig Oscarwinnende moeder een poging deed om hem te koppelen aan een date, en daarbij viraal ging, heeft Sam Greisman het ijs gebroken met Olympiër Adam Rippon. Volgens Page Six stuurde Greisman, de 30-jarige jongste zoon van Sally Field, een direct bericht naar Rippon om zich te verontschuldigen voor de yenta-grappen van zijn moeder, die al een reactie had gekregen van een gevleid Rippon. (“Sam, je moeder, ik bewonder haar. En ik weet zeker dat we elkaar op een dag zullen ontmoeten! Dus, bedankt, mam.”)

Vield’s vertegenwoordiger zei woensdag dat ze “zich terugtrekt” uit de situatie voor nu. Maar “zich afzijdig houden” is niet iets wat Field bijzonder goed lijkt te doen als het gaat om het liefhebben en steunen van haar zoon.

In 2012 overhandigde Greisman zijn moeder de Ally for Equality Award tijdens het Human Rights Campaign (H.R.C.) Gala. Greisman, die grapte dat zijn moeder de prijs verdiende omdat “The Flying Nun campy is”, zei dat zijn moeder “in your face was, like, all the time.” In dit geval is dat een heel goed ding. “Toen ik uit de kast kwam, knipperde ze niet met haar ogen, zei hij. “In feite was ze dolgelukkig. Homo zijn was nog iets wat ze leuk aan me vond. Ze kon niet meer achter me staan; ik wou dat ze wat minder achter me stond.” Hij voegde er zelfs aan toe dat hij met haar om de tafel moest gaan zitten om haar te vertellen dat er sommige dingen over zijn datingleven waren die hij gewoon niet met haar kon delen.

Toen Field die avond Greisman, haar jongste zoon van drie, op het podium volgde, hield ze een gepassioneerde toespraak die, niet anders dan haar demonstratieve Oscarspeech uit 1985 (“you like me; you really like me!”

“Jullie hebben het leven van kleine jongens en meisjes veranderd en veranderen die zich ergens onderweg realiseerden dat ze gewoon anders zijn dan hun andere broers en zussen,” zei ze, terwijl ze haar publiek op het gala toesprak. “En wat maakt het uit.”

Ten overstaan van Oprah Winfrey sprak ze later over die woordkeuze. “. . . Er was geen ander woord, het werkte, het was precies… het moest er zijn omdat het echt betrekking had op wat ik te zeggen had. Het is belangrijk dat een ouder spreekt over het opvoeden van een prachtige, trotse, intelligente, grappige, beminnelijke, sexy, homoseksuele zoon. En er zijn zoveel ouders die daar bang voor zijn en die hun kinderen niet omarmen in hun strijd om … te omarmen wie ze zijn, wat de natuur voor hen bedoeld heeft.”

In haar H.R.C.-toespraak zei Field dat ze tegen zichzelf moest zeggen dat ze zich moest inhouden toen haar zoon voor het eerst uit de kast kwam. “Toen ik hem zag worstelen, wilde ik ertussen springen en het voor hem bepalen, maar zijn broers hielden me tegen en drongen er fel op aan dat ik die weg niet voor hem zou afleggen; het was aan hem om die weg af te leggen, niet aan mij, bleven ze me vertellen …. Ik kon het makkelijker maken door zichtbaar aan de kant te staan, duidelijk van hem te houden en er altijd te zijn, ook al was het alleen maar aan de telefoon, op elk moment van de dag of nacht.”