Chicago BullsEdit

Na UNLV en een succesvolle college carrière, werd Theus geselecteerd door de Chicago Bulls met de 9e keuze van de 1978 NBA draft.

Een 6’7 “guard, Theus gemiddeld 16,3 punten per wedstrijd tijdens zijn eerste seizoen en was de runner-up voor de 1979 NBA Rookie of the Year Award. Hij was tweede in het team in scoring achter Artis Gilmore, een toekomstige Naismith Memorial Basketball Hall of Fame-inductie. Samen met mede UNLV alumnus Ricky Sobers, volgde Theus zijn eerste seizoen op met een tweede seizoen waarin hij gemiddeld 20.2 punten en 6.3 assists had voor de 1979-1980 Bulls.

Hij kreeg de bijnaam “Rush Street Reggie” toen hij in Chicago speelde, omdat hij een appartement in die straat bezat en een actief sociaal leven had in die buurt, waar hij vaak werd gezien in de nachtelijke uitgaansgelegenheden van de stad.

In 1981 verscheen Theus in zijn eerste All-Star Game toen de Bulls 45-37 werden en de 1981 NBA Playoffs haalden. De Bulls wonnen hun eerste ronde series en versloegen de New York Knicks met 2 games tegen 0, waarbij Theus 37 punten scoorde met 11 assists in de 115-114 winst van de Bulls in de laatste wedstrijd. De Bulls stonden tegenover de Boston Celtics in de volgende ronde en werden met 4-0 van de mat geveegd, terwijl de Celtics het NBA-kampioenschap wonnen. Theus was de leidende scorer in game 3 met 26 punten, en hij had een gemiddelde van 19.8 punten en 6.3 assists over de zes playoff wedstrijden.

In 1982-1983, Theus had een career high van 23.8 punten per wedstrijd als de Bulls leidende scorer, maar de Bulls eindigden 28-54 .

De nieuw ingehuurde Bulls coach Kevin Loughery besloot Theus op de bank te zetten voor de eerste helft van het 1983-1984 seizoen. Op 14 februari 1984 werd Theus verhandeld aan de Kansas City Kings voor Steve Johnson en drie tweede ronde draft picks, een zet die veel Chicago fans bedroefde die genoten van Theus’ enthousiasme en energie. De Bulls eindigden 27-55. Theus speelde voor vijf coaches in vijf en een half seizoen in Chicago: Jerry Sloan (1979-1982), Phil Johnson (1982), Rod Thorn (1982), Paul Westhead (1982-1983), en Kevin Loughery (1983-1984) .

Theus had een gemiddelde van 18,8 punten en 5,6 assists in 441 wedstrijden in Chicago.

Kansas City/Sacramento KingsEdit

Theus zette zijn indrukwekkende spel voort bij de Kansas City Kings en Kansas City won 12 van hun eerste 17 wedstrijden nadat Theus bij de ploeg kwam. Hij had een gemiddelde van 16,4 punten en 8,0 assists in 30 wedstrijden met de Kings, terwijl de Kings zich kwalificeerden voor de play-offs onder Coach Phil Johnson, die Theus had gecoacht in Chicago in 1982,.

In het seizoen 1984-85 verhuisden de Kings naar Sacramento, Californië. In het seizoen 1985-86, Theus gemiddeld 18.3 punten en een carrière hoge 9.6 assists als de Kings maakte de play-offs opnieuw, te verliezen van de Hakeem Olajuwon en Ralph Sampson en de Houston Rockets 3-0 in de eerste ronde, als Theus gemiddeld 15.0 punten en 6.3 assists in de serie.

Tijdens zijn vier seizoenen bij de Kings werd Theus een belangrijke scorer en distributeur, met een gemiddelde van 18,8 punten en 8,1 assists in 346 wedstrijden met de Kings.

Latere carrièreEdit

Op 27 juni 1988 werd Theus door de Kings verhandeld aan de Atlanta Hawks met een derde ronde pick voor Randy Wittman en een eerste ronde pick. Hij had een gemiddelde van 15.8 punten en 4.7 assists voor de Hawks in 1988-89. Hij speelde in het backcourt met Doc Rivers en naast Hall of Famers Dominique Wilkins en Moses Malone. Theus hielp de Hawks 52-30 te worden en door te gaan naar de play-offs.

Op 15 juni 1989, de uitbreiding Orlando Magic, plukte hem van de Hawks in de uitbreiding draft. Het was niet verrassend dat de Magic het moeilijk hadden en eindigden op 18-64. Theus had een gemiddelde van 18,9 punten en 5,4 assists bij de Magic.

De New Jersey Nets ruilden een tweede ronde pick om Theus op 25 juni 1990 te verwerven. In 1990-1991 had hij een team-gemiddelde van 18.6 punten en 4.7 assists voor de 26-56 Nets. Theus’ NBA-carrière eindigde na zijn Nets-seizoen.

Theus had carrièretotalen van 19.015 punten en 6.453 assists, met een gemiddelde van 18,5 en 6,3 in 1026 NBA-wedstrijden.

Hij speelde één seizoen in Italië voor Ranger Varese voordat hij in 1992 helemaal met basketbal stopte. Hij speelde ook mee met Aris in de Griekse bekerfinale in 1993. In die wedstrijd scoorde hij 9 punten.

Theus is een van de slechts twee spelers in de geschiedenis van de competitie met een lengte van 6 ft 6 of groter die meer dan 750 assists in een NBA-seizoen heeft gescoord (788 in 1985-86), de andere speler is NBA-legende Magic Johnson.