Ik ben een meisje en ik verloor mijn maagdelijkheid toen ik 11 was aan een jongen die 12 was. Ik was als kind heel erg in de war door zelfmoord en depressie op mijn vijfde en ik was constant promiscue. Ik denk dat ik rond de eerste klas “masturbeerde” in de badkamer en jongens me liet betasten omdat ik me dan beter voelde over dat nare lege gevoel in mijn maag. Ik kreeg mijn eerste vriendje rond mijn tiende en pijpte hem in de klas en zoende met hem in de badkamer of in de pauze. Ik ging naar zijn huis om hem droog te neuken en te huilen. Rond die tijd begon ik me te snijden en te branden. Hij maakte het uit met me kort nadat ik daarmee begon.

Ik bleef me onfatsoenlijk gedragen met willekeurige jongens en een paar oudere kinderen tot ik een nieuw vriendje kreeg. Hij en ik sextten veel en stuurden naaktfoto’s via Skype. Het hele zelfbeschadiging ding stoorde hem niet en ik dacht dat het betekende dat hij van me hield. Ik was blij dat iemand niet gaf om mijn daden maar ook om mij. We deden ook kinderdingen zoals naar de film gaan en in het park spelen maar elke avond hadden we skype seks en elke dag tijdens school raakten we elkaar aan tijdens de pauze. Ik denk 3-7 maanden na onze relatie vertelde hij me om weg te lopen naar zijn huis en bij hem te wonen. Ik dacht dat het zo’n goed idee was. We konden verliefd worden en trouwen!! Ik pakte mijn spullen en liep de mijl naar zijn huis om 11 uur ’s avonds geen problemen. Ik sloop zijn raam binnen en we deden het hele seks ding en het was verschrikkelijk ik huilde uren erna terwijl hij videospelletjes speelde. Ik viel in slaap tot rond 6 uur mijn telefoon ging en mijn ouders de politie hadden gebeld. Ik liet mijn spullen achter omdat ik in mijn hoofd nu bij hem thuis woonde en liep gewoon naar huis. Vertelde ze dat ik bij een vriend was gaan slapen en dat ik daarvoor geslagen, uitgescholden en huisarrest had gekregen. Mijn vader sloeg me voor de eerste keer en brak mijn telefoon en computer hij haalde zelfs mijn deur van mijn slaapkamer.

Daarna gingen ik en die jongen uit tot het einde van de lagere school omdat hij me bedroog en iedereen vertelde dat ik een huilende slet was. Ik huilde niet echt, ik bedoel ja het brak mijn kleine hart maar ik was er binnen drie dagen overheen. En maak je geen zorgen, de hoerenfase duurde tot ik 13 was en toen kwamen de zelfpiercings en de lelijke tatoeages. Het was allemaal best grappig dat hele emo ding.

Ik herinner me niet veel en de details zijn raar maar dit is iets waar ik gewoon over wilde praten. Nog steeds verdrietig en nog steeds leeg.

Vragen stellen Ik zou graag iemand hebben om mee te praten